Лукі 23 глава

Евангелле паводле Лукі
Пераклад Анатоля Клышкi → Перевод Десницкого

І ўстала ўсё мноства іх і павялі Яго да Пілата.

Все вместе они поднялись и отвели Иисуса к Пилату.

І пачалі абвінавачваць Яго, кажучы: Мы знайшлі, што Гэты чалавек разбэшчвае наш народ і забараняе даваць падатак кесару, і кажа, што Сам Ён Хрыстос, Цар.

Там они стали его обвинять:— Мы установили, что этот человек подстрекает наш народ, запрещает платить подати Цезарю, а Себя называет Помазанным Царем.

І Пілат спытаўся ў Яго, кажучы: Ці Ты Іудзейскі Цар? — Ён жа ў адказ сказаў яму: Ты кажаш.

Пилат спросил Иисуса:— Ты — царь иудеев?Тот отвечал ему:— Это ты так говоришь.

І Пілат сказаў першасвятарам і натоўпам: Я не знаходжу ніякай віны ў Гэтым Чалавеку.

Тогда Пилат сказал первосвященникам и всему народу:— Я не нахожу за этим человеком никакой вины.

Але яны настойвалі, кажучы: Ён бунтуе народ, навучаючы па ўсёй Іудзеі, пачаўшы з Галілеі аж дасюль.

Но те настаивали:— Он Своими проповедями подбивает на бунт народ по всей Иудее, сначала в Галилее, а теперь и здесь.

І Пілат, пачуўшы [пра Галілею], спытаўся: Хіба Гэты Чалавек Галілеянін?

Когда Пилат услышал о Галилее, он переспросил:— Так этот человек — галилеянин?

І, даведаўшыся, што Ён уладанняў Ірада, паслаў Яго да Ірада, які і сам быў у Іерусаліме ў гэтыя дні.

Поняв, что Он из области, подчиненной Ироду, Пилат отправил Иисуса к Ироду — он в те дни был в Иерусалиме.

Ірад жа, убачыўшы Ісуса, вельмі ўзрадаваўся, бо ён з даўняга часу хацеў убачыць Яго, таму што [шмат] чуў пра Яго і спадзяваўся ўбачыць нейкі знак, здзейснены Ім.

А Ирод, увидев Иисуса, очень обрадовался, ведь он много о Нем слышал и уже давно хотел Его повидать, надеясь, что Тот покажет ему какое-нибудь знамение.

І задаваў Яму шмат пытанняў, ды Ён нічога не адказаў яму.

Так что Ирод задал Иисусу множество вопросов, но Тот ни на один не ответил.

І стаялі першасвятары і кніжнікі, заўзята обвінавачваючы Яго.

А первосвященники и книжники стояли рядом и наперебой Его обвиняли.

Ірад жа са сваімі воінамі, зняважыўшыся Яго і наглуміўшыся, апрануў Яго ў бліскучыя шаты і адаслаў Яго да Пілата.

Тогда Ирод вместе со своими воинами подверг Иисуса унижениям и насмешкам, одел Его в нарядную одежду и отослал обратно к Пилату.

І ў той дзень Ірад і Пілат зрабіліся сябрамі між сабою; раней жа яны былі ў варажнечы адзін з адным.

И с этого дня Ирод и Пилат стали друзьями, а прежде между ними была вражда.

Пілат жа, склікаўшы першасвятароў, начальнікаў і народ,

Пилат созвал первосвященников, правителей и простой народ

сказаў ім: Вы прывялі да Мяне Гэтага Чалавека, нібы Ён падбухторвае народ, і вось я, перад вамі дапытаўшы, не знайшоў за Гэтым Чалавекам ніякай віны, у чым вы Яго абвінавачваеце.

и сказал им:— Вы привели ко мне этого Человека и обвинили Его в подстрекательстве народа. Я в вашем присутствии разобрал Его дело и обнаружил, что Он не виновен в том, в чем вы Его обвиняете.

І Ірад таксама, бо адаслаў Яго да нас55, і вось нічога, вартага смерці, Ён не зрабіў;

И даже Ирод отослал Его к нам обратно. Итак, за Ним нет никаких поступков, достойных смерти.

дык, пакараўшы Яго, адпушчу.

Так что я Его накажу и отпущу

[А яму неабходна было адпусціць ім на свята аднаго вязня].

(а ведь Пилату надо было отпустить им кого-нибудь ради праздника).

Яны ж закрычалі ўсе разам, кажучы: Забірай Гэтага56, а нам адпусці Вараву!

Но все как один стали кричать:— Казни Его, отпусти нам Варавву!

Той быў кінуты ў турму за нейкі бунт, што адбыўся ў горадзе, і за забойства.

А Варавва был посажен в тюрьму за то, что устроил в городе мятеж и совершил убийство.

І зноў Пілат усклікаў да іх, хочучы адпусціць Ісуса.

И вот Пилат снова во весь голос предложил им отпустить Иисуса.

Яны ж крычалі, кажучы: Укрыжуй, укрыжуй Яго!

Но те лишь кричали:— Распни, распни его!

А ён трэці раз сказаў ім: «Якое ж зло ўчыніў Гэты Чалавек? Ніякай смяроотнай віны я не знайшоў у Ім; дык, пакараўшы Яго, адпушчу.

В третий раз Пилат им сказал:— Что же дурного сделал этот Человек? Я не нашел за Ним никакой вины, достойной смерти. Итак, я Его накажу и отпущу.

Яны ж моцнымі галасамі настойвалі, патрабуючы, каб Яго ўкрыжаваць, і крыкі іх [і першасвятароў] адольвалі.

Но те всё громче и громче требовали распять Иисуса — они перекричали Пилата,

І Пілат вырашыў выканаць іх патрабаванне:

и он решил согласиться с их требованием.

і адпусціць кінутага ў турму за бунт і забойства, таго, што прасілі яны, Ісуса ж аддаў на іх волю.

Пилат, как они просили, отпустил человека, посаженного в тюрьму за мятеж и убийство, а Иисусу вынес желанный для них приговор.

І калі яны павялі Яго, то, узяўшы аднаго кірэнца Сімана, што ішоў з поля, усклалі на яго крыж, каб нёс за Ісусам.

И когда Его повели на казнь, взяли Симона из Кирены, положили ему на плечи крест и заставили его нести за Иисусом.

А ўслед за Ім ішло вялікае мноства народу і жанчын, якія плакалі і галасілі па ім.

За Ним шло множество народа, женщины били себя в грудь и оплакивали Его.

І, павярнуўшыся да іх, Ісус сказаў: Дочкі Іерусалімскія, не плачце па Мне; а плачце па сабе і вашых дзецях,

Иисус, обернувшись к ним, сказал:— Дочери Иерусалима, рыдайте не обо Мне — рыдайте о себе самих и собственных детях!

бо вось надыходзяць дні, у якія скажуць: «Шчаслівыя бясплодныя і ўлонні, якія не нараджалі, і грудзі, якія не кармілі!»

Приходят дни, когда скажут: «Благо бесплодным женам, что детей не рожали и грудью не кормили!»

Тады пачнуць казаць гарам: «Упадзіце на нас!» і ўзгоркам: «Пакрыйце нас!»

Станут тогда говорить горам: «падите на нас!», — и холмам: «Укройте нас!»

Бо калі гэта з сакаўным дрэвам робяць, то з сухім што будзе?

Если так поступают с зеленеющим деревом, что же будет с засохшим?

Вялі ж з Ім на смерць і двух іншых — злачынцаў, каб пакараць смерцю.

Вместе с Ним на казнь повели еще двух преступников.

І калі прыйшлі на месца, званае Чэрап, там укрыжавалі Яго і злачынцаў; аднаго справа, а другога злева.

Так они пришли на место под названием «Лобное», и там распяли Иисуса вместе с двумя преступниками: одного справа, а другого слева от Него.

[Ісус жа сказаў: Татухна, даруй ім, бо не ведаюць, што чыняць.] І, дзелячы між сабой Яго адзенне, кідалі жэраб.

Иисус сказал:— Отец, прости их, они не понимают, что творят.А они разделили Его одежду по жребию.

І стаяў народ і глядзеў. Насміхаліся ж і начальнікі, кажучы: Ён іншых ратаваў, няхай выратуе Сам Сябе, калі Ён Хрыстос, Божы Абраннік.

Народ стоял вокруг и смотрел. Правители издевались над Ним и приговаривали:— Спасал других — так пусть теперь спасет Себя, если Он Христос, избранный Сын Божий.

І здзекваліся з Яго і воіны, падыходзячы і падносячы Яму воцат

Насмехались над ним и воины: подходили и протяигвали ему кислое питье

і кажучы: Калі Ты Іудзейскі Цар, уратуй Самога Сябе.

со словами:— Если ты царь иудеев, спаси Себя Сам!

Быў жа і надпіс над Ім, [напісаны грэцкімі, рымскімі і яўрэйскімі літарамі]: «Гэта — Цар Іудзейскі».

Над Ним была надпись: «Это царь иудеев».

А адзін з павешаных злачынцаў зневажаў Яго, кажучы: Хіба Ты не Месія? Уратуй Самога Сябе і нас.

Один из преступников, которые висели на соседних крестах, поносил Его:— Ты же Христос — так спаси Себя и нас!

У адказ жа другі, сунімаючы яго, сказаў: Ці ж не баішся ты Бога, бо той самы маеш прысуд.

А другой пытался его унять и говорил:— Бога ты не боишься! Ты сам приговорен к тому же.

І мы асуджаны справядліва, бо артымліваем заслужанае за зробленае; Гэты ж Чалавек нічога благога не зрабіў.

Но мы-то справедливо, мы получаем по заслугам. А Он ничего дурного не сделал!

І ён казаў: Ісусе, успомні мяне57, калі Ты прыйдзеш у Царства Сваё.

И добавил:— Иисус, вспомни обо мне, когда придешь и настанет Твое царство!

І Ён58 сказаў яму: Праўду кажу табе, сёння са Мною будзеш у раі.

Тот ответил:— Аминь говорю тебе: сегодня будешь со Мной в раю.

І было ўжо каля шостай гадзіны, і зрабілася цемра на ўсёй зямлі да дзевятай гадзіны,

Было уже около полудня, как всю землю покрыла тьма и держалась три часа.

бо сонца знікла59, а заслона ў храме разадралася пасярэдзіне.

Солнце померкло, завеса в Храме разорвалась посредине,

І, усклікнуўшы моцным голасам, Ісус сказаў: Татухна, у Твае рукі аддаю Мой дух! — І, сказаўшы гэта, выпусціў дух.

а Иисус громко закричал:— Отец, в Твои руки отдаю Свой дух!

А сотнік, убачыўшы, што адбылося, услаўляў Бога, кажучы: Сапраўды Гэты Чалавек быў праведны.

А центурион, увидев, что произошло, прославил Бога и сказал:— Действительно этот Человек был праведником!

І ўсе натоўпы, якія зышліся на гэтае відовішча, убачыўшы, што адбылося, вярталіся, б’ючы сябе ў грудзі.

И когда вся толпа, собравшаяся на это посмотреть, увидела, что произошло, люди стали бить себя в грудь и разошлись.

А ўсе Яго знаёмыя і жанчыны, што прыйшлі ўслед за Ім з Галілеі, стаялі здалёку, глядзелі на гэта.

Поодаль стояли лишь те, кто близко знал Иисуса. Там были и женщины, которые следовали за Иисусом еще в Галилее — они тоже смотрели на это.

І вось чалавек, імем Іосіф, член рады, чалавек добры і праведны —

Был один человек по имени Иосиф, член Совета, но при этом добрый и честный,

гэты не згадзіўся ні з рашэннем, ні з учынкамі іх, — з Арымафеі, іудзейскага горада, што [і сам] чакаў Царства Божага,

так что он не согласился с тем, что Совет задумал и сделал. Он происходил из иудейского города Аримафея и ожидал наступления Царства Божьего.

гэты чалавек, прыйшоўшы да Пілата, папрасіў Ісусава цела

И вот он пришел к Пилату и попросил отдать ему тело Иисуса.

і, зняўшы Яго, абгарнуў палатном і паклаў Яго ў магільні, высечанай у скале, дзе яшчэ ніколі ніхто не ляжаў.

Он снял тело с креста, завернул в плащаницу и положил в гробнице, высеченной в камне, в которой еще никто не был похоронен.

А быў дзень Рыхтавання60, і наставаў шабас61.

Это была пятница — день подготовки к субботе.

І, пайшоўшы ўслед, жанчыны, што прыйшлі з Ім з Галілеі, бачылі магільню і як было пакладзена Яго цела,

А женщины, которые пришли вслед за Иисусом из Галилеи, видели и эту гробницу, и как туда положили Его тело.

і, вярнуўшыся, нарыхтавалі духмянасцяў і міра. І ў суботу, паводле запаведзі, адпачывалі.

Вернувшись домой, они приготовили благовонные мази и масла, а в субботу пребывали в покое, как заповедано.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

15 55: У некат. рукап.: я адаслаў Яго да яго.

18 56: Г. зн.: Смерць Яму.

42 57: У некат. рукап.: ён казаў Ісусу: Успомні мяне, Госпадзе.

43 58: У некат. рукап.: Ісус.

45 59: У некат. рукап.: пацямнела.

54 60: Г. зн. пятніца.

54 61: Г. зн. субота.

« 22 глава 24 глава »