Лукаша 1 глава

Паводля Лукаша Сьвятое Эвангельле
Пераклад Сабілы і Малахава → Перевод Десницкого

 
 

Паколькі (ужо) многія ўзяліся складаць апавяданьне адносна добра вядомых між намі падзей,
 
Немало писателей начали составлять свои повествования о событиях, которые у нас произошли —

як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі вачавідцы і служыцелі Слова,
 
они опираются на рассказы тех, кто с самого начала был подле Слова и служил Ему.

прыйшло на думку і мне, дасьледаваўшы наноў усё вельмі пільна, апісаць табе па парадку, высокашаноўны Тэахвіле,
 
Вот поэтому и я, тщательно изучив всё с самого начала, решил написать об этом тебе, досточтимый Феофил,

каб (ты) даведаўся адносна таго, (у) чым быў настаўлены: у верагоднасьці (гэных) слоў.
 
чтобы ты достоверно узнал о том, чему тебя научили прежде.

Быў (жа) у дні Гірада, валадара жыдоўскага, нікаторы сьвятар імем Захар з Авіявай чаргі і жонка ягоная з дачок Агаронавых; і імя ейнае — Альжбета.
 
Был в Иудее во дни царя Ирода один священник по имени Захария. Он принадлежал к череде Авии. Его жена по имени Елизавета тоже была из Ааронова рода.

Былі ж (яны) абое праведныя перад Богам, жывучы па ўсіх прыказаньнях і пастановах Госпадавых бяззаганна.
 
И он, и она были праведны перед Богом и поступали по всем заповедям и повелениям Господним безупречно.

І ня было ў іх дзіцяці, бо Альжбета была няплодная, і абое (яны) былі састарэлымі ў днях сваіх.
 
Но ребенка у них не было, Елизавета оказалась бесплодна. Так они и вошли в преклонный возраст.

Выпала ж яму служыць у парадку чаргі сваёй перад (Абліччам) Бога.
 
Однажды, когда Захарии вместе с его чередой подошло время служить перед Богом,

Згодна звычаю сьвятароў атрымаў (ён) жэрабя кадзіць, увайшоўшы ў Сьвятыню Госпада;
 
выпал Захарии жребий (так водится у священников) войти в храм Господень и совершить воскурение.

і ўсё мноства народу ў час каджэньня малілася вонках.
 
Весь остальной народ во время воскурения молился снаружи.

І зьявіўся яму Ангел Госпада, стоячы справа ад кадзільнага ахвярніка.
 
Захарии тогда явился ангел Господень, он стоял по правую руку от жертвенника для воскурений.

І сумеўся Захар, убачыўшы, і страх напаў на яго;
 
Захарию смутило это видение, на него напал страх.

але Ангел сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Яан.
 
Ангел сказал ему:— Не бойся, Захария! Твоя молитва услышана. Жена Елизавета родит тебе сына и ты назовешь его Иоанном.

І будзе табе радасьць і весялосьць, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня ягонага;
 
Будешь радоваться о нем и ликовать, и многим его рождение подарит радость!

бо (ён) будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ў чэраве маткі сваёй;
 
Он будет пред Господом велик, вина и хмельного не будет пить, Духом исполнится от чрева матери.

і многіх сыноў Ізраэлявых наверне да Госпада Бога іхнага;
 
Многих сыновей Израиля обратит он к Господу, их Богу

і ён будзе ісьці перад Ім у Духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы ба́цькаў да дзяцей, і няпаслухмяных да мудрасьці праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ гатовы.
 
и сам перед Ним пройдет в духе Илии и с силой его, обратит он сердца отцов к детям, а непокорных — к праведным мыслям, чтобы народ был готов встретить Господа!

І сказаў Захар Ангелу: па чым пазнаю я гэтае? бо я стары, і жонка мая састарэлая ў днях сваіх.
 
Захария спросил ангела:— Как мне узнать, что это сбудется? Я ведь уже старик, да и жена моя состарилась.

І, адказваючы, Ангел сказаў яму: я Гаўрыіл, што перад Вачамі Бога стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.
 
Ангел сказал ему в ответ:— Я Гавриил, я стою перед Богом, и я был послан, чтобы говорить с тобой и возвестить тебе это.

І вось, будзеш (ты) маўчаць, і ня здолееш гаварыць да таго дня, калі гэтае збудзецца, за тое, што (ты) ня паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час.
 
А ты останешься немым, ты не сможешь говорить до того дня, когда всё это сбудется, за то, что не поверил моим словам. Они исполнятся в свое время.

І чакаў народ Захара і дзівіўся, што ён марудзіць у Сьвятыні.
 
Народ тем временем ждал Захарию снаружи и удивлялся, что он задерживается в храме.

Выйшаўшы ж, ён ня мог гаварыць да іх, і (яны) пазналі, што (ён) бачыў у Сьвятыні зьяву; і ён даваў знакі ім і заставаўся нямым.
 
Когда он вышел, оказалось, что он не может им ничего сказать — так они поняли, что ему в храме было видение. Сам он объяснялся с людьми знаками и оставался немым.

І сталася, як скончыліся дні служэньня ягонага, прыйшоў (ён) у дом свой.
 
Когда завершились дни служения, он вернулся к себе домой.

Пасьля ж гэтых дзён зачала́ Альжбета, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, ка́жучы:
 
Вскоре после тех дней его жена Елизавета забеременела и пять месяцев скрывалась ото всех. Она говорила:

так учыніў мне Госпад у дні, у якія Ён глянуў (на мяне, каб) зьняць зь мяне ганьбу між людзьмі.
 
— В эти дни взглянул на меня Господь, и вот что Он сотворил, чтобы снять с меня позор перед людьми!

У шосты ж месяц пасланы быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галілейскае, якога назва Назарэт,
 
А на ее шестом месяце был послан от Бога ангел Гавриил в галилейский город под названием Назарет

да дзевы, заручанай з мужам, імя якому Язэп, з дому Давідавага; а імя дзевы — Марыля.
 
к девушке, которая была обручена с мужчиной по имени Иосиф из рода царя Давида. Имя той девушки — Мария.

І, увайшоўшы да яе, Ангел сказаў: радуйся, ласкай (Божай) абдараваная! Госпад з табою; багаслаўлена ты між жанок.
 
Ангел вошел и приветствовал ее:— Здравствуй! Ты благодать и радость обрела, Господь с тобой!

Яна ж, убачыўшы (яго), была зьбянтэжана ад слова ягонага і разважала, што гэта (за) прывітаньне магло бы быць?
 
Она смутилась от таких слов и недоумевала, что бы такое приветствие могло означать.

І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыля; бо (ты) знайшла Багадаць у Бога.
 
Ангел продолжил:— Не бойся, Мария! От Бога ты обрела благодать.

І вось зачнеш у чэраве і народзіш Сына і дасі Яму Імя: Ісус.
 
Ты зачнешь, выносишь и родишь Сына и ты дашь Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага будзе названы, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага,
 
Он будет велик, Сыном Всевышнего Его назовут, Господь Бог Ему передаст престол Давида, праотца Его.

і будзе гаспадарыць над домам Якубавым давеку, і Гаспадарству Ягонаму ня будзе канца.
 
вовеки будет царствовать Он над домом Иакова, и царству Его не будет конца.

Марыля ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі (я) ня ведаю мужа?
 
Мария спросила у ангела:— Как же это произойдет, ведь я еще не была с мужчиной?

І, адказваючы, Ангел сказаў ёй: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе: вось чаму і нараджаемы Сьвяты будзе названы Сынам Бога.
 
Ангел сказал ей в ответ: — На тебя сойдет Святой Дух и сила Всевышнего тебя осенит, потому и родится Святое Дитя и Сыном Божьим Его назовут.

І вось, Альжбета, сваячка твая, і яна зачала́ сына ў старасьці сваёй, і гэта (ужо) ёй ёсьць шосты месяц, той, (якую) называюць няплоднай.
 
Вот и родственница твоя Елизавета вынашивает сына в преклонные года, месяц уже шестой — а ведь ее считали бесплодной!

Бо ў Бога ніводнае слова ня застанецца бяссільным.
 
Ни одно слово от Бога не останется бессильным.

І сказала Марыля: вось (я) — слуга Госпада; няхай станецца мне па слову твайму. І адыйшоў ад яе Ангел.
 
Мария сказала:— Я раба Господня. Да будет со мной, как ты сказал.И ангел ее покинул.

Устаўшы ж Марыля ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у места Юдзіна,
 
В ближайшие дни Мария направилась в город в Иудейском нагорье,

і ўвайшла ў дом Захара і прывітала Альжбету.
 
где жил Захария. она вошла в его дом и приветствовала Елизавету.

І сталася, як Альжбета ўчула прывітаньне Марылі, устрапянулася дзіцятка ў чэраве яе, і напоўнілася Альжбета Духам Сьвятым,
 
И едва лишь Елизавета услышала приветствие Марии, зашевелился у ней во чреве младенец, а сама Елизавета исполнилась Святым Духом и

і закрычала моцным голасам і сказала: багасла́ўлена ты між жанок, і багасла́ўлены Плод чэрава твайго.
 
воскликнула во весь голос: — Благословенна ты среди женщин и благословен плод в твоем чреве!

І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?
 
За что же мне такое дано — Мать Господа моего пришла ко мне?

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, устрапянулася вясёла дзіцятка ў чэраве маім.
 
Едва достигли моего слуха слова приветствия твоего — зашевелился, возликовал младенец во чреве моем!

І шчасьліва паверыўшая, бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.
 
Благо той, кто поверила: сбудется, что от Господа ей возвещено.

І сказала Марыля: вяліча́е душа мая Госпада;
 
Отвечала Мария: — Душа моя Господа величает,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу Збавіцелю маім,
 
ликует дух мой о Боге, Спасителе моем —

што глянуў (Ён) на пакорлівасьць рабыні Ягонай, бо вось адгэтуль шчасьліваю называць будуць мяне ўсе роды,
 
взглянул Он на неприметную Свою рабу, и отныне все поколения блаженной меня назовут.

бо вялікае ўчыніў мне Ду́жы; і сьвятое Імя Ягонае;
 
Свершил для меня великое Могучий, и свято имя Его!

і міласэрнасьць Ягоная ў роды радоў для тых, што баяцца Яго.
 
Милость Его из рода в род к тем, кто боится Его.

(Ён) учыніў сілу Рукою Сваёю; расьсеяў напышаных думкай сэрца іхнага;
 
Простерта Его мощная рука — Он рассеял гордецов и все замыслы их,

скінуў моцных з пасадаў і ўзьнёс пакорлівых,
 
могучих с престолов низверг а неприметных вознес,

галодных насыціў дабром, а багатыроў адправіў ні з чым;
 
кто голодал — тех насытил Он добром, кто богател — тех ни с чем отослал.

падтрымаў Ізраэля, служку Ягонага, успомніў пра літасьць,
 
Принял Он Израиль как Свое дитя и о милости не забыл,

як сказаў да ба́цькаў нашых, да Абрагама і насеньня ягонага давеку.
 
как обещал прежде нашим отцам, Аврааму и потомству его — навек!

Прабыла-ж Марыля зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.
 
Мария оставалась с Елизаветой месяца три и потом вернулась к себе домой.

А Альжбеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.
 
Елизавете пришло время рожать, и она родила сына.

І пачулі суседзі ды сваякі ейныя, што Госпад явіў вялікую літасьць Ягоную над ёй і радаваліся зь ёю.
 
Ее соседи и вся родня узнали, какую великую милость явил ей Господь, и радовались вместе с ней.

І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго па імені бацькі ягонага, Захарам.
 
А на восьмой день пришли делать мальчику обрезание и хотели назвать его Захарией, как звали и его отца.

І, адказаўшы, маці ягоная сказала: не, але названы будзе Яанам.
 
Но мать возразила:— Нет, его будут звать Иоанном.

І сказалі ёй: нікога няма ў радні тваёй, хто завецца імем гэтым.
 
Ей ответили:— Но ведь среди твоей родни никто не носит это имя!

І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы (ён) хацеў назваць яго.
 
Отца ребенка стали знаками спрашивать, какое имя он хочет ему дать.

І, папрасіўшы дошчачку, (ён) напісаў, загадваючы: Яан ёсьць імя ягонае. І зьдзівіліся ўсе.
 
Он попросил табличку и на ней написал, ко всеобщему удивлению: «Имя ему — Иоанн».

У той жа час расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і (ён) стаў гаварыць, багаслаўляючы Бога.
 
Тотчас его уста открылись, речь вернулась и он стал благословлять Бога.

І напаў страх на ўсіх жыву́чых вакол іх; і па ўсёй горнай краіне Юдэйскай расказавалі (пра) усе гэтыя падзеі.
 
Всех, кто был рядом, охватил трепет, о случившемся подробно рассказывали по всему Иудейскому нагорью,

І ўсе, хто пачуў, склалі (гэта) у сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе дзіця гэтае?» І Рука Госпада была зь ім.
 
и все, кто слышал, крепко сохраняли это в памяти и спрашивали, что же выйдет из этого ребенка — ведь была на нем Господня рука.

І Захар, бацька ягоны, быў напоўнены Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
 
А его отец Захария исполнился Святого Духа и стал пророчествовать:

«Багаславен Госпад Бог Ізраэляў таму, што наведаў і ўчыніў збаўленьне народу Ягонаму.
 
— Благословен Господь, Бог Израиля! Взглянул Он на Свой народ, искупление ему даровал

І ўзьняў Рог збаўленьня нам у доме Давідавым, слугі Ягонага,
 
и из рода Давида, слуги Своего Он воздвиг Того, Кто нас спасет,

як абвясьціў праз вусны былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
 
как от века возвещал через уста святых пророков Своих.

збаўленьне ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх нянавідзячых нас;
 
Спасет Он нас от врагов, от руки всех, кто ненавидит нас,

учыніць літасьць ба́цькам нашым і ўспомніць Запавет Свой сьвяты,
 
ради милости Своей к нашим отцам, ради памяти о завете Своем святом.

прысягу, якой прысягаўся Абрагаму, ба́цьку нашаму:
 
Такую клятву Аврааму Он дал, праотцу нашему,

даць нам бяз страху, збавіўшы ад рукі ворагаў нашых, служыць Яму
 
что избавит нас от руки врагов, чтобы мы смогли безо всякого страха Ему служить

у сьвятасьці і праведнасьці перад Ім усе дні жыцьця нашага.
 
в святости и праведности перед Его лицом во все дни, пока живем.

І ты, дзіця, прарокам Найвышэйшага названы будзеш; бо (ты) будзеш ісьці перад Абліччам Госпада, (каб) падрыхтаваць шляхі Яму;
 
А тебя, дитя мое, назовут пророком Всевышнего, и ты пройдешь пред Господом — Ему приготовить путь,

даць веданьне збаўленьня народу Ягонаму ў дараваньні грахоў іхных
 
дать знание о спасении народу Его, путь к прощению грехов указать.

па прычыне сардэчнай літасьці Бога нашага, у каторай адведаў нас Усход з вышынí,
 
Милосерден и благ наш Бог! Потому с высоты воззрит на нас Восход

(каб) прасьвяціць тых, што сядзяць у цемры і цяню сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на дарогу міру».
 
и просветит сидящих во тьме и в тени смерти, направит нас, чтобы нам по мирной дороге ступать!

А дзіця даро́сьлела і ўмацоўвалася духам, і было ў пустэльнях аж да дня зьяўленьня свайго Ізраэлю.
 
А младенец вырастал и укреплялся в Духе. Он жил в пустыне до того самого дня, как явился народу Израиля.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.