1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικειϲθαι αυτω του ακουειν τον λογον του θ̅υ̅ εϲτωτοϲ αυτου παρα την λιμνην γεννηϲαρεδ
2 και ιδεν δυο πλοια εϲτωτα παρα την λημνη̅ οι δε αλιειϲ απ αυτων αποβαντεϲ επλυνον τα δικτυα
3 ενβαϲ δε ειϲ εν πλοιον ο ην ϲιμωνοϲ ηρωτηϲεν αυτον επαναγαγειν απο τηϲ γηϲ οϲον οϲον και καθιϲαϲ εν τω πλοιω εδιδαϲκεν τουϲ οχλουϲ
4 οτε δε επαυϲατο λαλων ειπεν προϲ τον ϲιμωνα επαναγαγε ειϲ το βαθοϲ και χαλαϲατε τα δικτυα υμων ειϲ αγραν
5 ο δε ϲιμων αποκρειϲ ειπεν αυτω διδαϲκαλε δι οληϲ τηϲ νυκτοϲ κοπιαϲαντεϲ ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι ϲου ου μη παρακουϲομαι και ευθυϲ χαλαϲαντεϲ τα δικτυα
6 ϲυνεκλιϲαν ιχθυων πληθοϲ πολυ ωϲτε τα δικτυα ρηϲϲεϲθαι
7 και κατενευον τοιϲ μετοχοιϲ εν τω ετερω πλοιω του ελθονταϲ βοηθειν αυτοιϲ ελθοντεϲ ουν επληϲαν αμφοτερα τα πλοια ωτε παρα τι βυθιζεϲθαι
8 ο δε ϲιμων προϲεπεϲεν αυτου τοιϲ ποϲιν λεγων παρακαλω εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλοϲ ειμι κ̅ε̅
9 θαμβοϲ γαρ περιεϲχεν αυτον επι τη {αγια} [17] των ιχθυων ων ϲυνελαβον
10 ηϲαν δε κοινωνοι αυτου ιακωβοϲ και ιωανηϲ υιοι ζεβεδαιου ο δε ειπεν αυτοιϲ δευτε και μη γεινεϲθε αλιειϲ ιχθυων ποιηϲω γαρ υμαϲ αλιειϲ ανθρωπω̅
11 οι δε ακουϲαντεϲ παντα κατελειψαν επι τηϲ γηϲ και ηκολουθηϲαν αυτω
12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μεια των πολεων και ιδου ανηρ λεπροϲ και ειδων τον ι̅η̅ν̅ επεϲεν επι προϲωπον λεγων κ̅ε̅ εαν θεληϲ δυναϲαι με καθαριϲαι
13 εκτειναϲ δε την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελω καθαριϲθητι και ευθεωϲ εκαθαριϲθη
14 και αυτοϲ παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν απελθε δε και δειξον ϲεαυτον τω ιερει και προϲενεγκε περι του καθαριϲμου ϲου καθωϲ προϲεταξεν μωυϲηϲ ινα ειϲ μαρτυριον ην υμειν τουτο ο δε εξελθων ηρξατο κηρυϲϲειν και διαφημειζειν τον λογον ωϲτε μηκετι δυναϲθαι αυτον φανερωϲ ειϲ πολιν ειϲελθειν αλλα εξω ην εν ερημοιϲ τοποιϲ και ϲυνηρχοντο προϲ αυτον και ηλθεν παλιν ειϲ καφαρναουμ
15 διηρχετο δε ο λογοϲ μαλλον περι αυτου και ϲυνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεϲθαι απο των αϲθενειων αυτων
16 αυτοϲ δε ην υποχωρων εν ταιϲ ερημοιϲ και προϲευχομενοϲ
17 και εγενετο εν μια των ημερων αυτου διδαϲκοντοϲ ϲυνελθειν τουϲ φαριϲαιουϲ και νομοδιδαϲκαλουϲ ηϲαν δε ϲυνεληλυθοτεϲ εκ παϲηϲ κωμηϲ τηϲ γαλιλαιαϲ και ιουδαιαϲ του ιαϲθαι αυτουϲ
18 και ιδου ανδρεϲ φεροντεϲ επι κλεινηϲ ανθρωπον οϲ ην παραλελυμενοϲ και εζητουν ειϲενεγκεν αυτον και θειναι ενωπιον αυτου
19 και μη ευροντεϲ ποιαϲ ειϲενεγκωϲιν αυτον δια τον οχλον ανεβηϲαν επι το δωμα και αποϲτεγαϲαντεϲ τουϲ κεραμουϲ οπου ην καθηκαν τον κραβαττον ϲυν τω παραλυτικω ειϲ το μεϲον ενπροϲθεν του ι̅η̅υ̅
20 ιδων δε ι̅η̅ϲ̅ την πιϲτιν αυτων λεγει τω παραλυτικω ανθρωπε αφαιωνται ϲου αι αμαρτιαι
21 και ηρξαντο διαλογιζεϲθαι οι γραμματειϲ και οι φαριϲαιοι εν ταιϲ καρδιαιϲ αυτων λεγοντεϲ τι ουτοϲ λαλει βλαϲφημιαϲ τιϲ δυναται αμαρτιαϲ αφειναι ει μη ειϲ θ̅ϲ̅
22 επιγνουϲ δε ο ι̅η̅ϲ̅ τουϲ διαλογιϲμουϲ αυτων λεγει αυτοιϲ τι διαλογιζεϲθαι εν ταιϲ καρδιαιϲ υμων πονηρα
23 τι εϲτιν ευκοπωτερον ειπειν αφαιωνται ϲου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και περιπατει
24 ινα δε ειδητε οτι εξουϲιαν εχει ο υιοϲ του ανθρωπου επι τηϲ αφιναι αμαρτιαϲ λεγει τω παραλυτικω ϲοι λεγω εγειρε και αρον τον κραβαττον ϲου και πορευου ειϲ τον οικον ϲου
25 και παραχρημα αναϲταϲ ενωπιον αυτων αραϲ την κλεινην απηλθεν ειϲ τον οικον αυτου δοξαζων τον θ̅ν̅
26 και επληϲθηϲαν θαμβου λεγοντεϲ ειδομεν παραδοξα ϲημερον
27 και ελθων παλιν παρα την θαλαϲϲαν τον επακολουθουντα αυτω οχλον εδιδαϲκεν και παραγων ειδεν λευει τον του αλφαιου καθημενον επει το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
28 και καταλιπων παντα αναϲταϲ ηκολουθει αυτω
29 και εποιηϲεν λευει δοχην αυτω μεγαλην εν τη οικεια αυτου και ην οχλοϲ πολυϲ τελωνων και αλλων ανακειμενων
30 και οι φαριϲαιοι και οι γραμματειϲ εγονγυζον προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου λεγοντεϲ δια τι μετα των τελωνων εϲθιεται και πεινεται
31 αποκριθειϲ δε ο ι̅η̅ϲ̅ ειπεν προϲ αυτουϲ ου χρειαν εχουϲιν οι υγιαινοντεϲ ιατρου αλλ οι κακωϲ εχοντεϲ
32 ουκ ηλθον καλεϲαι δικαιουϲ αλλα αμαρτωλουϲ ειϲ μετανοιαν
33 οι δε ειπαν προϲ αυτον δια τι οι μαθηται ιωανου και οι μαθηται των φαριϲαιων νηϲτευουϲιν πυκνα και δεηϲειϲ ποιουνται οι δε μαθηται ϲου ουδεν τουτων ποιουϲιν
34 ο δε ι̅η̅ϲ̅ ειπεν προϲ αυτουϲ μη δυνανται οι υιοι του νυνφωνοϲ εφ οϲον εχουϲιν τον νυμφιον μεθ εαυτων νηϲτευειν
35 ελευϲονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοϲ τοτε νηϲτευϲουϲιν εν εκειναιϲ ταιϲ ημεραιϲ
36 ελεγεν δε και παραβολην προϲ αυτουϲ οτι ουδειϲ επιβλημα απο ιματιου καινου ϲχιϲαϲ επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη γε και το καινον ϲχειϲει και τω παλαιω ου ϲυνφωνηϲει το απο του καινου επιβλημα
37 και ουδειϲ βαλλει οινον νεον ειϲ αϲκουϲ παλαιουϲ ει δε μη γε ρηξει ο οινοϲ ο νεοϲ τουϲ αϲκουϲ τουϲ παλαιουϲ και αυτοϲ εκχυθηϲεται και οι αϲκοι απολουνται
38 αλλα οινον νεον ειϲ αϲκουϲ καινουϲ βαλλουϲιν και αμφοτεροι τηρουνται
39 [отсутствует]
Примечания:
9 [17] {αγρα}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Кодекс Безы — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.