Гебраям 1 глава

Пасланьне да Гебраяў Апостала Паўла
Пераклад Антонія Бокуна → Открытый перевод

Бог, Які шмат разоў і шматлікімі спосабамі здаўна гаварыў да бацькоў праз прарокаў,

Бог, многократно и разнообразно говоривший в древности к отцам нашим через пророков,

у апошнія гэтыя дні прамовіў да нас праз Сына, Якога паставіў за спадкаемцу ўсяго, праз Якога і вякі ўчыніў.

в последние дни говорил с нами через Сына Своего. Его поставил Он наследником всего и через Него сотворил миры.

Ён, будучы зьзяньнем славы і выразам існасьці Ягонай і ўсё словам моцы Сваёй трымаючы, учыніўшы праз Сябе ачышчэньне грахоў нашых, сеў праваруч велічы на вышынях,

Он — сияние славы Отца и отпечаток сущности Его, дающий все Словом силы Своей. Совершив очищение грехов, воссел Он по правую сторону от престола Величия в небесах,

стаўшыся лепшым за анёлаў нагэтулькі, наколькі слаўнейшае за іх успадкаеміў імя.

Настолько превзойдя ангелов, насколько имя Его было превыше всех их имён.

Бо каму з анёлаў сказаў Ён калі: «Ты — Сын Мой, Я сёньня нарадзіў Цябе»? І яшчэ: «Я буду Яму Айцом, і Ён будзе Мне Сынам»?

Кому из ангелов когда-либо сказал Бог: «Ты — Сын Мой! Сегодня я родил Тебя», и ещё: «Я буду Ему Отцом, и Он будет мне Сыном»?

А калі ізноў уводзіць Першароднага ў сусьвет, кажа: «І няхай паклоняцца Яму ўсе анёлы Божыя».

Также, когда приводит Первенца в мир, говорит Бог: «Пусть склонятся перед Ним все ангелы Божьи».

А наконт анёлаў кажа: «Ён робіць анёламі Сваімі духаў і служыцелямі Сваімі — полымя агню».

И об ангелах говорит: «Делающий ангелов своих ветрами, и служителей Своих — пламенем огня».

А наконт Сына: «Пасад Твой, Божа, на век вечны; кій правасьці — кій валадарства Твайго.

О Сыне же: «Престол Твой, Бог, во веки веков, и жезл Царства Твоего есть жезл правды.

Ты палюбіў праведнасьць і зьненавідзеў беззаконьне. Дзеля гэтага памазаў Цябе, Божа, Бог Твой алеем весялосьці больш за таварышаў Тваіх».

Ты поставил правду превыше всего и воспротивился беззаконию; поэтому и помазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем ликования более, нежели сподвижников Твоих».

І: «Ты напачатку, Госпадзе, умацаваў зямлю, і неба — справа рук Тваіх;

И: «в начале Ты, Господи, основал землю, и небеса — дело рук Твоих;

яны загінуць, а Ты застаешся; і ўсе, як шаты, састарэюць,

Они погибнут, но Ты останешься; и, словно одежда, обветшают;

і, як адзеньне, Ты скруціш іх, і яны зьменяцца; а Ты — Той Самы, і гады Твае ня скончацца».

Ты, как покрывало, свернешь их — и сменятся они. Ты же останешься прежним, и течение лет Твоих не прервется».

А наконт каго з анёлаў сказаў Ён калі: «Сядзь праваруч Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх як падножжа ног Тваіх»?

Да и когда Бог сказал кому из ангелов: «Сядь по правую руку Мою, пока не положу врагов Твоих у ног Твоих»

Ці ня ўсе яны — паслугавальныя духі, якія пасланыя на служэньне дзеля тых, якія маюць успадкаеміць збаўленьне?

Разве не все они лишь служебные духи, посылаемые на служение ради тех, что готовятся унаследовать спасение?

« 1 глава 2 глава »