Лукі 23 глава

Евангелле паводле Лукі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Перевод Десницкого

І, калі ўзнялася ўсё мноства іх, павялі Яго да Пілата.

Все вместе они поднялись и отвели Иисуса к Пилату.

І пачалі Яго вінаваціць, кажучы: «Мы выявілі, што Ён бунтуе наш народ, і забараняе плаціць падатак цэзару, і называе сябе Хрыстом Царом».

Там они стали его обвинять:— Мы установили, что этот человек подстрекает наш народ, запрещает платить подати Цезарю, а Себя называет Помазанным Царем.

Дык спытаўся ў Яго Пілат, кажучы: «Ты — Цар Юдэйскі?» А Ісус, адказваючы, гаворыць: «Ты кажаш».

Пилат спросил Иисуса:— Ты — царь иудеев?Тот отвечал ему:— Это ты так говоришь.

І гаворыць Пілат першасвятарам і народу: «Я не знаходжу ніякай віны ў Гэтым Чалавеку».

Тогда Пилат сказал первосвященникам и всему народу:— Я не нахожу за этим человеком никакой вины.

Але яны настойвалі, кажучы: «Ён бунтуе народ, навучаючы па ўсёй Юдэі, пачынаючы ад Галілеі аж дасюль».

Но те настаивали:— Он Своими проповедями подбивает на бунт народ по всей Иудее, сначала в Галилее, а теперь и здесь.

А Пілат, чуючы гэта, спытаўся, ці Гэты Чалавек галілеец,

Когда Пилат услышал о Галилее, он переспросил:— Так этот человек — галилеянин?

і, калі даведаўся, што Ён з уладанняў Ірадавых, адаслаў Яго да Ірада, які сам быў тымі днямі ў Ерузаліме.

Поняв, что Он из области, подчиненной Ироду, Пилат отправил Иисуса к Ироду — он в те дни был в Иерусалиме.

Ірад, убачыўшы Ісуса, вельмі ўзрадаваўся: бо ад даўняга часу прагнуў убачыць Яго, бо многа пра Яго чуў і спадзяваўся ўбачыць, што Ім будзе зроблены які-небудзь знак.

А Ирод, увидев Иисуса, очень обрадовался, ведь он много о Нем слышал и уже давно хотел Его повидать, надеясь, что Тот покажет ему какое-нибудь знамение.

І задаваў Яму многа пытанняў, але Ён яму нічога не адказаў.

Так что Ирод задал Иисусу множество вопросов, но Тот ни на один не ответил.

А першасвятары і кніжнікі стаялі там, вінавацячы Яго.

А первосвященники и книжники стояли рядом и наперебой Его обвиняли.

Тады Ірад выказаў Яму пагарду разам з жаўнерамі сваімі і пасмяяўся, апрануўшы Яго ў белыя шаты, і адправіў да Пілата.

Тогда Ирод вместе со своими воинами подверг Иисуса унижениям и насмешкам, одел Его в нарядную одежду и отослал обратно к Пилату.

І сталіся ў той дзень Ірад і Пілат сябрамі, бо перад тым варагавалі між сабой.

И с этого дня Ирод и Пилат стали друзьями, а прежде между ними была вражда.

А Пілат, пазваўшы першасвятароў, начальнікаў і народ,

Пилат созвал первосвященников, правителей и простой народ

сказаў ім: «Вы выдалі мне Гэтага Чалавека, быццам Ён бунтуе народ, і вось, я, распытваючы ў вашай прысутнасці, не знайшоў у Гэтым Чалавеку ніякай віны ў тым, у чым вы вінаваціце Яго;

и сказал им:— Вы привели ко мне этого Человека и обвинили Его в подстрекательстве народа. Я в вашем присутствии разобрал Его дело и обнаружил, что Он не виновен в том, в чем вы Его обвиняете.

таксама і Ірад, бо адаслаў Яго да вас. І вось, не даведзена Яму нічога, вартага смерці.

И даже Ирод отослал Его к нам обратно. Итак, за Ним нет никаких поступков, достойных смерти.

Таму, пакараўшы, я адпушчу Яго».

Так что я Его накажу и отпущу

А яму трэба было дзеля свята адпусціць ім аднаго з вязняў.

(а ведь Пилату надо было отпустить им кого-нибудь ради праздника).

Дык увесь натоўп закрычаў: «Забі Яго, а адпусці нам Барабу»,

Но все как один стали кричать:— Казни Его, отпусти нам Варавву!

а той быў кінуты ў вязніцу за паўстанне ў горадзе і забойства.

А Варавва был посажен в тюрьму за то, что устроил в городе мятеж и совершил убийство.

Затым паўторна прамовіў Пілат да іх, хочучы адпусціць Ісуса,

И вот Пилат снова во весь голос предложил им отпустить Иисуса.

але яны крычалі, кажучы: «Укрыжуй, укрыжуй Яго!»

Но те лишь кричали:— Распни, распни его!

Ён трэці раз сказаў ім: «Што Ён зрабіў благога? Не знайшоў я ў Ім нічога, вартага смерці; дык пакараю Яго і адпушчу».

В третий раз Пилат им сказал:— Что же дурного сделал этот Человек? Я не нашел за Ним никакой вины, достойной смерти. Итак, я Его накажу и отпущу.

Ды яны настойвалі, патрабуючы з крыкам, каб быў укрыжаваны, і перамагаў гармідар іх і першасвятароў.

Но те всё громче и громче требовали распять Иисуса — они перекричали Пилата,

Тады Пілат прысудзіў выканаць іх просьбу:

и он решил согласиться с их требованием.

адпусціў ім таго, хто за бунт і за забойства быў кінуты ў вязніцу, якога дамагаліся, а Ісуса выдаў на іх волю.

Пилат, как они просили, отпустил человека, посаженного в тюрьму за мятеж и убийство, а Иисусу вынес желанный для них приговор.

І, калі вялі Яго, спынілі нейкага Сімона з Цырэны, які ішоў з поля, і ўсклалі на яго крыж, каб нёс яго за Ісусам.

И когда Его повели на казнь, взяли Симона из Кирены, положили ему на плечи крест и заставили его нести за Иисусом.

Ішоў за Ім вялікі натоўп людзей і жанчыны, якія плакалі і галасілі.

За Ним шло множество народа, женщины били себя в грудь и оплакивали Его.

Ісус жа, павярнуўшыся да іх, сказаў: «Дочкі ерузалімскія, не плачце дзеля Мяне, але дзеля сябе саміх плачце ды дзеля дзяцей вашых,

Иисус, обернувшись к ним, сказал:— Дочери Иерусалима, рыдайте не обо Мне — рыдайте о себе самих и собственных детях!

бо, вось, надыходзяць дні, калі будуць казаць: “Шчасныя няплодныя і ўлонні, што не нарадзілі, ды грудзі, якія не кармілі”.

Приходят дни, когда скажут: «Благо бесплодным женам, что детей не рожали и грудью не кормили!»

Тады стануць казаць гарам: “Валіцеся на нас”, і ўзгоркам: “Схавайце нас”,

Станут тогда говорить горам: «падите на нас!», — и холмам: «Укройте нас!»

бо калі з зялёным дрэвам гэта робяць, што станецца з сухім?»

Если так поступают с зеленеющим деревом, что же будет с засохшим?

Вялі з Ім таксама іншых двух злачынцаў, каб забіць іх.

Вместе с Ним на казнь повели еще двух преступников.

І, калі прыйшлі на месца, якое называецца Чараповае, там укрыжавалі Яго і разбойнікаў, аднаго праваруч, а другога леваруч Яго.

Так они пришли на место под названием «Лобное», и там распяли Иисуса вместе с двумя преступниками: одного справа, а другого слева от Него.

Ісус жа казаў: «Ойча, даруй ім, бо не ведаюць, што робяць». І, дзелячы адзенне Яго, кідалі жэрабя.

Иисус сказал:— Отец, прости их, они не понимают, что творят.А они разделили Его одежду по жребию.

І народ стаяў, прыглядаючыся. Кпілі з Яго і начальнікі, кажучы: «Іншых ратаваў, хай і Сябе выратуе, калі Ён — Хрыстос, выбраннік Божы».

Народ стоял вокруг и смотрел. Правители издевались над Ним и приговаривали:— Спасал других — так пусть теперь спасет Себя, если Он Христос, избранный Сын Божий.

Таксама і жаўнеры здзекаваліся з Яго, падыходзячы і падаючы Яму воцат,

Насмехались над ним и воины: подходили и протяигвали ему кислое питье

і кажучы: «Калі Ты — Цар Юдэйскі, уратуй Сябе!»

со словами:— Если ты царь иудеев, спаси Себя Сам!

І быў над Ім надпіс напісаны грэцкімі, рымскімі і гебрайскімі літарамі: «Гэта Цар Юдэйскі».

Над Ним была надпись: «Это царь иудеев».

А адзін з разбойнікаў, што былі ўкрыжаваны, блюзніў супраць Яго, кажучы: «Няўжо Ты, не Хрыстос? Уратуй Самога Сябе і нас!»

Один из преступников, которые висели на соседних крестах, поносил Его:— Ты же Христос — так спаси Себя и нас!

А другі, адказваючы, сунімаў яго, кажучы: «Ты і Бога не баішся, хоць церпіш тую самую кару.

А другой пытался его унять и говорил:— Бога ты не боишься! Ты сам приговорен к тому же.

І мы ж справядліва, бо атрымліваем вартае ўчыненага! А Ён нічога благога не зрабіў».

Но мы-то справедливо, мы получаем по заслугам. А Он ничего дурного не сделал!

І казаў Ісусу: «Госпадзе, узгадай мяне, калі прыйдзеш у Тваё Валадарства».

И добавил:— Иисус, вспомни обо мне, когда придешь и настанет Твое царство!

І сказаў яму Ісус: «Сапраўды кажу табе: сёння будзеш са Мною ў раі».

Тот ответил:— Аминь говорю тебе: сегодня будешь со Мной в раю.

І было блізу шостай гадзіны, і цемра сталася па ўсёй зямлі аж да дзявятай гадзіны,

Было уже около полудня, как всю землю покрыла тьма и держалась три часа.

і сонца знікла, і заслона святыні разадралася пасярэдзіне.

Солнце померкло, завеса в Храме разорвалась посредине,

І, усклікаючы моцным голасам, Ісус гаворыць: «Ойча, у рукі Твае перадаю Дух Мой». І, сказаўшы гэта, сканаў.

а Иисус громко закричал:— Отец, в Твои руки отдаю Свой дух!

Сотнік, бачачы, што сталася, уславіў Бога, кажучы: «Гэты Чалавек быў сапраўды Справядлівы».

А центурион, увидев, что произошло, прославил Бога и сказал:— Действительно этот Человек был праведником!

І ўвесь натоўп тых, што сабраліся на гэтае відовішча і бачылі, што сталася, вярталіся, б’ючы сябе ў грудзі.

И когда вся толпа, собравшаяся на это посмотреть, увидела, что произошло, люди стали бить себя в грудь и разошлись.

А здалёк стаялі ўсе знаёмыя Яго і жанчыны, што ішлі следам за Ім ад Галілеі, гледзячы на гэта.

Поодаль стояли лишь те, кто близко знал Иисуса. Там были и женщины, которые следовали за Иисусом еще в Галилее — они тоже смотрели на это.

І вось, чалавек, імем Язэп, які быў членам рады, чалавек добры і справядлівы, —

Был один человек по имени Иосиф, член Совета, но при этом добрый и честный,

ён не прымаў ўдзел у радзе іх і учынках, — з Арыматэі, горада юдэйскага, які і сам чакаў Валадарства Божага,

так что он не согласился с тем, что Совет задумал и сделал. Он происходил из иудейского города Аримафея и ожидал наступления Царства Божьего.

ён прыйшоў да Пілата і прасіў цела Ісуса,

И вот он пришел к Пилату и попросил отдать ему тело Иисуса.

і, зняўшы Яго, загарнуў Яго ў плашчаніцу і паклаў Яго ў магільне, высечанай у скале, у якой яшчэ ніхто не быў пакладзены.

Он снял тело с креста, завернул в плащаницу и положил в гробнице, высеченной в камне, в которой еще никто не был похоронен.

І быў гэта дзень прыгатавання, і надыходзіла субота.

Это была пятница — день подготовки к субботе.

Падышлі таксама жанчыны, якія прыйшлі з Ім з Галілеі, і ўбачылі магілу і як пакладзена было цела Яго,

А женщины, которые пришли вслед за Иисусом из Галилеи, видели и эту гробницу, и как туда положили Его тело.

і, вярнуўшыся, прыгатавалі духмянасці і алеек, і нічога не рабілі ў суботу паводле прыказання.

Вернувшись домой, они приготовили благовонные мази и масла, а в субботу пребывали в покое, как заповедано.

« 22 глава 24 глава »