Лукаша 23 глава

Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Перевод Десницкого

І паднялося ўсё мноства іх, і павялі Яго да Пілата,

Все вместе они поднялись и отвели Иисуса к Пилату.

І пачалі вінаваціць Яго, кажучы: мы знайшлі, што Ён разбэшчвае народ наш і забараняе даваць падатак кесару, называючы Сябе Хрыстом Царом.

Там они стали его обвинять:— Мы установили, что этот человек подстрекает наш народ, запрещает платить подати Цезарю, а Себя называет Помазанным Царем.

Пілат спытаўся ў Яго: Ты Цар Юдэйскі? Ён сказаў яму ў адказ: ты кажаш.

Пилат спросил Иисуса:— Ты — царь иудеев?Тот отвечал ему:— Это ты так говоришь.

Пілат сказаў першасьвятарам і народу: я не знаходжу ніякай віны ў Гэтым Чалавеку.

Тогда Пилат сказал первосвященникам и всему народу:— Я не нахожу за этим человеком никакой вины.

Але яны настойвалі, кажучы, што Ён бунтуе народ, вучачы па ўсёй Юдэі, пачынаючы ад Галілеі да гэтай мясьціны.

Но те настаивали:— Он Своими проповедями подбивает на бунт народ по всей Иудее, сначала в Галилее, а теперь и здесь.

Пілат, пачуўшы пра Галілею, спытаўся: хіба Ён Галілеянін?

Когда Пилат услышал о Галилее, он переспросил:— Так этот человек — галилеянин?

І даведаўшыся, што Ён з вобласьці Ірадавай, паслаў Яго да Ірада, які ў гэтыя дні быў таксама ў Ерусаліме.

Поняв, что Он из области, подчиненной Ироду, Пилат отправил Иисуса к Ироду — он в те дни был в Иерусалиме.

Ірад, убачыўшы Ісуса, вельмі ўзрадаваўся, бо даўно жадаў бачыць Яго, таму што шмат чуў пра Яго і спадзяваўся ўбачыць ад Яго які-небудзь цуд,

А Ирод, увидев Иисуса, очень обрадовался, ведь он много о Нем слышал и уже давно хотел Его повидать, надеясь, что Тот покажет ему какое-нибудь знамение.

і задаваў Яму многія пытаньні: але Ён нічога не адказваў яму.

Так что Ирод задал Иисусу множество вопросов, но Тот ни на один не ответил.

А першасьвятары і кніжнікі стаялі і зацята вінавацілі Яго.

А первосвященники и книжники стояли рядом и наперебой Его обвиняли.

Але Ірад са сваімі воямі, прынізіўшы яго і паглуміўшыся зь Яго, апрануў яго ў сьветлую вопратку і паслаў назад да Пілата.

Тогда Ирод вместе со своими воинами подверг Иисуса унижениям и насмешкам, одел Его в нарядную одежду и отослал обратно к Пилату.

І спрыяціліся ў той дзень Пілат зь Ірадам паміж сабою, бо раней былі ў варожасьці адзін з адным.

И с этого дня Ирод и Пилат стали друзьями, а прежде между ними была вражда.

А Пілат, склікаўшы першасьвятароў і начальнікаў і людзей,

Пилат созвал первосвященников, правителей и простой народ

сказаў ім: вы прывялі да мяне Чалавека Гэтага, што нібыта разбэшчвае люд; і вось, я пры вас расьсьледаваў і не знайшоў Чалавека Гэтага вінаватым ні ў чым тым, у чым вы Яго вінаваціце;

и сказал им:— Вы привели ко мне этого Человека и обвинили Его в подстрекательстве народа. Я в вашем присутствии разобрал Его дело и обнаружил, что Он не виновен в том, в чем вы Его обвиняете.

і Ірад таксама: бо я пасылаў Яго да яго; і нічога ня знойдзена ў Ім вартага сьмерці;

И даже Ирод отослал Его к нам обратно. Итак, за Ним нет никаких поступков, достойных смерти.

дык вось, пакараўшы Яго, адпушчу.

Так что я Его накажу и отпущу

А яму і трэба было дзеля сьвята адпусьціць і аднаго вязьня.

(а ведь Пилату надо было отпустить им кого-нибудь ради праздника).

Але ўвесь люд закрычаў: сьмерць Яму! а адпусьці нам Вараву.

Но все как один стали кричать:— Казни Его, отпусти нам Варавву!

Варава быў пасаджаны ў цямніцу за ўчыненую ў горадзе смуту і забойства.

А Варавва был посажен в тюрьму за то, что устроил в городе мятеж и совершил убийство.

Пілат зноў узвысіў голас, хочучы адпусьціць Ісуса.

И вот Пилат снова во весь голос предложил им отпустить Иисуса.

Але яны крычалі: укрыжуй, укрыжуй Яго!

Но те лишь кричали:— Распни, распни его!

Ён трэйці раз сказаў ім: якое ж ліха ўчыніў Ён? я нічога вартага сьмерці не знайшоў у Ім; дык вось, пакараўшы Яго, адпушчу.

В третий раз Пилат им сказал:— Что же дурного сделал этот Человек? Я не нашел за Ним никакой вины, достойной смерти. Итак, я Его накажу и отпущу.

Але яны і далей зь вялікім крыкам дамагаліся, каб Ён быў укрыжаваны; і перамог крык іхні і першасьвятароў.

Но те всё громче и громче требовали распять Иисуса — они перекричали Пилата,

І Пілат разважыў рабіць паводле іхняе просьбы,

и он решил согласиться с их требованием.

і адпусьціў ім пасаджанага за смуту і забойства ў цямніцу, якога яны прасілі; а Ісуса аддаў на іхную волю.

Пилат, как они просили, отпустил человека, посаженного в тюрьму за мятеж и убийство, а Иисусу вынес желанный для них приговор.

І калі павялі Яго, дык, захапіўшы нейкага Сымона Кірынеяніна, які ішоў з поля, усклалі на яго крыж, каб нёс за Ісусам.

И когда Его повели на казнь, взяли Симона из Кирены, положили ему на плечи крест и заставили его нести за Иисусом.

І ішло за Ім вялікае мноства народу і жанчын, якія плакалі і галасілі па Ім.

За Ним шло множество народа, женщины били себя в грудь и оплакивали Его.

А Ісус, зьвярнуўшыся да іх, сказаў: дочкі Ерусалімскія! ня плачце па Мне, а плачце па сабе і па дзецях вашых;

Иисус, обернувшись к ним, сказал:— Дочери Иерусалима, рыдайте не обо Мне — рыдайте о себе самих и собственных детях!

бо надыходзяць дні, калі скажуць: дабрашчасныя няплодныя, і ўлоньні, якія не радзілі, і грудзі, якія не кармілі!

Приходят дни, когда скажут: «Благо бесплодным женам, что детей не рожали и грудью не кормили!»

Тады скажуць гарам: упадзеце на нас! і пагоркам: накрыйце нас!

Станут тогда говорить горам: «падите на нас!», — и холмам: «Укройте нас!»

бо, калі з зазелянелым дрэвам гэта робяць, дык з сухім што будзе?

Если так поступают с зеленеющим деревом, что же будет с засохшим?

Вялі зь Ім на сьмерць і двух зладзеяў.

Вместе с Ним на казнь повели еще двух преступников.

І калі прыйшлі на месца, называнае Лобным, там укрыжавалі Яго і зладзеяў, аднаго з правага, а другога зь левага боку.

Так они пришли на место под названием «Лобное», и там распяли Иисуса вместе с двумя преступниками: одного справа, а другого слева от Него.

А Ісус сказаў: Войча! даруй ім, бо ня ведаюць, што робяць. І дзялілі адзежу Ягоную, кідаючы жэрабя.

Иисус сказал:— Отец, прости их, они не понимают, что творят.А они разделили Его одежду по жребию.

І стаялі людзі і глядзелі. А насьміхаліся разам зь імі і начальнікі, кажучы: іншых ратаваў, хай уратуе Сябе Самога, калі Ён Хрыстос, выбранец Божы.

Народ стоял вокруг и смотрел. Правители издевались над Ним и приговаривали:— Спасал других — так пусть теперь спасет Себя, если Он Христос, избранный Сын Божий.

Таксама і воі глуміліся зь Яго, падыходзячы і падносячы Яму воцат

Насмехались над ним и воины: подходили и протяигвали ему кислое питье

і кажучы: калі Ты Цар Юдэйскі, уратуй Сябе Самога.

со словами:— Если ты царь иудеев, спаси Себя Сам!

І быў над Ім надпіс, напісаны словамі грэцкімі, рымскімі і гэбрэйскімі: Гэты ёсьць Цар Юдэйскі.

Над Ним была надпись: «Это царь иудеев».

Адзін з павешаных зладзеяў ліхасловіў на Яго і казаў: калі Ты Хрыстос, уратуй Сябе і нас.

Один из преступников, которые висели на соседних крестах, поносил Его:— Ты же Христос — так спаси Себя и нас!

А другі наадварот сунімаў яго і казаў: ці ты не баішся Бога, калі і сам засуджаны на тое самае?

А другой пытался его унять и говорил:— Бога ты не боишься! Ты сам приговорен к тому же.

і мы засуджаныя справядліва, бо заслужанае паводле ўчынкаў нашых прынялі; а Ён нічога благога не зрабіў.

Но мы-то справедливо, мы получаем по заслугам. А Он ничего дурного не сделал!

І сказаў Ісусу: спамяні мяне, Госпадзе, калі прыйдзеш у Царства Тваё!

И добавил:— Иисус, вспомни обо мне, когда придешь и настанет Твое царство!

І сказаў яму Ісус: праўду кажу табе: сёньня ж будзеш са Мною ў раі.

Тот ответил:— Аминь говорю тебе: сегодня будешь со Мной в раю.

Было ж каля шостай гадзіны дня, і зрабілася цемра па ўсёй зямлі да гадзіны дзявятай:

Было уже около полудня, как всю землю покрыла тьма и держалась три часа.

і памеркла сонца, і завеса ў храме разадралася пасярэдзіне.

Солнце померкло, завеса в Храме разорвалась посредине,

Ісус, усклікнуўшы вялікім голасам, сказаў: Войча! у рукі Твае аддаю дух Мой. І сказаўшы гэта, выпусьціў дух.

а Иисус громко закричал:— Отец, в Твои руки отдаю Свой дух!

А сотнік, бачачы, што адбылося, уславіў Бога і сказаў: сапраўды Чалавек Гэты быў праведнік.

А центурион, увидев, что произошло, прославил Бога и сказал:— Действительно этот Человек был праведником!

І ўвесь люд, што сыйшоўся на гэта відовішча, бачачы, што адбывалася, вяртаўся, б’ючы сябе ў грудзі.

И когда вся толпа, собравшаяся на это посмотреть, увидела, что произошло, люди стали бить себя в грудь и разошлись.

А ўсе, хто ведаў Яго, і жанчыны, якія ішлі сьледам за Ім з Галілеі, стаялі воддаль і глядзелі на гэта.

Поодаль стояли лишь те, кто близко знал Иисуса. Там были и женщины, которые следовали за Иисусом еще в Галилее — они тоже смотрели на это.

Тады нехта, на імя Язэп, сябра рады, чалавек добры і праўдзівы,

Был один человек по имени Иосиф, член Совета, но при этом добрый и честный,

які ня браў удзелу ў радзе і ў справе іхняй, з Арыматэі, горада Юдэйскага, які таксама чакаў Царства Божага,

так что он не согласился с тем, что Совет задумал и сделал. Он происходил из иудейского города Аримафея и ожидал наступления Царства Божьего.

прыйшоў да Пілата і прасіў Цела Ісусавага;

И вот он пришел к Пилату и попросил отдать ему тело Иисуса.

і зьняўшы Яго, ахінуў палатнінаю і паклаў яго ў магіле, высечанай у скале, дзе яшчэ ніхто ня быў пакладзены.

Он снял тело с креста, завернул в плащаницу и положил в гробнице, высеченной в камне, в которой еще никто не был похоронен.

Дзень той быў пятніца, і настала субота.

Это была пятница — день подготовки к субботе.

Пасьледавалі таксама і жанчыны, якія прыйшлі зь Ісусам з Галілеі, і глядзелі магілу, і як ускладалася Цела Ягонае;

А женщины, которые пришли вслед за Иисусом из Галилеи, видели и эту гробницу, и как туда положили Его тело.

а вярнуўшыся, прыгатавалі пахошчы і масьці; і ў суботу засталіся ў спакоі паводле запаведзі.

Вернувшись домой, они приготовили благовонные мази и масла, а в субботу пребывали в покое, как заповедано.

« 22 глава 24 глава »