Да Піліпцаў 2 глава

Ліст да Піліпцаў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Перевод Еп. Кассиана

І калі ёсць якое пацяшэнне ў Хрысце, калі ёсць якая патоля любові, калі ёсць якая супольнасць духа, калі ёсць спачуванне і міласэрнасць,

Итак, если есть какое утешение во Христе, если есть какая отрада любви, если есть какое общение духа, если есть какое сострадание и милосердие, —

напоўніце мяне радасцю, тое самае разумеючы, тую самую маючы любоў, будзьце аднадушныя і аднадумныя,

доведите мою радость до полноты, так чтобы мыслить вам одно и то же, имея одну и ту же любовь, будучи единодушны и единомысленны,

нічога не робячы праз перакорлівасць ці праз пустую славу, але ў пакоры адны другіх за вышэйшых прымаючы,

ничего не делая из-за соперничества, ни из-за тщеславия, но в смирении почитая друг друга выше себя,

не аб сабе толькі клапоцячыся, але кожны і аб іншых.

каждый преследуя не собственную выгоду, но и выгоду других.

Бо тое хай у вас думаецца, што і ў Хрысце Ісусе,

Имейте между собой те же мысли, что и во Христе Иисусе,

Які, маючы постаць Божую, не лічыў Сваім здабыткам роўнасць з Богам,

Который, будучи в образе Божием, не счёл для Себя хищением быть равным Богу,

але прынізіў Самога Сябе, прымаючы постаць паслугача і стаўшыся на падобнасць людзей, і па знешнасці прызнаваны за чалавека;

но уничижил Себя, приняв образ раба, быв в подобии человеческом и по виду став как человек.

упакорыў Самога Сябе, стаўшыся паслухмяным ажно да смерці, і нават смерці крыжовай.

Он смирил Себя, быв послушным до смерти, и смерти крестной.

Дзеля таго і Бог узвысіў Яго і даў Яму імя, якое вышэй за ўсякае імя,

Потому и Бог превознёс Его и даровал Ему Имя, которое выше всякого имени,

каб прад імем Ісуса схілілася кожнае калена на небе, на зямлі і пад зямлёй,

чтобы во имя Иисуса преклонилось всякое колено небесных и земных и преисподних,

і каб кожны язык вызнаваў: «Ісус Хрыстос ёсць Госпад!», на славу Бога Айца.

и всякий язык исповедал, что Иисус Христос — Господь, во славу Бога Отца.

Дык вось, дарагія мае, як заўжды былі вы паслухмянымі, не толькі ў маёй прысутнасці, але тым больш цяпер, калі я адсутнічаю, са страхам і трымценнем здзяйсняйце сваё збаўленне.

Итак, возлюбленные мои, раз вы всегда были послушны, то, — не только как в моем присутствии, но гораздо больше теперь в мое отсутствие, — совершайте свое спасение со страхом и трепетом,

Бо з ласкавасці Сваёй Бог з’яўляецца ў вас прычынай і хацець, і дзейнічаць.

ибо это Бог действует в вас, производя и хотение и действие, по Своему благоволению.

Усё рабіце без наракання і хістання,

Всё делайте без ропота и сомнения,

каб вам быць без заганы і чыстымі, дзецьмі Божымі без віны паміж народа сапсаванага і крывадушнага, пасярод якога свеціце, як светачы ў свеце,

чтобы быть вам неукоризненными и чистыми, детьми Божиими непорочными, среди рода порочного и развращенного, в котором вы сияете как светила в мире,

трымаючыся слова жыцця ў пахвалу маю ў дзень Хрыстоў, што я не дарма прабег і не дарма папрацаваў.

содержа слово жизни мне в похвалу в день Христов, что я не впустую бежал и не впустую потрудился.

Але калі я і ахвяруюся на ахвяру і паслугу вашай веры, цешуся і дзялюся радасцю з вамі ўсімі.

Но, если я и становлюсь жертвенным возлиянием к жертве и служению вере вашей, то я радуюсь и радуюсь со всеми вами.

З гэтага і вы цешцеся і цешцеся разам са мною.

Также и вы радуйтесь и радуйтесь со мной.

Маю надзею ў Госпадзе Ісусе, што ў хуткім часе прышлю да вас Цімафея, каб мог быць спакойны, даведаўшыся, што ў вас.

Надеюсь же в Господе Иисусе скоро послать к вам Тимофея, чтобы и мне ободриться, узнав о ваших обстоятельствах.

Бо нікога не маю роўнага яму душою, хто б так шчыра рупіўся пра вас.

Ибо у меня нет никого подобного ему, кто по-настоящему позаботится о ваших делах.

Бо ўсе аб сваім клапоцяцца, а не аб тым, што Ісуса Хрыста.

Ибо все ищут своего, не того, что принадлежит Христу Иисусу.

Спрактыкаванасць яго ведаеце, бо, як сын бацьку, так ён мне служыў у дабравешчанні.

А как он показал себя, вы знаете, потому что он вместе со мной, как сын с отцом, послужил Евангелию.

Такога, вось, спадзяюся паслаць, як толькі даведаюся, што ў мяне.

Итак я надеюсь послать его тотчас же, как только мне будет видно, как обстоят мои дела;

Упэўнены я таксама ў Госпадзе, што і сам неўзабаве прыбуду да вас.

но я уверен в Господе, что и сам скоро приду.

Палічыў я неабходным паслаць да вас Эпафрадыта, брата, і супрацоўніка, і супольніка змагання майго, вашага ж пасланца і дапаможцу ў маёй патрэбе,

Но я счёл нужным послать к вам Епафродита, брата и сотрудника и сподвижника моего, вашего же посланника и служителя в нужде моей,

бо ён тужыў па вас усіх і быў засмучаны, што вы чулі пра яго хваробу.

так как он стремился ко всем вам и не находил себе покоя, потому что вы услышали о его болезни.

Бо расхварэўся ён тут аж да смерці, але Бог пашкадаваў яго, і не толькі яго, але, па праўдзе, і мяне, каб я не меў смутку да смутку.

И была ведь болезнь его к смерти; но Бог помиловал его, и не его только, но и меня, чтобы не прибавилась мне печаль к печали.

Дык я паслаў яго хутчэй, каб, убачыўшы яго, ізноў вы цешыліся і каб я не сумаваў.

Итак я поспешил послать его, чтобы вы, увидев его снова, возрадовались, и у меня было меньше печали.

Прыміце ж яго з усёй радасцю ў Госпадзе і майце яго ў пашане,

Примите же его в Господе со всякой радостью и таких, как он, имейте в почете,

бо ён для справы Хрыстовай блізкі быў смерці, не дбаючы пра жыццё сваё, каб выканаць тое, чаго вам не хапала ў служэнні мне.

потому что он за дело Христово был близок к смерти, подвергая опасности жизнь, чтобы, служа мне, восполнить ваше отсутствие.

« 1 глава 3 глава »