Лукі 1 глава

Евангеля подле сьвятога Лукі
Пераклад Яна Станкевіча → Перевод Десницкого

 
 

Як шмат хто ўзяўся напісаць нарыс праз сталыя здарэньні памеж нас,
 
Немало писателей начали составлять свои повествования о событиях, которые у нас произошли —

Як перадалі нам тыя, што спачатку вочнікамі а слугачымі Слова былі, —
 
они опираются на рассказы тех, кто с самого начала был подле Слова и служил Ему.

Здалося й імне добрым, дасьледаваўшы ўсе з належнага жарала, акуратна а з парадку напісаць тэ праз гэта, найпачэсьліўшы Хахілю,
 
Вот поэтому и я, тщательно изучив всё с самого начала, решил написать об этом тебе, досточтимый Феофил,

Каб ты добра ведаў пэўнасьць таго, чаго ты быў навучаны.
 
чтобы ты достоверно узнал о том, чему тебя научили прежде.

За дзён Гірада, караля Юдэйскага, быў адзін сьвятар, імям Захара, зь дзянное радоўкі Авінае, і жонка ягоная была з дачок Ааронавых, і імя ейнае Альжбета.
 
Был в Иудее во дни царя Ирода один священник по имени Захария. Он принадлежал к череде Авии. Его жена по имени Елизавета тоже была из Ааронова рода.

Яны абое былі справядлівыя перад Богам, ходзячы ў вусіх расказаньнях а пастановах Спадаровых без заганы.
 
И он, и она были праведны перед Богом и поступали по всем заповедям и повелениям Господним безупречно.

Але ня мелі дзяцяці, бо Альжбета была бясплодная, і абое былі ацяжараныя гадамі.
 
Но ребенка у них не было, Елизавета оказалась бесплодна. Так они и вошли в преклонный возраст.

І сталася, як ён правіў сьвятарскі ўрад перад Богам у парадку свае радоўкі,
 
Однажды, когда Захарии вместе с его чередой подошло время служить перед Богом,

Подле звычаю сьвятарскага ўраду, было яму жэрабя кадзіць, як ён увыйшоў у Дом Спадароў;
 
выпал Захарии жребий (так водится у священников) войти в храм Господень и совершить воскурение.

А ўся множасьць люду малілася вонках у часе кадзеньня, —
 
Весь остальной народ во время воскурения молился снаружи.

І зьявіўся яму ангіл Спадароў, стоячы паправе аброчніка кадзеньня.
 
Захарии тогда явился ангел Господень, он стоял по правую руку от жертвенника для воскурений.

І стрывожыўся Захара, абачыўшы, і ляк абняў яго.
 
Захарию смутило это видение, на него напал страх.

Але ангіл Спадароў сказаў яму: «Не лякайся, Захара; бо просьба твая пачута, і Альжбета, жонка твая, зачнець табе сына, і назавеш імя яго: Яан.
 
Ангел сказал ему:— Не бойся, Захария! Твоя молитва услышана. Жена Елизавета родит тебе сына и ты назовешь его Иоанном.

І табе будзе радасьць а весялосьць, і шмат хто будзе цешыцца з нараджэньня яго.
 
Будешь радоваться о нем и ликовать, и многим его рождение подарит радость!

Бо ён будзе вялікі ў ваччу Спадаровым, і ня будзе піць віна ані хмельнага напітку, і напоўніцца Духам Сьвятым нават ад жывата маці свае.
 
Он будет пред Господом велик, вина и хмельного не будет пить, Духом исполнится от чрева матери.

І шмат каго зь дзяцей Ізраелявых наверне да Спадара, Бога іхнага.
 
Многих сыновей Израиля обратит он к Господу, их Богу

І ён пойдзе перад Ім у духу а магутнасьці Ільлінае, каб зьвярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей і няслухменых да мудрасьці справядлівых, каб выгадаваць Спадару люд прыгатаваны».
 
и сам перед Ним пройдет в духе Илии и с силой его, обратит он сердца отцов к детям, а непокорных — к праведным мыслям, чтобы народ был готов встретить Господа!

І сказаў Захара ангілу: «З чаго я пазнаю гэта? бо я ўжо стары, і жонка мая вельма ацяжараная днямі».
 
Захария спросил ангела:— Как мне узнать, что это сбудется? Я ведь уже старик, да и жена моя состарилась.

І, адказуючы, ангіл сказаў яму: «Я Гаўрэль, каторы стаю ў прытомнасьці Божай, і я быў пасланы казаць табе, і прынесьці табе дабравесьць.
 
Ангел сказал ему в ответ:— Я Гавриил, я стою перед Богом, и я был послан, чтобы говорить с тобой и возвестить тебе это.

І вось, ты будзеш бязмоўны, і ня будзеш магчы гукаць аж да дня, калі гэта станецца, бо ты не паверыў словам маім, каторыя споўняцца ўпару».
 
А ты останешься немым, ты не сможешь говорить до того дня, когда всё это сбудется, за то, что не поверил моим словам. Они исполнятся в свое время.

Люд жа чакаў Захары й дзіваваўся, што ён так длякаецца ў Доме Божым.
 
Народ тем временем ждал Захарию снаружи и удивлялся, что он задерживается в храме.

І, як ён вышаў, ня мог гукаць да іх; і яны пазналі, што ён відзеў відзень у Доме Божым, бо ён ківаў ім; і застаўся немы.
 
Когда он вышел, оказалось, что он не может им ничего сказать — так они поняли, что ему в храме было видение. Сам он объяснялся с людьми знаками и оставался немым.

І сталася, што, як скончыліся дні адправы ягонае, ён адышоў да дому свайго.
 
Когда завершились дни служения, он вернулся к себе домой.

А па тых днёх зачала Альжбета, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, кажучы:
 
Вскоре после тех дней его жена Елизавета забеременела и пять месяцев скрывалась ото всех. Она говорила:

«Гэтак імне ўчыніў Спадар за дзён, калі глянуў, каб зьняць ганьбу маю памеж людзёў».
 
— В эти дни взглянул на меня Господь, и вот что Он сотворил, чтобы снять с меня позор перед людьми!

А шостага месяца пасланы быў ад Бога ангіл Гаўрэль да места Ґалілейскага, званага Назарэт,
 
А на ее шестом месяце был послан от Бога ангел Гавриил в галилейский город под названием Назарет

Да дзявушчае, заручанае з чалавекам, каторага імя было Язэп, з дому Давідавага, а дзявушчае імя: Марыя.
 
к девушке, которая была обручена с мужчиной по имени Иосиф из рода царя Давида. Имя той девушки — Мария.

І, увыйшоўшы да яе, ангіл сказаў: «Здарова, ласкаю абдараваная! Спадар із табою; дабраславёная ты памеж жанок».
 
Ангел вошел и приветствовал ее:— Здравствуй! Ты благодать и радость обрела, Господь с тобой!

Яна ж, абачыўшы яго, парушылася на слова ягонае й разважала, што гэта было б за здарованьне.
 
Она смутилась от таких слов и недоумевала, что бы такое приветствие могло означать.

І сказаў ёй ангіл: «Ня бойся, Марыя, бо ты прыдбала ласку ў Бога.
 
Ангел продолжил:— Не бойся, Мария! От Бога ты обрела благодать.

І вось, зачнеш у жываце, і народзіш Сына, і назавеш імя Ягонае: Ісус.
 
Ты зачнешь, выносишь и родишь Сына и ты дашь Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікі і назавецца Сынам Навышняга, і Спадар Бог дасьць Яму пасад Давідаў, айца Ягонага;
 
Он будет велик, Сыном Всевышнего Его назовут, Господь Бог Ему передаст престол Давида, праотца Его.

І будзе гаспадарстваваць у доме Якававым навекі, і гаспадарству Ягонаму ня будзе канца».
 
вовеки будет царствовать Он над домом Иакова, и царству Его не будет конца.

І сказала Марыя ангілу: «Як гэта будзе, калі я мужа ня знаю?»
 
Мария спросила у ангела:— Как же это произойдет, ведь я еще не была с мужчиной?

І, адказуючы, ангіл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на Цябе, і моц Навышняга засьціць табе; затым і народжанае сьвятое назавецца Сынам Божым.
 
Ангел сказал ей в ответ: — На тебя сойдет Святой Дух и сила Всевышнего тебя осенит, потому и родится Святое Дитя и Сыном Божьим Его назовут.

І вось, сваячка твая Альжбета, званая бясплоднай, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і гэты ё шосты месяц ёй, званай бясплоднай.
 
Вот и родственница твоя Елизавета вынашивает сына в преклонные года, месяц уже шестой — а ведь ее считали бесплодной!

Бо ў Бога нічога няма немагчымага».
 
Ни одно слово от Бога не останется бессильным.

І Марыя сказала: «Вось, служэбка Спадарова; хай будзе імне подле слова Твайго». І ангіл адышоў ад яе.
 
Мария сказала:— Я раба Господня. Да будет со мной, как ты сказал.И ангел ее покинул.

І ўстаўшы Марыя тых дзён, з пасьпехам пайшла да гаравое краіны, да места Юдзінага.
 
В ближайшие дни Мария направилась в город в Иудейском нагорье,

І ўвыйшла ў дом Захарын, і паздаровала Альжбету.
 
где жил Захария. она вошла в его дом и приветствовала Елизавету.

І сталася, як пачула Альжбета здарованьне Марыіна, што скранулася дзяцянё ў жываце ейным, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым,
 
И едва лишь Елизавета услышала приветствие Марии, зашевелился у ней во чреве младенец, а сама Елизавета исполнилась Святым Духом и

І загукала вялікім голасам, і сказала: «Дабраславёная ты памеж жанок, і дабраславёны плод жывата твайго.
 
воскликнула во весь голос: — Благословенна ты среди женщин и благословен плод в твоем чреве!

І скуль гэта імне, што прышла маці Спадара майго да мяне?
 
За что же мне такое дано — Мать Господа моего пришла ко мне?

Бо, гля, як толькі гук здарованьня твайго загучэў у вушшу маім, скранулася з радасьці дзецянётка ў жываце маім.
 
Едва достигли моего слуха слова приветствия твоего — зашевелился, возликовал младенец во чреве моем!

І дабраславёная тая, што паверыла, бо зьдзеецца сказанае ёй ад Спадара».
 
Благо той, кто поверила: сбудется, что от Господа ей возвещено.

І сказала Марыя: «Узьвялічае душа мая Спадара;
 
Отвечала Мария: — Душа моя Господа величает,

І ўсьцешыі’ся дух мой у Вогу, Спасу маім;
 
ликует дух мой о Боге, Спасителе моем —

Бо глянуў Ён на паніжэньне служэбкі Свае; вось, адгэтуль за шчасьлівую мяне будуць мець усі роды;
 
взглянул Он на неприметную Свою рабу, и отныне все поколения блаженной меня назовут.

Бо ўчыніў імне вялічча Дужы; і сьвятое імя Ягонае;
 
Свершил для меня великое Могучий, и свято имя Его!

І міласэрдзе Ягонае ад роду да роду да тых, што баяцца Яго.
 
Милость Его из рода в род к тем, кто боится Его.

Зьдзеяў моц цаўём Сваім; расьцярушыў пыхатых падумкамі сэрца іхнага;
 
Простерта Его мощная рука — Он рассеял гордецов и все замыслы их,

Ськінуў дужых із пасадаў і павышыў паніжаных.
 
могучих с престолов низверг а неприметных вознес,

Напоўніў прагнучых дабром, а багатых адаслаў пустых.
 
кто голодал — тех насытил Он добром, кто богател — тех ни с чем отослал.

Памог Ізраелю, слузе Свайму, памятуючы на міласэрдзе,
 
Принял Он Израиль как Свое дитя и о милости не забыл,

Як казаў айцом нашым, Абрагаму а насеньню ягонаму навекі».
 
как обещал прежде нашим отцам, Аврааму и потомству его — навек!

І заставалася Марыя зь ёй каля трох месяцаў, і зьвярнулася да дому свайго.
 
Мария оставалась с Елизаветой месяца три и потом вернулась к себе домой.

Альжбеце ж выпаўніўся час радзіць, і яна нарадзіла сына.
 
Елизавете пришло время рожать, и она родила сына.

І пачулі суседзі а сваякі ейныя, як Спадар узьвялічыў міласэрдзе над ёй, і цешыліся зь ёю.
 
Ее соседи и вся родня узнали, какую великую милость явил ей Господь, и радовались вместе с ней.

І сталася, што на восьмы дзень прышлі абразаць дзецянё і звалі яго, подле імені айца ягонага, Захара.
 
А на восьмой день пришли делать мальчику обрезание и хотели назвать его Захарией, как звали и его отца.

Але маці ягоная, адказуючы, сказала: «Не, але названы будзе Яанам».
 
Но мать возразила:— Нет, его будут звать Иоанном.

І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзе тваім, каб быў названы гэтым імям».
 
Ей ответили:— Но ведь среди твоей родни никто не носит это имя!

І паказавалі знакамі айцу ягонаму, як бы яго хацеў назваць.
 
Отца ребенка стали знаками спрашивать, какое имя он хочет ему дать.

А ён, папрасіўшы дошчачкі, напісаў, кажучы: «Яан імя ягонае». І дзіваваліся ўсі.
 
Он попросил табличку и на ней написал, ко всеобщему удивлению: «Имя ему — Иоанн».

І якга адчыніліся вусны ягоныя а язык ягоны, і ён гукаў, хвалячы Бога.
 
Тотчас его уста открылись, речь вернулась и он стал благословлять Бога.

І напаў страх на ўеіх, што жылі навокал іх, і па ўсёй гаравой краіне Юдэі гукалі ўсі гэтыя словы.
 
Всех, кто был рядом, охватил трепет, о случившемся подробно рассказывали по всему Иудейскому нагорью,

І ўсі, што чулі, складалі ў сэрцах сваіх, кажучы: «Што за дзецянё гэта будзе!» І запраўды рука Спадарова была зь ім.
 
и все, кто слышал, крепко сохраняли это в памяти и спрашивали, что же выйдет из этого ребенка — ведь была на нем Господня рука.

І Захара, айцец ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і праракаў, кажучы:
 
А его отец Захария исполнился Святого Духа и стал пророчествовать:

«Дабраславёны Спадар, Бог Ізраеляў, што даведаўся й зьдзеяў адкупленьне люду Свайму;
 
— Благословен Господь, Бог Израиля! Взглянул Он на Свой народ, искупление ему даровал

І ўзьняў рог спасеньня нам у доме Давіда, слугі Свайго;
 
и из рода Давида, слуги Своего Он воздвиг Того, Кто нас спасет,

Як казаў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі ад веку,
 
как от века возвещал через уста святых пророков Своих.

Праз спасеньне нас ад варагоў нашых і ад рукі ўсіх ненавідзячых нас;
 
Спасет Он нас от врагов, от руки всех, кто ненавидит нас,

Што зьдзее міласэрдзе айцом нашым і ўспомне сьвятую ўмову Сваю,
 
ради милости Своей к нашим отцам, ради памяти о завете Своем святом.

Прысягу, што Ён прысягнуў Абрагаму, айцу нашаму, даць нам,
 
Такую клятву Аврааму Он дал, праотцу нашему,

Каб бяз страху, з рукі непрыяцеляў сваіх вывальненыя, служылі Яму
 
что избавит нас от руки врагов, чтобы мы смогли безо всякого страха Ему служить

Ў сьвятасьці а справядлівасьці перад Ім усі дні жыцьця свайго.
 
в святости и праведности перед Его лицом во все дни, пока живем.

І ты, дзецянё, назавешся прарокам Навышняга, бо пойдзеш перад відам Спадаровым, гатаваць дарогі Ягоныя,
 
А тебя, дитя мое, назовут пророком Всевышнего, и ты пройдешь пред Господом — Ему приготовить путь,

Даць пазнаньне спасеньня люду Ягонаму ў дараваньню грахоў іхных,
 
дать знание о спасении народу Его, путь к прощению грехов указать.

Пераз чульлівае міласэрдзе Бога нашага, як із вышыні Золак даведаўся да нас,
 
Милосерден и благ наш Бог! Потому с высоты воззрит на нас Восход

Даць сьвятло седзячым у цямноце а ў сьценю сьмерці, кіраваць ногі нашыя на дарогу супакою».
 
и просветит сидящих во тьме и в тени смерти, направит нас, чтобы нам по мирной дороге ступать!

А дзяцё расло а дужэла духам, і было на пустынях аж да дня паказаньня свайго Ізраелю.
 
А младенец вырастал и укреплялся в Духе. Он жил в пустыне до того самого дня, как явился народу Израиля.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.