Гебраям 1 глава

Пасланьне да Гебраяў Апостала Паўла
Пераклад Антонія Бокуна → Перевод Десницкого

Бог, Які шмат разоў і шматлікімі спосабамі здаўна гаварыў да бацькоў праз прарокаў,

В прежние времена Бог многократно и разнообразно обращался к нашим отцам через пророков.

у апошнія гэтыя дні прамовіў да нас праз Сына, Якога паставіў за спадкаемцу ўсяго, праз Якога і вякі ўчыніў.

Настали последние времена, и Его слово донес до нас Его Сын. Прежде Бог сотворил через Него миры, а теперь всё отдал Ему в наследие.

Ён, будучы зьзяньнем славы і выразам існасьці Ягонай і ўсё словам моцы Сваёй трымаючы, учыніўшы праз Сябе ачышчэньне грахоў нашых, сеў праваруч велічы на вышынях,

В Сыне нам открылось сияние Божьей славы и отпечаток Божественной сущности. Его могучее слово всё содержало в себе, Он совершил очищение грехов и воссел в выси по правую руку от Божьего Величия.

стаўшыся лепшым за анёлаў нагэтулькі, наколькі слаўнейшае за іх успадкаеміў імя.

Сын принял в наследие имя, более славное, чем у ангелов — и настолько же Он превосходит ангелов.

Бо каму з анёлаў сказаў Ён калі: «Ты — Сын Мой, Я сёньня нарадзіў Цябе»? І яшчэ: «Я буду Яму Айцом, і Ён будзе Мне Сынам»?

Когда и кому из ангелов Бог говорил: «Ты Сын Мой, сегодня Я Тебя породил»? И еще: «Я буду Ему Отцом, а Он Мне — Сыном».

А калі ізноў уводзіць Першароднага ў сусьвет, кажа: «І няхай паклоняцца Яму ўсе анёлы Божыя».

А когда Он вводит Первенца во вселенную, то говорит: «И пусть поклонятся ему все ангелы Божьи».

А наконт анёлаў кажа: «Ён робіць анёламі Сваімі духаў і служыцелямі Сваімі — полымя агню».

Об ангелах Он говорит: «Он делает ангелов Своих духами и служителей Своих — языками пламени».

А наконт Сына: «Пасад Твой, Божа, на век вечны; кій правасьці — кій валадарства Твайго.

А о Сыне: «Престол Твой, Боже, стоит во веки веков, и жезл Твой царский — жезл правоты,

Ты палюбіў праведнасьць і зьненавідзеў беззаконьне. Дзеля гэтага памазаў Цябе, Божа, Бог Твой алеем весялосьці больш за таварышаў Тваіх».

праведность Ты возлюбил, беззаконие — возненавидел, потому и помазал Тебя Бог, Твой Бог, елеем радости обильнее, чем всех остальных».

І: «Ты напачатку, Госпадзе, умацаваў зямлю, і неба — справа рук Тваіх;

И еще: «Изначально, Господи, Ты землю основал, и небеса — творения рук Твоих.

яны загінуць, а Ты застаешся; і ўсе, як шаты, састарэюць,

Ты останешься, когда и они погибнут, полностью, как старый плащ, обветшают —

і, як адзеньне, Ты скруціш іх, і яны зьменяцца; а Ты — Той Самы, і гады Твае ня скончацца».

и Ты, как покрывало, их свернешь, как плащ, переменишь. А Ты — всё Тот же, и годам Твоим не будет конца».

А наконт каго з анёлаў сказаў Ён калі: «Сядзь праваруч Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх як падножжа ног Тваіх»?

Да и кому из ангелов Бог когда-нибудь говорил: «Сядь по правую руку от Меня, пока не брошу врагов Твоих к Твоему подножью»?

Ці ня ўсе яны — паслугавальныя духі, якія пасланыя на служэньне дзеля тых, якія маюць успадкаеміць збаўленьне?

Да ведь все ангелы — служебные духи, они посланы служить людям, которым предстоит получить в удел спасение.

« 1 глава 2 глава »