1 Самуэля 1 глава

Першая кніга Самуэля
Пераклад Антонія Бокуна → New Living Translation

Быў адзін чалавек у Раматаіме, Цуфіт з гары Эфраіма, імем Элькана, сын Ерахама, сына Элігу, сына Таку, сына Цуфа, Эфрацянін.

There was a man named Elkanah who lived in Ramah in the region of Zupha in the hill country of Ephraim. He was the son of Jeroham, son of Elihu, son of Tohu, son of Zuph, of Ephraim.

Ён меў дзьве жонкі: імя адной Ганна, а імя другой Пэніна. У Пэніны былі сыны, а ў Ганны дзяцей не было.

Elkanah had two wives, Hannah and Peninnah. Peninnah had children, but Hannah did not.

Штогод той чалавек хадзіў з гораду свайго ў Шыло, каб пакланіцца і скласьці ахвяру ГОСПАДУ Магуцьцяў. Былі там два сыны Гэлія: Хофні і Пінхас, сьвятары ГОСПАДА.

Each year Elkanah would travel to Shiloh to worship and sacrifice to the LORD of Heaven’s Armies at the Tabernacle. The priests of the LORD at that time were the two sons of Eli — Hophni and Phinehas.

Калі Элькана складаў ахвяру, у той дзень даваў жонцы сваёй Пэніне і ўсім сынам і дочкам ейным па частцы складанай ахвяры,

On the days Elkanah presented his sacrifice, he would give portions of the meat to Peninnah and each of her children.

а Ганьне даваў падвойную частку, бо Ганну ён любіў. Але ГОСПАД не даваў ёй нарадзіць.

And though he loved Hannah, he would give her only one choice portionb because the LORD had given her no children.

Суперніца ейная дакучала ёй, і дрэнчыла яе, бо ГОСПАД замкнуў улоньне ейнае.

So Peninnah would taunt Hannah and make fun of her because the LORD had kept her from having children.

Так цягнулася шмат гадоў; колькі разоў ішла яна ў сьвятыню ГОСПАДА, тая засмучала яе. Ганна дзеля таго плакала і ня ела.

Year after year it was the same — Peninnah would taunt Hannah as they went to the Tabernacle.c Each time, Hannah would be reduced to tears and would not even eat.

І сказаў ёй Элькана, муж ейны: «Чаму ты плачаш і чаму не ясі? Чаму сумуе сэрца тваё? Ці ж я табе не мілейшы, чым дзесяць сыноў?»

“Why are you crying, Hannah?” Elkanah would ask. “Why aren’t you eating? Why be downhearted just because you have no children? You have me — isn’t that better than having ten sons?”

Калі ў Шыло скончылі есьці і піць, Ганна ўстала. А сьвятар Гэлій сядзеў на крэсьле перад брамай сьвятыні ГОСПАДА.

Once after a sacrificial meal at Shiloh, Hannah got up and went to pray. Eli the priest was sitting at his customary place beside the entrance of the Tabernacle.d

І Ганна, сумная душою, малілася да ГОСПАДА, горка плачучы.

Hannah was in deep anguish, crying bitterly as she prayed to the LORD.

І шлюбавала яна, кажучы: «ГОСПАД Магуцьцяў, калі Ты спагадна глянеш на прыніжэньне служкі Тваёй, і прыгадаеш мяне, і не забудзешся пра служку Тваю, і дасі мне дзіця мужчынскага роду, я аддам яго ГОСПАДУ на ўсе дні жыцьця ягонага, і лязо не кранецца галавы ягонай».

And she made this vow: “O LORD of Heaven’s Armies, if you will look upon my sorrow and answer my prayer and give me a son, then I will give him back to you. He will be yours for his entire lifetime, and as a sign that he has been dedicated to the LORD, his hair will never be cut.e”

Калі яна так шчыра і доўга малілася перад ГОСПАДАМ, Гэлій прыглядаўся да вуснаў ейных.

As she was praying to the LORD, Eli watched her.

А Ганна гаварыла ў глыбіні сэрца свайго, і толькі варушыліся вусны ейныя, але голасу не было чуваць, і Гэлій думаў, што яна п’яная,

Seeing her lips moving but hearing no sound, he thought she had been drinking.

і сказаў ёй: «Дакуль будзеш п’яная? Ацьверазіся ад віна».

“Must you come here drunk?” he demanded. “Throw away your wine!”

Ганна адказала: «Не, гаспадару мой. Я — нешчасьлівая жанчына. Я ня піла нічога такога, каб ап’янець, ані віна, ані сікеры, але я выліваю душу сваю перад ГОСПАДАМ.

“Oh no, sir!” she replied. “I haven’t been drinking wine or anything stronger. But I am very discouraged, and I was pouring out my heart to the LORD.

Не лічы служкі тваёй за адну з дачок Бэліяла, бо я дзеля вялікага болю і смутку свайго гаварыла ўвесь час».

Don’t think I am a wicked woman! For I have been praying out of great anguish and sorrow.”

І Гэлій засмуціўся, і сказаў ёй: «Ідзі ў супакоі, а Бог Ізраіля няхай споўніць просьбу тваю, пра што маліла Яго».

“In that case,” Eli said, “go in peace! May the God of Israel grant the request you have asked of him.”

А яна сказала: «О, няхай знойдзе служанка твая ласку ў вачах тваіх». І адыйшла тая жанчына дарогаю сваёй, і ела, і аблічча ейнае не было ўжо такім, як раней.

“Oh, thank you, sir!” she exclaimed. Then she went back and began to eat again, and she was no longer sad.

І падняліся назаўтра рана, і пакланіліся перад ГОСПАДАМ, і пайшлі ў дарогу зваротную, і прыйшлі ў дом свой у Раме. І Элькана спазнаў жонку сваю Ганну, і ГОСПАД узгадаў просьбу ейную.

The entire family got up early the next morning and went to worship the LORD once more. Then they returned home to Ramah. When Elkanah slept with Hannah, the LORD remembered her plea,

Ганна зачала па нейкім часе, і нарадзіла сына, і дала яму імя Самуэль, таму што ад ГОСПАДА выпрасіла яго.

and in due time she gave birth to a son. She named him Samuel,f for she said, “I asked the LORD for him.”

Муж ейны Элькана і ўвесь дом ягоны пайшоў злажыць штогадовую ахвяру ГОСПАДУ і споўніць шлюбаваньні.

The next year Elkanah and his family went on their annual trip to offer a sacrifice to the LORD and to keep his vow.

Але Ганна не пайшла. Яна сказала мужу свайму: «Не пайду, пакуль хлопчык ня будзе адняты ад грудзей і падрасьце, а тады завяду яго, і ён стане перад абліччам ГОСПАДА, і застанецца там назаўсёды».

But Hannah did not go. She told her husband, “Wait until the boy is weaned. Then I will take him to the Tabernacle and leave him there with the LORD permanently.g”

Адказаў ёй Элькана, муж ейны: «Рабі, што добра ў вачах тваіх. Заставайся, пакуль яго не адымеш ад грудзей. Толькі няхай ГОСПАД зьдзейсьніць словы Свае». І засталася маці дома, і карміла сына свайго, пакуль не адняла яго ад грудзей сваіх.

“Whatever you think is best,” Elkanah agreed. “Stay here for now, and may the LORD help you keep your promise.h” So she stayed home and nursed the boy until he was weaned.

Калі ўжо адняла, павяла яго з сабою, і ўзяла таксама трохгадовага бычка, адну эфу мукі і буклак віна, і прывяла яго ў Дом ГОСПАДА ў Шыло. А хлопец быў яшчэ дзіцём.

When the child was weaned, Hannah took him to the Tabernacle in Shiloh. They brought along a three-year-old bulli for the sacrifice and a basketj of flour and some wine.

І забілі бычка, і занесьлі хлопца да Гэлія.

After sacrificing the bull, they brought the boy to Eli.

І сказала [Ганна]: «Прашу, гаспадару мой, няхай жыве душа твая, гаспадару. Я — тая самая жанчына, якая стаяла тут перад табой і маліла ГОСПАДА.

“Sir, do you remember me?” Hannah asked. “I am the very woman who stood here several years ago praying to the LORD.

Маліла я пра гэтае дзіця, і споўніў ГОСПАД просьбу маю, што я прасіла ў Яго.

I asked the LORD to give me this boy, and he has granted my request.

Таму я аддаю яго ГОСПАДУ на ўсе дні; колькі будзе жыць, ён аддадзены для ГОСПАДА». І пакланіліся там ГОСПАДУ.

Now I am giving him to the LORD, and he will belong to the LORD his whole life.” And theyk worshiped the LORD there.

« 4 глава 2 глава »