Да Габрэяў 1 глава

Пасланьне да Габрэяў
Пераклад Васіля Сёмухі → Открытый перевод

Бог, Які шмат разоў і ўсякімі спосабамі гаварыў зьвеку да бацькоў нашых праз прарокаў,

Бог, многократно и разнообразно говоривший в древности к отцам нашим через пророков,

у апошнія дні гэтыя гаварыў нам праз Сына, Якога паставіў спадкаемцам усяго, празь Якога і вякі стварыў.

в последние дни говорил с нами через Сына Своего. Его поставил Он наследником всего и через Него сотворил миры.

Гэты, будучы водбліскам славы Ягонай і вобразам істоты Ягонай і трымаючы ўсё словам сілы Сваёй, зьдзейсьніўшы Сабою ачышчэньне грахоў нашых, сеў праваруч велічы на вышыні,

Он — сияние славы Отца и отпечаток сущности Его, дающий все Словом силы Своей. Совершив очищение грехов, воссел Он по правую сторону от престола Величия в небесах,

будучы настолькі дасканалейшым за анёлаў, наколькі слаўнейшае перад імі ўспадкаваў Імя.

Настолько превзойдя ангелов, насколько имя Его было превыше всех их имён.

Бо калі і каму з анёлаў сказаў Бог: «Ты Сын Мой, Я сёньня нарадзіў Цябе»? І яшчэ: «Я буду Яму Айцом, і Ён будзе Мне Сынам»?

Кому из ангелов когда-либо сказал Бог: «Ты — Сын Мой! Сегодня я родил Тебя», и ещё: «Я буду Ему Отцом, и Он будет мне Сыном»?

Таксама, калі ўводзіць Першароднага ў сусьвет, кажа: «Няхай паклоняцца Яму ўсе анёлы Божыя».

Также, когда приводит Первенца в мир, говорит Бог: «Пусть склонятся перед Ним все ангелы Божьи».

Пра анёлаў сказана: «Ты творыш анёламі Сваімі духаў і слугамі Сваімі палымяны вагонь».

И об ангелах говорит: «Делающий ангелов своих ветрами, и служителей Своих — пламенем огня».

А пра Сына: «трон Твой, Божа, у век веку; жазло валадараньня Твайго — жазло праўды.

О Сыне же: «Престол Твой, Бог, во веки веков, и жезл Царства Твоего есть жезл правды.

Ты палюбіў праўду і зьненавідзеў беззаконьне; таму памазаў Цябе, Божа, Бог Твой алеем радасьці больш за саўдзельнікаў Тваіх»;

Ты поставил правду превыше всего и воспротивился беззаконию; поэтому и помазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем ликования более, нежели сподвижников Твоих».

І: «у пачатку Ты, Госпадзе, заснаваў зямлю, і нябёсы — дзеля рук Тваіх;

И: «в начале Ты, Господи, основал землю, и небеса — дело рук Твоих;

яны загінуць, а Ты застанешся; і ўсе састарацца, нібы рыза,

Они погибнут, но Ты останешься; и, словно одежда, обветшают;

і як вопратку згорнеш іх, і зьменяцца; але Ты той самы і гады Твае ня скончацца».

Ты, как покрывало, свернешь их — и сменятся они. Ты же останешься прежним, и течение лет Твоих не прервется».

Каму калі з анёлаў сказаў Бог: «сядзі праваруч Мяне пакуль пакладу Тваіх ворагаў падножжам нагам Тваім»?

Да и когда Бог сказал кому из ангелов: «Сядь по правую руку Мою, пока не положу врагов Твоих у ног Твоих»

Ці ж ня ўсе яны службовыя духі, пасыланыя на служэньне тым, якія маюць успадкаваць збавеньне?

Разве не все они лишь служебные духи, посылаемые на служение ради тех, что готовятся унаследовать спасение?

« 1 глава 2 глава »