Лукі 1 глава

Евангелле паводле Лукі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Перевод Десницкого

 
 

Паколькі многія ўжо спрабавалі скласці аповед пра падзеі, якія ў нас адбыліся,
 
Немало писателей начали составлять свои повествования о событиях, которые у нас произошли —

як пераказалі нам тыя, што ад пачатку самі бачылі і былі паслугачамі Слова,
 
они опираются на рассказы тех, кто с самого начала был подле Слова и служил Ему.

таксама і я, старанна разгледзеўшы ўсё ад пачатку, рашыўся па парадку апісаць табе, годны Тэафіле,
 
Вот поэтому и я, тщательно изучив всё с самого начала, решил написать об этом тебе, досточтимый Феофил,

каб ты ўсведаміў непарушнасць слоў, у якіх ты быў навучаны.
 
чтобы ты достоверно узнал о том, чему тебя научили прежде.

У дні Ірада, цара Юдэі, жыў адзін святар на імя Захарыя, з Абіявай чаргі. Ён меў жонку, з дачок Ааронавых, імя яе Лізавета.
 
Был в Иудее во дни царя Ирода один священник по имени Захария. Он принадлежал к череде Авии. Его жена по имени Елизавета тоже была из Ааронова рода.

Яны абое былі справядлівымі перад Богам, беззаганна спаўняючы ўсе пастановы і прыказанні Госпадавы.
 
И он, и она были праведны перед Богом и поступали по всем заповедям и повелениям Господним безупречно.

Ды не мелі дзіця, бо Лізавета была няплоднай, а абое былі ўжо на схіле дзён сваіх.
 
Но ребенка у них не было, Елизавета оказалась бесплодна. Так они и вошли в преклонный возраст.

І сталася, калі ён адбываў службу святарскую перад Богам у сваёй чарзе,
 
Однажды, когда Захарии вместе с его чередой подошло время служить перед Богом,

па жэрабі, як была традыцыя ў святароў, выпала яму ўвайсці ў святыню Госпадаву для каджэння,
 
выпал Захарии жребий (так водится у священников) войти в храм Господень и совершить воскурение.

а ўсё мноства народа ў час каджэння малілася звонку.
 
Весь остальной народ во время воскурения молился снаружи.

І з’явіўся перад ім Анёл Госпадаў, стоячы па правым баку ахвярніка каджэння,
 
Захарии тогда явился ангел Господень, он стоял по правую руку от жертвенника для воскурений.

дык Захарыя стрывожыўся, бачачы [гэта], ды [вялікі] страх ахапіў яго.
 
Захарию смутило это видение, на него напал страх.

Тады Анёл прамовіў да яго: «Не бойся, Захарыя, бо пачута маленне тваё, вось жа, жонка твая Лізавета народзіць табе сына, і назавеш яго Янам.
 
Ангел сказал ему:— Не бойся, Захария! Твоя молитва услышана. Жена Елизавета родит тебе сына и ты назовешь его Иоанном.

Ды будзе табе радасць і пацеха, ды многія будуць радавацца з яго нараджэння.
 
Будешь радоваться о нем и ликовать, и многим его рождение подарит радость!

Ён будзе вялікім на віду Госпада, і не будзе піць віна і сіцэры, ды яшчэ ад улоння маці сваёй будзе напоўнены Духам Святым,
 
Он будет пред Господом велик, вина и хмельного не будет пить, Духом исполнится от чрева матери.

і многіх сыноў Ізраэля наверне да Госпада, Бога іх.
 
Многих сыновей Израиля обратит он к Господу, их Богу

І пройдзе перад Ім у духу і магутнасці Іллі, каб звярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей, а непаслухмяных — да мудрасці справядлівых, каб падгатаваць Госпаду народ падрыхтаваны».
 
и сам перед Ним пройдет в духе Илии и с силой его, обратит он сердца отцов к детям, а непокорных — к праведным мыслям, чтобы народ был готов встретить Господа!

І сказаў Захарыя Анёлу: «З чаго я магу гэта ведаць? Бо я стары, і жонка мая на схіле дзён сваіх».
 
Захария спросил ангела:— Как мне узнать, что это сбудется? Я ведь уже старик, да и жена моя состарилась.

І, адказваючы, сказаў яму Анёл: «Я — Габрыэль, што стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і абвясціць табе гэтую радасную вестку.
 
Ангел сказал ему в ответ:— Я Гавриил, я стою перед Богом, и я был послан, чтобы говорить с тобой и возвестить тебе это.

І вось, ты будзеш нямым ды не будзеш магчы гаварыць аж да дня, у які гэта здзейсніцца, таму што ты не паверыў словам маім, якія збудуцца ў свой час».
 
А ты останешься немым, ты не сможешь говорить до того дня, когда всё это сбудется, за то, что не поверил моим словам. Они исполнятся в свое время.

І народ чакаў Захарыю, і дзівіліся, што ён так доўга марудзіць у святыні.
 
Народ тем временем ждал Захарию снаружи и удивлялся, что он задерживается в храме.

Выйшаўшы, ён не мог да іх прамаўляць, дык пазналі, што ён бачыў з’яву ў святыні. А ён падаваў ім знакі і заставаўся нямым.
 
Когда он вышел, оказалось, что он не может им ничего сказать — так они поняли, что ему в храме было видение. Сам он объяснялся с людьми знаками и оставался немым.

І сталася, калі скончыліся дні службы яго, ён вярнуўся ў дом свой.
 
Когда завершились дни служения, он вернулся к себе домой.

А праз некалькі дзён жонка яго, Лізавета, пачала дзіця; і пяць месяцаў хавалася, кажучы:
 
Вскоре после тех дней его жена Елизавета забеременела и пять месяцев скрывалась ото всех. Она говорила:

«Гэта ўчыніў мне Госпад у дні, у якія зірнуў на мяне, каб зняць ганьбу маю сярод людзей».
 
— В эти дни взглянул на меня Господь, и вот что Он сотворил, чтобы снять с меня позор перед людьми!

А ў шосты месяц быў пасланы Богам Анёл Габрыэль у горад у Галілеі, званы Назарэт,
 
А на ее шестом месяце был послан от Бога ангел Гавриил в галилейский город под названием Назарет

да Дзевы, заручанай мужу, які меў імя Язэп, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.
 
к девушке, которая была обручена с мужчиной по имени Иосиф из рода царя Давида. Имя той девушки — Мария.

Увайшоўшы да Яе, Анёл прывітаў: «Радуйся, ласкі поўная, дабраславёная Ты між жанчынамі, Госпад з Табою».
 
Ангел вошел и приветствовал ее:— Здравствуй! Ты благодать и радость обрела, Господь с тобой!

А Яна стрывожылася словам яго і думала, што гэта за прывітанне такое?
 
Она смутилась от таких слов и недоумевала, что бы такое приветствие могло означать.

І гаворыць Ёй Анёл: «Не бойся, Марыя, бо знайшла Ты ласку ў Бога.
 
Ангел продолжил:— Не бойся, Мария! От Бога ты обрела благодать.

І вось, пачнеш ва ўлонні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.
 
Ты зачнешь, выносишь и родишь Сына и ты дашь Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікім і Сынам Узвышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго;
 
Он будет велик, Сыном Всевышнего Его назовут, Господь Бог Ему передаст престол Давида, праотца Его.

і будзе Ён валадарыць над домам Якуба вечна, і валадарству Яго не будзе канца».
 
вовеки будет царствовать Он над домом Иакова, и царству Его не будет конца.

Марыя ж сказала Анёлу: «Як гэта можа стацца, калі Я мужа не спазнала?»
 
Мария спросила у ангела:— Как же это произойдет, ведь я еще не была с мужчиной?

І, адказваючы, Анёл сказаў Ёй: «Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Узвышняга агарне Цябе. Таму, што з Цябе народзіцца, Святое, назавецца Сынам Божым.
 
Ангел сказал ей в ответ: — На тебя сойдет Святой Дух и сила Всевышнего тебя осенит, потому и родится Святое Дитя и Сыном Божьим Его назовут.

І вось сваячка Твая, Лізавета, і яна пачала дзіця ў старасці сваёй, і ўжо шосты месяц у той, якую завуць няплоднай,
 
Вот и родственница твоя Елизавета вынашивает сына в преклонные года, месяц уже шестой — а ведь ее считали бесплодной!

бо ў Бога не бывае немагчымым ніводнае слова».
 
Ни одно слово от Бога не останется бессильным.

Марыя ж сказала: «Вось жа, Я — служка Госпадава, хай Мне станецца паводле твайго слова». І Анёл адышоў ад Яе.
 
Мария сказала:— Я раба Господня. Да будет со мной, как ты сказал.И ангел ее покинул.

У тыя дні Марыя, устаўшы, пайшла паспешліва ў горы, у горад Юды.
 
В ближайшие дни Мария направилась в город в Иудейском нагорье,

І ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Лізавету.
 
где жил Захария. она вошла в его дом и приветствовала Елизавету.

І, калі Лізавета пачула прывітанне Марыі, зварухнулася дзіцятка ва ўлонні яе, і Дух Святы напоўніў Лізавету,
 
И едва лишь Елизавета услышала приветствие Марии, зашевелился у ней во чреве младенец, а сама Елизавета исполнилась Святым Духом и

і ўсклікнула яна моцным голасам, кажучы: «Дабраславёная Ты між жанчынамі, і дабраславёны Плод улоння Твайго.
 
воскликнула во весь голос: — Благословенна ты среди женщин и благословен плод в твоем чреве!

А скуль жа мне гэта, што Маці Госпада майго прыйшла да мяне?
 
За что же мне такое дано — Мать Господа моего пришла ко мне?

Вось, як толькі загучаў голас прывітання Твайго ў вушах маіх, зварухнулася з радасцю дзіцятка ў маім улонні.
 
Едва достигли моего слуха слова приветствия твоего — зашевелился, возликовал младенец во чреве моем!

І шчасная Тая, што ўверыла, бо споўніцца сказанае Ёй ад Госпада».
 
Благо той, кто поверила: сбудется, что от Господа ей возвещено.

І сказала Марыя: «Узвялічвае душа Мая Госпада,
 
Отвечала Мария: — Душа моя Господа величает,

і ўзрадаваўся дух Мой у Богу, Збаўцы Маім,
 
ликует дух мой о Боге, Спасителе моем —

бо зірнуў Ён на пакорлівасць служкі Сваёй. Вось, адгэтуль шчаснай называць Мяне будуць усе роды,
 
взглянул Он на неприметную Свою рабу, и отныне все поколения блаженной меня назовут.

бо зрабіў Мне вялікае Магутны, і святое імя Яго,
 
Свершил для меня великое Могучий, и свято имя Его!

і міласэрнасць Яго з пакалення ў пакаленне тым, што баяцца Яго.
 
Милость Его из рода в род к тем, кто боится Его.

Выявіў магутнасць рукі Сваёй, разагнаў пыхлівых у намеры сэрца свайго,
 
Простерта Его мощная рука — Он рассеял гордецов и все замыслы их,

спіхнуў моцных з пасадаў і ўзвысіў пакорлівых;
 
могучих с престолов низверг а неприметных вознес,

галодных насыціў даброццем, а багацеяў адправіў ні з чым.
 
кто голодал — тех насытил Он добром, кто богател — тех ни с чем отослал.

Прытуліў Ізраэля, слугу Свайго, памятаючы на міласэрнасць,
 
Принял Он Израиль как Свое дитя и о милости не забыл,

як прадказаў бацькам нашым, Абрагаму і нашчадкам яго навечна».
 
как обещал прежде нашим отцам, Аврааму и потомству его — навек!

Ды заставалася з ёю Марыя каля трох месяцаў, і вярнулася ў Свой дом.
 
Мария оставалась с Елизаветой месяца три и потом вернулась к себе домой.

А Лізавеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.
 
Елизавете пришло время рожать, и она родила сына.

Яе суседзі і сваякі, пачуўшы, што ўзвялічыў Госпад у ёй Сваю міласэрнасць, радаваліся разам з ёю.
 
Ее соседи и вся родня узнали, какую великую милость явил ей Господь, и радовались вместе с ней.

І сталася: у восьмы дзень сабраліся яны абрэзаць хлопчыка ды назваць яго імем бацькі яго, Захарыем.
 
А на восьмой день пришли делать мальчику обрезание и хотели назвать его Захарией, как звали и его отца.

І, адказваючы, маці яго сказала: «Ніякім чынам, але будзе названы Ян».
 
Но мать возразила:— Нет, его будут звать Иоанном.

І сказалі ёй: «У родзе тваім няма нікога, хто б называўся гэтым імем».
 
Ей ответили:— Но ведь среди твоей родни никто не носит это имя!

Дык пыталі на мігі ў бацькі яго, як ён хацеў бы назваць яго.
 
Отца ребенка стали знаками спрашивать, какое имя он хочет ему дать.

А той запатрабаваў дошчачку і напісаў словамі: «Ян імя яго». Дык здзівіліся ўсе.
 
Он попросил табличку и на ней написал, ко всеобщему удивлению: «Имя ему — Иоанн».

А ў гэты момант раскрыліся вусны яго ды развязаўся язык яго і стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.
 
Тотчас его уста открылись, речь вернулась и он стал благословлять Бога.

Дык ахапіў страх усіх іх суседзяў, і па ўсіх гарах Юдэі разнесліся словы пра ўсё гэта.
 
Всех, кто был рядом, охватил трепет, о случившемся подробно рассказывали по всему Иудейскому нагорью,

А ўсе, што пра гэта пачулі, разважалі ў сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе гэта дзіця?» Бо рука Госпадава была з ім.
 
и все, кто слышал, крепко сохраняли это в памяти и спрашивали, что же выйдет из этого ребенка — ведь была на нем Господня рука.

І Захарыя, бацька яго, напоўнены Духам Святым, праракаваў кажучы:
 
А его отец Захария исполнился Святого Духа и стал пророчествовать:

«Дабраславёны Госпад, Бог Ізраэля, бо наведаў і адкупіў народ Свой,
 
— Благословен Господь, Бог Израиля! Взглянул Он на Свой народ, искупление ему даровал

і падняў рог збаўлення нашага ў доме Давіда, паслугача Свайго,
 
и из рода Давида, слуги Своего Он воздвиг Того, Кто нас спасет,

як прадказаў вуснамі святых прарокаў Сваіх, якія жылі ад пачатку вякоў,
 
как от века возвещал через уста святых пророков Своих.

збаўленне ад ворагаў нашых ды з рук тых, што ненавідзяць нас;
 
Спасет Он нас от врагов, от руки всех, кто ненавидит нас,

каб учыніць міласэрнасць бацькам нашым і ўспомніць святы запавет Свой,
 
ради милости Своей к нашим отцам, ради памяти о завете Своем святом.

і прысягу, якую даў Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,
 
Такую клятву Аврааму Он дал, праотцу нашему,

каб без страху, свабодныя ад рук ворагаў нашых, служылі Яму
 
что избавит нас от руки врагов, чтобы мы смогли безо всякого страха Ему служить

ў святасці і справядлівасці перад Ім ва ўсе дні жыцця нашага.
 
в святости и праведности перед Его лицом во все дни, пока живем.

І ты, дзіця, названы будзеш прарокам Узвышняга, бо пойдзеш перад абліччам Госпада, рыхтаваць дарогі Яму,
 
А тебя, дитя мое, назовут пророком Всевышнего, и ты пройдешь пред Господом — Ему приготовить путь,

каб даць народу Яго навуку збаўлення ў адпушчэнні грахоў іх
 
дать знание о спасении народу Его, путь к прощению грехов указать.

праз міласэрнасць бязмежную Бога нашага, у якой Усход наведаў нас, сыходзячы з вышыняў,
 
Милосерден и благ наш Бог! Потому с высоты воззрит на нас Восход

каб асвяціць тых, што сядзяць у поцемках і ў засені смерці, каб накіраваць ногі нашы на шлях супакою».
 
и просветит сидящих во тьме и в тени смерти, направит нас, чтобы нам по мирной дороге ступать!

А дзіця расло і ўзмацоўвалася духам, і заставалася ў пустыні аж да дня свайго з’яўлення перад Ізраэлем.
 
А младенец вырастал и укреплялся в Духе. Он жил в пустыне до того самого дня, как явился народу Израиля.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.