Лукі 23 глава

Паводле Лукі Сьвятое Эвангельле
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Перевод Десницкого

 
 

І падняла́ся ўся грамада́ іх, і павялі Яго да Пілата,
 
Все вместе они поднялись и отвели Иисуса к Пилату.

і пачалі абвінавачываць Яго, кажучы: Яго знайшлі мы, што псуе народ наш і забараняе плаціць падатак ке́сару, называючы Сябе́ Хрыстом-Царом.
 
Там они стали его обвинять:— Мы установили, что этот человек подстрекает наш народ, запрещает платить подати Цезарю, а Себя называет Помазанным Царем.

Пілат спытаўся ў Яго: Ты цар Юдэйскі? Ён сказаў яму ў адказ: ты ка́жаш.
 
Пилат спросил Иисуса:— Ты — царь иудеев?Тот отвечал ему:— Это ты так говоришь.

Пілат сказаў архірэям і народу: я не знаходжу ніякае віны ў гэтым Чалаве́ку.
 
Тогда Пилат сказал первосвященникам и всему народу:— Я не нахожу за этим человеком никакой вины.

Але яны наста́йвалі, кажучы, што Ён бунтуе народ, ву́чачы па ўсёй Юдэі, пачынаючы ад Галіле́і да гэтага ме́сца.
 
Но те настаивали:— Он Своими проповедями подбивает на бунт народ по всей Иудее, сначала в Галилее, а теперь и здесь.

Пілат, пачуўшы пра Галіле́ю, спытаўся: ці-ж Ён Галіле́янін?
 
Когда Пилат услышал о Галилее, он переспросил:— Так этот человек — галилеянин?

І, даве́даўшыся, што Ён з краіны Ірадавай, паслаў Яго да Ірада, які ў тыя дні быў таксама ў Ерузаліме.
 
Поняв, что Он из области, подчиненной Ироду, Пилат отправил Иисуса к Ироду — он в те дни был в Иерусалиме.

Ірад, угле́дзіўшы Ісуса, ве́льмі ўце́шыўся, бо даўно жадаў бачыць Яго, бо шмат чуў аб Ім і спадзяваўся, што Ён учыніць не́йкае знаме́ньне.
 
А Ирод, увидев Иисуса, очень обрадовался, ведь он много о Нем слышал и уже давно хотел Его повидать, надеясь, что Тот покажет ему какое-нибудь знамение.

І пытаўся ў Яго многімі словамі, але Ён нічога не адказаў яму.
 
Так что Ирод задал Иисусу множество вопросов, но Тот ни на один не ответил.

Архірэі-ж і кніжнікі стаялі, заўзята абвінава́чываючы Яго.
 
А первосвященники и книжники стояли рядом и наперебой Его обвиняли.

Ірад жа з жаўне́рамі сваімі, зьняважыўшы Яго і насьмяяўшыся над Ім, адзе́ў Яго ў сьве́тлую вопратку і адаслаў назад да Пілата.
 
Тогда Ирод вместе со своими воинами подверг Иисуса унижениям и насмешкам, одел Его в нарядную одежду и отослал обратно к Пилату.

І сталіся ў той дзе́нь Пілат і Ірад пры́яцелямі сабе́, бо ране́й былі ў не́прыязьні між сабою.
 
И с этого дня Ирод и Пилат стали друзьями, а прежде между ними была вражда.

Пілат жа, склікаўшы архірэяў ды начальнікаў і народ,
 
Пилат созвал первосвященников, правителей и простой народ

сказаў ім: вы прывялі да мяне́ чалаве́ка гэтага, які псуе народ; і вось я, пры вас пытаючы, не знайшоў чалаве́ка гэтага вінаватым ні ў чым тым, у чым вы абвінава́чваеце Яго;
 
и сказал им:— Вы привели ко мне этого Человека и обвинили Его в подстрекательстве народа. Я в вашем присутствии разобрал Его дело и обнаружил, что Он не виновен в том, в чем вы Его обвиняете.

і Ірад таксама, бо я яму пасылаў Яго, і нічога ня знойдзена ў Ім, дастойнага сьме́рці;
 
И даже Ирод отослал Его к нам обратно. Итак, за Ним нет никаких поступков, достойных смерти.

дык вось, пакараўшы Яго, звольню.
 
Так что я Его накажу и отпущу

Яму-ж трэба было дзеля сьвята звольніць ім аднаго вязьня.
 
(а ведь Пилату надо было отпустить им кого-нибудь ради праздника).

Але ўве́сь народ пачаў крычаць: Вазьмі Яго! адпусьці нам Варавву!
 
Но все как один стали кричать:— Казни Его, отпусти нам Варавву!

Варавва быў паса́джаны ў вязьніцу за паднятае ім у ме́сьце паўстаньне і забойства.
 
А Варавва был посажен в тюрьму за то, что устроил в городе мятеж и совершил убийство.

Пілат ізноў прамовіў, хочучы адпусьціць Ісуса.
 
И вот Пилат снова во весь голос предложил им отпустить Иисуса.

Але яны крычалі: распні, распні Яго!
 
Но те лишь кричали:— Распни, распни его!

Ён трэці раз сказаў ім: Што-ж благога ўчынíў Ён? Нічога, заслугоўваючага сьме́рці, я не знайшоў у Ім; дык вось, пакараўшы Яго, звольню.
 
В третий раз Пилат им сказал:— Что же дурного сделал этот Человек? Я не нашел за Ним никакой вины, достойной смерти. Итак, я Его накажу и отпущу.

Але яны дале́й з вялікім крыкам дамагаліся, каб Яго ўкрыжавалі. І перамог крык іх і архірэяў.
 
Но те всё громче и громче требовали распять Иисуса — они перекричали Пилата,

І Пілат прысудзіў, каб ста́лася па просьбе іх.
 
и он решил согласиться с их требованием.

І звольніў ім паса́джанага за бунт і забойства ў вязьніцу, каго яны прасілі, а Ісуса выдаў на іх волю.
 
Пилат, как они просили, отпустил человека, посаженного в тюрьму за мятеж и убийство, а Иисусу вынес желанный для них приговор.

І, як вялі Яго, то, узяўшы не́йкага Сымона Кірэнэйца, што йшоў з поля, узвалілі на яго крыж, каб нёс за Ісусам.
 
И когда Его повели на казнь, взяли Симона из Кирены, положили ему на плечи крест и заставили его нести за Иисусом.

І йшло за Ім вялікае множства народу і жанчын, якія плакалі й галасілі па Ім.
 
За Ним шло множество народа, женщины били себя в грудь и оплакивали Его.

Ісус жа, зьвярнуўшыся да іх, сказаў: дочкі Ерузалімскія! ня пла́чце па Мне́, але пла́чце па сабе́ і па дзе́цях вашых;
 
Иисус, обернувшись к ним, сказал:— Дочери Иерусалима, рыдайте не обо Мне — рыдайте о себе самих и собственных детях!

бо падыхо́дзяць дні, калі скажуць: шчасьлівыя няплодныя і чэравы, што не раджалі, і грудзі, што не кармілі.
 
Приходят дни, когда скажут: «Благо бесплодным женам, что детей не рожали и грудью не кормили!»

Тады пачнуць гаварыць го́рам: «упадзіце на нас», і ўзго́ркам: «пакрыйце нас!»
 
Станут тогда говорить горам: «падите на нас!», — и холмам: «Укройте нас!»

бо калі зялёнаму дрэву гэтае робяць, то з сухім што́ ста́нецца?
 
Если так поступают с зеленеющим деревом, что же будет с засохшим?

Вялі з Ім на сьме́рць і двох ліхадзе́яў.
 
Вместе с Ним на казнь повели еще двух преступников.

І, калі прыйшлі на ме́сца, называнае Чараповае, там укрыжавалі Яго й ліхадзе́яў, аднаго па правы, а другога па ле́вы бок.
 
Так они пришли на место под названием «Лобное», и там распяли Иисуса вместе с двумя преступниками: одного справа, а другого слева от Него.

Ісус жа сказаў: Аце́ц, даруй ім, бо ня ве́даюць, што робяць. І дзялілі адзе́жы Яго, кідаючы жэрабе.
 
Иисус сказал:— Отец, прости их, они не понимают, что творят.А они разделили Его одежду по жребию.

І стаяў народ і глядзе́ў. Насьмяхаліся-ж разам з імі й нача́льнікі, ка́жучы: другіх спаса́ў, няхай жа Сябе́ Самога спасе́, калі Ён Хрыстос, выбра́нец Божы.
 
Народ стоял вокруг и смотрел. Правители издевались над Ним и приговаривали:— Спасал других — так пусть теперь спасет Себя, если Он Христос, избранный Сын Божий.

Таксама й жаўне́ры ла́ялі Яго, падыхо́дзячы й падносячы воцат,
 
Насмехались над ним и воины: подходили и протяигвали ему кислое питье

і казалі: калі Ты Цар Юдэйскі, спасі Сябе́ Самога.
 
со словами:— Если ты царь иудеев, спаси Себя Сам!

І быў над Ім надпіс, напісаны сло́вамі грэцкімі, рымскімі й жыдоўскімі: гэты ёсьць Цар Юдэйскі.
 
Над Ним была надпись: «Это царь иудеев».

Адзін з паве́шаных ліхадзе́яў зьняважа́ў Яго, кажучы: калі Ты Хрыстос, спасі Сябе́ і нас.
 
Один из преступников, которые висели на соседних крестах, поносил Его:— Ты же Христос — так спаси Себя и нас!

Другі-ж, наадварот, сунімаў Яго ды гаварыў: ці-ж ты не баішся Бога, калі й сам засуджаны на тое-ж?
 
А другой пытался его унять и говорил:— Бога ты не боишься! Ты сам приговорен к тому же.

І мы засуджаны справядліва, бо мы дасталі тое, чаго варты нашы ўчынкі; а Ён нічога благога не зрабіў.
 
Но мы-то справедливо, мы получаем по заслугам. А Он ничего дурного не сделал!

І сказаў Ісусу: успо́мні аба мне́, Госпадзе, калі прыйдзеш у Царства Тваё!
 
И добавил:— Иисус, вспомни обо мне, когда придешь и настанет Твое царство!

І сказаў яму Ісус: Запраўды́ кажу табе́: сяньня-ж будзеш са Мною ў раю.
 
Тот ответил:— Аминь говорю тебе: сегодня будешь со Мной в раю.

Было-ж каля шо́стае гадзіны дня, і ста́лася це́мра па ўсёй зямлі да гадзіны дзявя́тае:
 
Было уже около полудня, как всю землю покрыла тьма и держалась три часа.

і паме́ркла сонца, і заслона ў царкве́ разарва́лася пасярэдзіне.
 
Солнце померкло, завеса в Храме разорвалась посредине,

Ісус, загаласіўшы моцным голасам, сказаў: Аце́ц, у рукі Твае́ аддаю дух Мой. І, сказаўшы гэтае, аддаў дух.
 
а Иисус громко закричал:— Отец, в Твои руки отдаю Свой дух!

Сотнік жа, бачучы зда́рыўшаеся, славіў Бога й казаў: запраўды́, чалаве́к гэты быў пра́веднік.
 
А центурион, увидев, что произошло, прославил Бога и сказал:— Действительно этот Человек был праведником!

І ўве́сь народ, што прыйшоў паглядзе́ць на гэта, бачучы зда́рыўшаеся, варочаўся, б’ючыся ў грудзі.
 
И когда вся толпа, собравшаяся на это посмотреть, увидела, что произошло, люди стали бить себя в грудь и разошлись.

Усе́-ж, знаўшыя Яго, і жанчыны, што йшлі за Ім з Галіле́і, стаялі здалёк і глядзе́лі на гэтае.
 
Поодаль стояли лишь те, кто близко знал Иисуса. Там были и женщины, которые следовали за Иисусом еще в Галилее — они тоже смотрели на это.

Тады не́хта на імя Язэп, ся́бра ра́ды, чалаве́к добры і справядлівы
 
Был один человек по имени Иосиф, член Совета, но при этом добрый и честный,

(ён ня прымаў учасьця ў радзе і паступку яе́), родам з Арыматэі, ме́ста Юдэйскага, які таксама ждаў Царства Божага,
 
так что он не согласился с тем, что Совет задумал и сделал. Он происходил из иудейского города Аримафея и ожидал наступления Царства Божьего.

прыйшоў да Пілата і прасіў Це́ла Ісусавага;
 
И вот он пришел к Пилату и попросил отдать ему тело Иисуса.

і, зьняўшы Яго, абвіў плашчаніцаю і палажыў Яго ў гробе, высечаным у скале́, дзе́ яшчэ ніхто ня быў пакла́дзены.
 
Он снял тело с креста, завернул в плащаницу и положил в гробнице, высеченной в камне, в которой еще никто не был похоронен.

Дзе́нь той быў пятніца, і надыходзіла субота.
 
Это была пятница — день подготовки к субботе.

І жанчыны, што прыйшлі з Ісусам з Галіле́і, пайшлі і глядзе́лі магілу і як клалі це́ла Яго;
 
А женщины, которые пришли вслед за Иисусом из Галилеи, видели и эту гробницу, и как туда положили Его тело.

вярнуўшыся-ж прыгатавалі пахі і масьці; і ў суботу супачывалі паводле прыказа́ньня.
 
Вернувшись домой, они приготовили благовонные мази и масла, а в субботу пребывали в покое, как заповедано.

Примечания:

 
Пераклад Л. Дзекуць-Малея
45 царква = храм.
 
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.