Да Гебраяў 1 глава

Ліст да Гебраяў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Перевод Десницкого

Многа разоў і многімі спосабамі прамаўляў здаўна Бог да бацькоў нашых праз прарокаў.

В прежние времена Бог многократно и разнообразно обращался к нашим отцам через пророков.

У апошнія ж гэтыя дні прамовіў Ён да нас праз Сына, Якога паставіў спадкаемцам усяго, праз Якога стварыў і вякі.

Настали последние времена, и Его слово донес до нас Его Сын. Прежде Бог сотворил через Него миры, а теперь всё отдал Ему в наследие.

Ён — ззянне славы і вобраз Яго істоты, Які трымае ўсё словам магутнасці Сваёй і, здзейсніўшы праз Сябе ачышчэнне грахоў нашых, сядзіць праваруч велічы на вышынях,

В Сыне нам открылось сияние Божьей славы и отпечаток Божественной сущности. Его могучее слово всё содержало в себе, Он совершил очищение грехов и воссел в выси по правую руку от Божьего Величия.

настолькі вышэйшы за анёлаў, наколькі вышэйшае ад іх дастаў у спадчыне імя.

Сын принял в наследие имя, более славное, чем у ангелов — и настолько же Он превосходит ангелов.

Бо каму з анёлаў сказаў Ён калісьці: «Ты — Сын Мой, Я Цябе сёння спарадзіў»? Або зноў: «Я буду Яму Айцом, а Ён будзе Мне Сынам»?

Когда и кому из ангелов Бог говорил: «Ты Сын Мой, сегодня Я Тебя породил»? И еще: «Я буду Ему Отцом, а Он Мне — Сыном».

І зноў жа, калі ўводзіць Першароднага ў свет, кажа: «І будуць пакланяцца Яму ўсе Божыя анёлы».

А когда Он вводит Первенца во вселенную, то говорит: «И пусть поклонятся ему все ангелы Божьи».

А да анёлаў вось што кажа: «Ён творыць анёламі Сваімі духаў і паслугачамі Сваімі полымя агню».

Об ангелах Он говорит: «Он делает ангелов Своих духами и служителей Своих — языками пламени».

А да Сына: «Пасад Твой, Божа, на векі вечныя, і жазло справядлівасці — жазло валадарства Твайго.

А о Сыне: «Престол Твой, Боже, стоит во веки веков, и жезл Твой царский — жезл правоты,

Узлюбіў Ты справядлівасць і ўзненавідзеў беззаконне, таму намасціў Цябе, Божа, Бог Твой алеем радасці больш за супольнікаў Тваіх».

праведность Ты возлюбил, беззаконие — возненавидел, потому и помазал Тебя Бог, Твой Бог, елеем радости обильнее, чем всех остальных».

І: «Госпадзе, напачатку заснаваў Ты зямлю, і неба — стварэнне рук Тваіх.

И еще: «Изначально, Господи, Ты землю основал, и небеса — творения рук Твоих.

Яны загінуць, а Ты застанешся, і ўсе яны, як вопратка, састарэюць,

Ты останешься, когда и они погибнут, полностью, как старый плащ, обветшают —

і, як шаты, скруціш іх, і яны пераменяцца. А Ты Той самы, і гады Твае не скончацца».

и Ты, как покрывало, их свернешь, как плащ, переменишь. А Ты — всё Тот же, и годам Твоим не будет конца».

Да каго ж з анёлаў сказаў Ён калісьці: «Сядзь праваруч Мяне, аж дакуль не пакладу непрыяцеляў Тваіх пад ногі Твае»?

Да и кому из ангелов Бог когда-нибудь говорил: «Сядь по правую руку от Меня, пока не брошу врагов Твоих к Твоему подножью»?

Ці ж не ўсе яны ёсць паслугуючыя духі, пасланыя на паслугу тым, якія атрымаюць у спадчыну збаўленне?

Да ведь все ангелы — служебные духи, они посланы служить людям, которым предстоит получить в удел спасение.

« 1 глава 2 глава »