2 Карыньцянам 1 глава

Другое пасланьне да Карыньцянаў Апостала Паўла
Пераклад Антонія Бокуна → Слово Жизни

 
 

Павал, з волі Божай апостал Ісуса Хрыста, і Цімафей, брат, — царкве Божай, што ў Карыньце, з усімі сьвятымі, якія ў-ва ўсёй Ахаі:
 
От Павла, по Божьей воле апостола Христа Иисуса, и от брата Тимофея. Церкви Божьей в Коринфе и всем святым в Aхайе.

ласка вам і супакой ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
 
Пусть с вами будут благодать и мир от Бога Отца и Господа Иисуса Христа.

Дабраслаўлёны Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, Айцец міласэрнасьці і Бог усякага пацяшэньня,
 
Слава Богу и Отцу Господа нашего Иисуса Христа, Отцу милосердия и Богу всяческого утешения.

Які пацяшае нас у кожным прыгнёце нашым, каб мы маглі пацяшаць тых, якія ў-ва ўсялякім прыгнёце, пацяшэньнем, якім Бог пацяшае нас!
 
Он утешает нас во всех наших тяготах, чтобы и мы, в свою очередь, могли утешить других в их горе тем утешением, которым Бог утешает нас.

Бо як памнажаюцца ў нас пакуты Хрыстовыя, гэтак праз Хрыста памнажаецца і пацяшэньне нашае.
 
Потому что как мы участвуем в великих страданиях Христа, так же мы получаем от Христа и великое утешение.

А калі мы сьціснутыя, дык дзеля вашага пацяшэньня і збаўленьня, якое зьдзяйсьняецца праз перажываньне тых самых пакутаў, якія і мы церпім. Калі мы пацешаныя, дык дзеля вашага пацяшэньня і збаўленьня.
 
Если нам в жизни трудно, то трудности мы переносим ради вашего утешения и спасения. Утешение, которое мы получаем, тоже дается нам ради вашего утешения. Оно поможет и вам стойко перенести те же страдания, которые приходится переносить нам.

І надзея нашая на вас цьвёрдая, бо мы ведаем, што вы супольнікі як пакутаў, так і пацяшэньня.
 
Мы твердо надеемся на вас и знаем, что как вы разделяете с нами наши страдания, так разделяете и наше утешение.

Бо мы ня хочам, каб вы, браты, ня ведалі пра наш прыгнёт, які стаўся нам у Азіі, бо бязьмерна цяжка было нам і па-над сілу, так што мы згубілі надзею застацца жывымі.
 
Братья, я хочу, чтобы вы знали о том, что мы пережили в Aсии. Там было настолько трудно, что мы потеряли надежду остаться в живых.

Але мы мелі самі ў сабе прысуд сьмяротны, каб спадзявацца не на саміх сябе, але на Бога, Які ўваскрашае мёртвых,
 
Казалось, что мы уже получили смертный приговор, но так было для того, чтобы мы научились полагаться не на себя, а на Бога, который воскрешает мертвых.

Які і выбавіў нас ад так вялікай сьмерці, і выбаўляе, на Якога спадзяемся, што і яшчэ выбаўляць будзе
 
Он избавил нас от смертельной опасности и еще не раз избавит. На Него мы надеемся, и Он спасет нас.

пры дапамозе і вашай малітвы за нас, каб за дараванае нам па просьбе многіх дзякавалі за нас многія.
 
Только вы помогайте нам своими молитвами, чтобы многие возблагодарили Бога за то, что Он был так милостив к нам по их молитвам.

Бо пахвала нашая гэткая — сьведчаньне сумленьня нашага, што мы ў прастаце і шчырасьці Божай, не ў цялеснай мудрасьці, але ў ласцы Божай жылі ў сьвеце, а асабліва ў вас.
 
Мы хвалимся тем — и наша совесть может быть этому порукой, — что мы и в жизни, и в особенности в наших отношениях с вами, поступали искренне и свято, и это нам было дано от Бога. Мы поступали не по "мудрости" этого мира, но по Божьей благодати.

Бо мы пішам вам ня што іншае, але тое, што вы чытаеце ці пазнаяцё, а спадзяюся, што да канца спазнаеце,
 
Во всем, что мы вам написали, не кроется ничего такого, что вы, прочитав, не смогли бы понять. Я надеюсь, что поняв нас до конца, —

як вы часткова і даведаліся ад нас, што мы — пахвала вашая, як і вы — нашая, у дзень Госпада Ісуса.
 
а отчасти вы нас уже понимаете, — в день пришествия Господа Иисуса вы сможете хвалиться нами так же, как и мы вами.

І з гэтай пэўнасьцю я хацеў прыйсьці да вас раней, каб вы другі раз мелі ласку,
 
Я уверен в этом и потому сперва хотел прийти к вам, чтобы вы дважды получили благодать.

і праз вас прайсьці ў Македонію, і зноў з Македоніі прыйсьці да вас, а вы правялі б мяне ў Юдэю.
 
Я собирался посетить вас по пути в Македонию и из Македонии обратно, и на обратном пути вы проводили бы меня в Иудею.

Маючы гэткую пастанову, ці я лёгкадумна зрабіў? Ці тое, што я пастанаўляю, паводле цела пастанаўляю, каб было ў мяне «Так, так» і «Не, не»?
 
Может, вам кажется, что это необдуманно принятое решение? Или, может, я из человеческих соображений говорю в одно и то же время и "да" и "нет"?

Верны ж Бог, што слова нашае да вас не было «Так» і «Не»!
 
Заверяю вас перед Богом, что то, что я говорю вам, говорю без колебаний.

Бо Сын Божы, Ісус Хрыстос, Якога мы ў вас абвяшчалі, і я, і Сілуан, і Цімафей, ня быў «Так» і «Не», але было ў Ім «Так».
 
В Сыне Божьем Иисусе Христе, которого вам проповедовали я, Силуан и Тимофей, нет никакой неопределенности, в Нем всегда лишь только "да".

Бо ўсе абяцаньні Божыя ў Ім «Так» і ў Ім «Амэн», на славу Богу праз нас.
 
Все Божьи обещания подтвердились в Иисусе Христе! Поэтому и мы говорим через Него во славу Бога — "аминь".

А Той, Які зацьвердзіў нас з вамі ў Хрысьце і памазаў нас, ёсьць Бог,
 
Бог делает нас во Христе непоколебимыми. Он совершил над нами помазание

Які і запячатаў нас, і даў заруку Духа ў сэрцы нашыя.
 
и запечатлел нас своей печатью. Он вложил в наши сердца свой Дух как залог.

Прызываю Бога ў сьведкі на душу маю, што, шкадуючы вас, я дагэтуль не прыйшоў у Карынт;
 
Бог — свидетель того, что я до сих пор не приходил в Коринф ради вашего же блага.

не таму, што мы пануем над вераю вашай, але мы супрацоўнікі ў радасьці вашай, бо ў веры вы стаіцё.
 
Мы не хотим повелевать вашей верой, нет, мы делаем все лишь для вашей радости, потому что вы стоите твердо в вере.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.