Судзьдзяў 1 глава

Кніга Судзьдзяў Ізраэлявых
Пераклад Яна Станкевіча → Перевод Десницкого

 
 

І было, па сьмерці Ігошуі, і папыталіся сынове Ізраелявы ў СПАДАРА, кажучы: «Хто ўзыйдзе нам спачатку на Канааняніна, каб ваяваць ізь ім?»
 
После смерти Иисуса Навина стали сыны Израилевы вопрошать Господа: «Какое из наших племен должно пойти первым войной на ханаанеян?»

І сказаў СПАДАР: «Юда ўзыйдзе; вось, Я даў зямлю ў руку ягоную».
 
Господь ответил: «Пусть сделает это племя Иуды. И знайте, эту страну Я отдаю в его руки».

І сказаў Юда Сымону, брату свайму: «Узыйдзі з імною да жэрабя майго, і будзем ваяваць із Канаанянінам; і пайду таксама я з табою да жэрабя твайго». І пайшоў зь ім Сымон.
 
Тогда люди из племени Иуды сказали своим братьям из племени Симеона: «Пойдемте с нами отвоевывать у хананеев удел, по жребию доставшийся нашему племени, а потом мы пойдем с вами отвоевывать ваш удел». И племя Симеона присоединилось к ним.

І ўзышоў Юда, і даў СПАДАР Канааняніна а Ферэзэя ў руку іхную, і пабілі яны іх у Везэку дзесяць тысячаў чалавекаў.
 
Но когда же воины Иуды пошли в наступление, Господь отдал в их руки ханаанеев и периззеев, их войско в десять тысяч человек было разбито в Везеке.

І знайшлі яны Адоні-Везэка ў Везэку, і ваявалі зь ім, і паразілі Канааняніна а Ферэзэя.
 
Там им попался правитель Везека, они вступили с ним в бой и нанесли поражение хананеям и перизеям.

І ўцёк Адоні-Везэк; а яны пагналіся за ім, і схапілі яго, і адцялі вялікія палцы на руках ягоных і на нагах ягоных.
 
Правитель Везека бежал, они погнались за ним, схватили и отрубили ему большие пальцы на ногах и на руках.

І сказаў Адоні-Везэк: «Семдзясят каралёў з адцятымі на руках а на нагах іхных вялікімі палцамі зьбіралі пад сталом маім; як рабіў я, так імне аддаў Бог». І прывялі яго да Ерузаліму, і ён памер там.
 
Тогда сказал правитель Везека: «Семьдесят царей, которым я отрубил большие пальцы на руках и на ногах, подбирали крохи под моим столом. По моим делам воздал мне Бог!» Его отвели в Иерусалим, и там он умер.

І ваявалі сынове Юдзіны супроці Ерузаліму, і ўзялі яго, і зразілі яго лязом мяча, і места аканавалі цяплу.
 
Сыны Иудины воевали и с Иерусалимом, овладели им, перебили защитников мечом, а город предали огню.

І потым зышлі сынове Юдзіны ваяваць із Канаанянінам, жыхарам гораў, і на паўдню і на нізіне.
 
Затем сыны Иудины отправились на войну с хананеями, которые населяли Нагорье, пустыню Негев и предгорья.

І пайшоў Юда на Канааняніна, каторы жыў у Гэўроне, імя ж Гэўрону ўперад Кіраф-Арба, і зразілі Шэшая а Агімана а Фалмая.
 
Воины Иуды выступили против хананеев, живших в Хевроне (прежде Хеврон назывался Кирьят-Арба), и поразили Шешая, Ахимана и Талмая.

І пайшоў стуль ён супроці жыхараў Дэвіру; імя Дэвіру ўперад Кіраф-Сэфер.
 
Оттуда они пошли против жителей Девира (прежде Девир назывался Кирьят-Сефер),

І сказаў Калеў: «Хто зразе Кіраф-Сэфер і зваюе яго, то аддам яму Ахсу, дачку сваю, за жонку».
 
причем Калев обещал: «Кто победит Кирьят-Сефер и захватит его, тому я отдам в жены дочь мою Ахсу».

І зваяваў яго Офнель Кенаёнак, сын брата Калевавага, меншага за яго; і даў яму Ахсу, дачку сваю, за жонку.
 
Эту победу одержал Отниэль, сын Кеназа, младший брат Калева, и тот отдал ему в жены свою дочь Ахсу.

І было, як яна мела ісьці, што яна намовіла яго прасіць у вайца ейнага тое поле, і яна ссунулася з асла. І сказаў ёй Калеў: «Чаго табе?»
 
Однажды они вместе навещали Калева, а она как раз побуждала Отниэля выпросить у ее отца земельный надел. Она едва слезла с осла, как отец спросил ее: «Ну что тебе?» Она ответила:

І сказала яму: «Дай імне дабраславенства, бо зямлю паўднявую ты даў імне, то дай імне й жаролы водаў». І даў ёй Калеў жаролы вышнія й жаролы дольнія.
 
«Дай мне благословение! Ты одарил меня землей пустыни Негев, так подари же и источники воды!» Тогда Калев подарил ей и верхние, и нижние источники воды.

І сынове Кіняніна, сьця Масеявага, узышлі зь места пальмаў із сынамі Юдзінамі на пустыню Юдзіну, каторая на паўдня ад Араду, і пайшоў, і асяліўся зь людам.
 
Кенеи, происходившие от Моисеева тестя, отправились из Города Пальм вместе с сынами Иудиными в Иудейскую пустыню, то есть в Негев около Арада. Там и поселились они среди израильского народа.

І пайшоў Юда із Сымонам, братам сваім, і зразілі Канааняніна, жыхара Цэфафа, і аканавалі яго, і названа места гэтае Горма.
 
А воины Иуды, вместе с воинами Симеона, своими братьями, отправились на бой с хананеями, жившими в Цефате, разбили их, предали заклятью Цефат и дали поселению новое имя Хорма.

Юда заваяваў Ґазу а граніцы яе, і Ашкелон у граніцах яго, і Екрон у граніцах яго.
 
Также они захватили Газу с ее округой, Ашкелон с округой и Экрон с округой.

І быў СПАДАР ізь Юдаю, і ён апанаваў гару. Але не прагнаў жыхараў даліны, бо зялезныя цялежкі былі ў іх.
 
Господь был с племенеи Иуды, и так они овладели всем Нагорьем. Но от жителей долин избавиться они не смогли, потому что у тех были колесницы, окованные железом.

І аддалі Калеву Гэўрон, як казаў Масей, і выгнаў стуль трох сыноў Енаковых.
 
Калеву отдали Хеврон, как и обещал ему Моисей, и он изгнал оттуда трех сынов Анаковых.

Але Евусэя, жыхара Ерузаліму, ня выгналі сынове Веняміновы, і жыў Евусэй із сынамі Веняміновымі ў Ерузаліме дагэтуль.
 
А от евусеев, живших в Иерусалиме, не избавились сыны Вениаминовы, и остались жить евусеи с сынами Вениаминовыми вплоть до сего дня.

І ўзышлі сынове Язэпавы, таксама яны, на Бэт-Эль, і СПАДАР быў ізь імі.
 
Воины дома Иосифа также выступили против Бет-Эля, и Господь был с ними.

І шпегаваў дом Язэпаў Бэт-Эль, імя ж места ўперад: Луз.
 
Они стали осматривать укрепления Бет-Эля (прежнее имя города было Луз),

І абачылі старожы чалавека, каторы выходзіў зь места, і сказалі яму: «Пакажы нам уход у места, і мы зробім із табою міласэрдзе».
 
и тут стражникам попался какой-то человек, выходивший из города. Они попросили его: «Ты покажи нам, как пробраться в город, и мы отплатим тебе добром!»

І ён паказаў ім уход у места, і зразілі яны места лязом мяча, а чалавека таго і ўсю радню ягоную адпусьцілі.
 
Он показал им, как пробраться в город, и тогда они поразили его жителей мечом, а человека того отпустили вместе с семьей.

І пайшоў чалавек тый да зямлі Гэцічаў, і збудаваў места, і назваў імя яго Луз. Гэта імя яго дагэтуль.
 
Он отправился в землю хеттов и основал город, дав ему имя Луз, и это имя остается за ним по сей день.

І ня выгнаў Манас жыхараў Веф-Шэану а местачкаў ягоных, і жыхараў Фаанаху а местачкаў ягоных, жыхараў Дору а местачкаў ягоных, і жыхараў Іўлеаму а местачкаў ягоных, і жыхараў Мегіда а местачкаў ягоных, і зычыў Канаанянін жыць у зямлі гэтай.
 
Племя Манассии не сумело завладеть Бет-Шеаном с окрестными селениями, Таанахом с окрестными селениями, не одолело оно жителей Дора с окрестными селениями, жителей Ивлеама с окрестными селениями, жителей Мегиддо с окрестными селениями — хананеи прочно держались за эту землю.

І было, як Ізраель падужэў, тады зрабіў ён Канааняніна даньнікам, але выгнаць ня выгнаў яго.
 
Когда народ Израиля стал могущественным, то заставил хананеев работать на себя, но так и не избавился от них.

І Яхрэм ня выгнаў Канааняніна, што жывець у Ґезэру, і жыў Канаанянін сярод іх у Ґезэру.
 
Так и племя Ефрема не избавилось от хананеев, живших в Гезере — так и остались они жить в Гезере среди ефремлян.

Завулон ня выгнаў жыхараў Кітрону і жыхараў Нагалолу, і жыў Канаанянін сярод яго, і сталі даньнікамі.
 
Племя Завулона не избавилось от обитателей Китрона и обитателей Нахалола, ханенеи остались среди них как подневольные работники.

Ашэр ня выгнаў жыхараў Акка а жыхараў Сыдону а Аглаву а Ахзыву а Гэлвы а Афіку а Рэгову.
 
Племя Асира не избавилось от обитателей Акко, обитателей Сидона, Ахлава, Ахзива, Нелбы, Апика и Рехова,

І жыў Ашэр сярод Канааняніна, жыхара зямлі тае, бо ня выгнаў іх.
 
и люди Асира так и жили среди хананеев, которые населяли ту землю и от которых не смогли избавиться.

І Неффалім ня выгнаў жыхараў Веф-Шэмешу а жыхараў Веф-Анафу, і жыў сярод Канааняніна, жыхара зямлі тае; а жыхары Веф-Шэмешу а Веф-Анафу былі даньнікамі ім.
 
Племя Неффалима не избавилось от обитателей Бет-Шемеша и обитателей Бет-Аната — так и жили они среди хананеев, населявших ту землю, а население Бет-Шемеша и Бет-Аната заставили работать на себя.

І сьціскалі Аморэі сыноў Дановых у гары, бо не давалі ім зыходзіць на даліну.
 
Амореи тем временем зажали сынов Дана в нагорье, не позволяя им спуститься на равнину.

І зычылі Аморэі жыць на гары Гэрэс, ув Айялоне а Шаалвіме; і стала цяжкою рука сыноў Язэпавых, і сталі яны даньнікамі.
 
Так и держались амореи за гору Херес, за Аялон и Шаалвим, но когда сыны Иосифа стали могущественными, то заставили их работать на себя.

Граніцы ж Аморэяў ад узгор’я Акравіму і ад скалы й далей.
 
Пределы аморейские начинаются от Подъема Скорпионов, от Селы и далее.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.