Да Ціта 1 глава

Да Ціта Пасланне святога Апостала Паўла
Пераклад праваслаўнай царквы → Русского Библейского Центра

Павел, раб Божы і Апостал Іісуса Хрыста дзе́ля веры абра́ных Божых і спазнання ісціны, якая прыводзіць да набожнасці,

Павел, раб Божий и апостол Иисуса Христа ради избранников Божьих, ради того, чтобы они верили, знали истину и жили благочестиво

у надзеі на жыццё вечнае, якое паабяца́ў праўдзівы ў слове Бог раней часоў адвечных,

С мыслью о вечной жизни, обещанной непритворным Богом прежде веков и времен

а ў належны час явіў слова Сваё ў пропаведзі, даверанай мне па загаду Спасіцеля нашага, Бога, —

И в свое время явленной от Него в слове проповеди, которая доверена мне по повелению Бога Спасителя нашего —

Ціту, сапраўднаму сыну па супольнай веры: благадаць, міласць і мір ад Бога Айца і Госпада Іісуса Хрыста, Спасіцеля нашага.

Титу, истинному чаду моему по общей вере: благодать, мир от Бога Отца и Христа Иисуса, Спасителя нашего!

Дзеля таго я пакінуў цябе на Крыце, каб ты недакончанае завяршыў і паставіў па ўсіх гарадах прасвітараў, як я табе наказваў:

Я для того оставил тебя на Крите, чтобы ты завершил начатое дело и поставил во всех городах пресвитеров по моему указанию:

калі хто беззаганны, адной жонкі муж, дзяцей ма́е веруючых, якіх нельга абвінаваціць у распусце або непакорлівасці.

Если ставить, то безупречного, единожды женатого, детей взрастившего в вере, исключающей разгульный образ жизни и непослушание.

Бо епіскап павінен быць беззаганны як Божы домаўпраўнік, не сваявольны, не гняўлівы, не п’яніца, не задзірысты, не карыслівы,

Епископу как Божьему распорядителю не пристало быть небезупречным: норовистым, вспыльчивым, склонным к вину, рукоприкладству, стяжанию.

а гасцінны, дабралюбівы, разва́жлівы, справядлівы, набожны, стры́маны,

А надо ему быть гостеприимным, склонным ко всему доброму, во всем соблюдающим меру, правду, святость, порядок,

павінен трымацца правільнага слова, адпаведнага вучэнню, каб ён быў здольны і настаўляць у здаровым вучэнні, і выкрываць тых, хто працівіцца.

Верность подлинному слову учения, чтобы умел и здравым рассуждением воодушевить, и прекословие пресечь.

Бо ёсць шмат і непакорлівых, пустасловаў і падманшчыкаў, асабліва з абрэзаных,

Много есть неуемных пустословов и обманщиков, особенно среди обрезанных.

якіх трэба прымусіць замаўчаць: яны разбура́юць цэлыя сем’і, навучаючы дзеля гане́бнай кары́слівасці таму, чаму не належыць вучы́ць.

Их следует осадить: они растлевают целые дома, внушая из подлой корысти непотребное.

Сказаў жа нехта з іх, іх уласны вяшчун: «Крыця́не заўсёды лгуны, злыя звяры, пражэ́рлівыя гультаі».

Один из них, их собственный пророк, сам сказал: «Критяне — извечные лжецы, гнусные звери, ленивцы ненасытные».

Сведчанне гэтае праўдзівае. З гэтай прычыны выкрывай іх строга, каб яны былі здаровымі ў веры,

Замечание верное. Поэтому не давай им спуску, чтобы в вере были небестолковы,

каб не зважа́лі на Іудзейскія байкі і ўстанаўленні людзей, якія адварочваюцца ад ісціны.

Выбросили из головы иудейские выдумки и отказались жить по указке людей, расставшихся с истиной.

Для чыстых усё чыстае, для апаганеных жа і няверных няма нічога чыстага, бо апаганены і розум іх, і сумленне.

Для чистых все чисто. Но для отмеченных скверной и неверием чистого ничего нет. Осквернены и ум их, и совесть.

Яны сцвярджаюць, што знаюць Бога; а справамі сваімі адракаюцца, бу́дучы агíднымі і непакорлівымі і ні на якую добрую справу нязда́тнымі.

Они толкуют о том, что знают Бога, но на деле Его отвергают. Сами же пакостны, мятежны и ни к какому доброму делу не годятся.