Лукі 23 глава

Евангелле паводле святога Лукі
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Перевод Десницкого

Паднялася ўся грамада іх, і павялі Яго да Пілата.

Все вместе они поднялись и отвели Иисуса к Пилату.

Пачалі абвінавачваць Яго, кажучы: «Мы выкрылі, што Ён бунтуе народ наш і забараняе плаціць падатак цэзару, і гаворыць, што Ён Месія, кароль».

Там они стали его обвинять:— Мы установили, что этот человек подстрекает наш народ, запрещает платить подати Цезарю, а Себя называет Помазанным Царем.

Пілат жа спытаўся ў Яго: «Ты кароль юдэйскі?» Ён сказаў яму: «Ты кажаш».

Пилат спросил Иисуса:— Ты — царь иудеев?Тот отвечал ему:— Это ты так говоришь.

Тады Пілат сказаў першасвятарам і народу: «Я не знаходжу ніякай віны ў гэтым чалавеку».

Тогда Пилат сказал первосвященникам и всему народу:— Я не нахожу за этим человеком никакой вины.

Але яны настойвалі, кажучы: «Ён бунтуе народ, навучаючы па ўсёй Юдэі, пачаўшы ад Галілеі аж дасюль!»

Но те настаивали:— Он Своими проповедями подбивает на бунт народ по всей Иудее, сначала в Галилее, а теперь и здесь.

Калі Пілат пачуў пра Галілею, спытаўся, ці гэты чалавек галілеец?

Когда Пилат услышал о Галилее, он переспросил:— Так этот человек — галилеянин?

Даведаўшыся, што Ён з краіны Ірада, адаслаў Яго да Ірада, які ў гэтыя дні таксама быў у Ерузалеме.

Поняв, что Он из области, подчиненной Ироду, Пилат отправил Иисуса к Ироду — он в те дни был в Иерусалиме.

Ірад, калі ўбачыў Езуса, вельмі ўзрадаваўся, бо даўно жадаў убачыць Яго, таму што чуў пра Яго і спадзяваўся ўбачыць які-небудзь Ягоны знак.

А Ирод, увидев Иисуса, очень обрадовался, ведь он много о Нем слышал и уже давно хотел Его повидать, надеясь, что Тот покажет ему какое-нибудь знамение.

Задаў Яму шмат пытанняў, але Ён нічога яму не адказаў.

Так что Ирод задал Иисусу множество вопросов, но Тот ни на один не ответил.

А першасвятары і кніжнікі стаялі і заўзята вінавацілі Яго.

А первосвященники и книжники стояли рядом и наперебой Его обвиняли.

Тады Ірад са сваімі жаўнерамі зняважыў Яго і насмяяўся над Ім, апрануў Яго ў шыкоўнае адзенне і адаслаў да Пілата.

Тогда Ирод вместе со своими воинами подверг Иисуса унижениям и насмешкам, одел Его в нарядную одежду и отослал обратно к Пилату.

У той дзень Пілат і Ірад сталі сябрамі паміж сабой, бо раней яны мелі варожасць адзін да аднаго.

И с этого дня Ирод и Пилат стали друзьями, а прежде между ними была вражда.

Пілат, паклікаўшы першасвятароў, начальнікаў і людзей,

Пилат созвал первосвященников, правителей и простой народ

сказаў ім: «Вы прывялі да мяне гэтага чалавека, як таго, хто бунтуе народ. Вось я перад вамі дапытаў Яго і не знайшоў у гэтым чалавеку ніякай віны, у якой вы Яго вінаваціце.

и сказал им:— Вы привели ко мне этого Человека и обвинили Его в подстрекательстве народа. Я в вашем присутствии разобрал Его дело и обнаружил, что Он не виновен в том, в чем вы Его обвиняете.

Таксама Ірад, бо адаслаў Яго да нас. Ён не ўчыніў нічога вартага смерці.

И даже Ирод отослал Его к нам обратно. Итак, за Ним нет никаких поступков, достойных смерти.

Таму я, пасля бічавання, адпушчу Яго».

Так что я Его накажу и отпущу

[отсутсвует]

(а ведь Пилату надо было отпустить им кого-нибудь ради праздника).

Але яны закрычалі ўсе разам: «На смерць гэтага, адпусці нам Барабу!»

Но все как один стали кричать:— Казни Его, отпусти нам Варавву!

Бараба ж быў пасаджаны ў вязніцу за бунт, які адбыўся ў горадзе, і за забойства.

А Варавва был посажен в тюрьму за то, что устроил в городе мятеж и совершил убийство.

Пілат зноў прамовіў да іх, жадаючы адпусціць Езуса.

И вот Пилат снова во весь голос предложил им отпустить Иисуса.

Але яны крычалі: «Укрыжуй, укрыжуй Яго!»

Но те лишь кричали:— Распни, распни его!

Тады ён трэці раз сказаў ім: «Што дрэннага зрабіў Ён? Я не знайшоў у Ім нічога вартага смерці. Пасля бічавання я адпушчу Яго».

В третий раз Пилат им сказал:— Что же дурного сделал этот Человек? Я не нашел за Ним никакой вины, достойной смерти. Итак, я Его накажу и отпущу.

Але яны і далей з вялікім крыкам дамагаліся, каб Яго ўкрыжавалі, і крык іх узрастаў.

Но те всё громче и громче требовали распять Иисуса — они перекричали Пилата,

Тады Пілат вырашыў споўніць іх просьбу.

и он решил согласиться с их требованием.

Таму адпусціў ім кінутага ў вязніцу за бунт і забойства, якога яны прасілі, а Езуса аддаў іхняй волі.

Пилат, как они просили, отпустил человека, посаженного в тюрьму за мятеж и убийство, а Иисусу вынес желанный для них приговор.

Калі павялі Яго, схапілі нейкага Сымона Кірэнэйца, які вяртаўся з поля, і ўсклалі на яго крыж, каб нёс за Езусам.

И когда Его повели на казнь, взяли Симона из Кирены, положили ему на плечи крест и заставили его нести за Иисусом.

Ішло за Ім вялікае мноства людзей і жанчын, якія плакалі і галасілі па Ім.

За Ним шло множество народа, женщины били себя в грудь и оплакивали Его.

А Езус абярнуўся да іх і сказаў: «Дочкі ерузалемскія, не плачце па Мне, а плачце па сабе і па дзецях вашых,

Иисус, обернувшись к ним, сказал:— Дочери Иерусалима, рыдайте не обо Мне — рыдайте о себе самих и собственных детях!

бо вось надыходзяць дні, калі скажуць: “Шчаслівыя бясплодныя і ўлонні, якія не радзілі, і грудзі, якія не кармілі!”

Приходят дни, когда скажут: «Благо бесплодным женам, что детей не рожали и грудью не кормили!»

Тады пачнуць казаць гарам: “Упадзіце на нас!” і пагоркам: “Накрыйце нас!”

Станут тогда говорить горам: «падите на нас!», — и холмам: «Укройте нас!»

Бо калі гэта робяць з зялёным дрэвам, то што будзе з сухім?»

Если так поступают с зеленеющим деревом, что же будет с засохшим?

Вялі з Ім на смерць і двух іншых злачынцаў.

Вместе с Ним на казнь повели еще двух преступников.

Калі прыйшлі на месца, званае Чэрап, укрыжавалі там Яго і злачынцаў, аднаго з правага, другога з левага боку.

Так они пришли на место под названием «Лобное», и там распяли Иисуса вместе с двумя преступниками: одного справа, а другого слева от Него.

А Езус сказаў: «Ойча, прабач ім, бо не ведаюць, што робяць».І, дзелячы вопратку Ягоную, кідалі лёсы.

Иисус сказал:— Отец, прости их, они не понимают, что творят.А они разделили Его одежду по жребию.

А людзі стаялі і глядзелі. І кіраўнікі іхнія таксама насміхаліся, кажучы: «Іншых ратаваў, няхай сябе ўратуе, калі Ён Месія, выбраны Богам!»

Народ стоял вокруг и смотрел. Правители издевались над Ним и приговаривали:— Спасал других — так пусть теперь спасет Себя, если Он Христос, избранный Сын Божий.

Жаўнеры таксама здзекаваліся з Яго, падыходзілі і падавалі Яму воцат,

Насмехались над ним и воины: подходили и протяигвали ему кислое питье

кажучы: «Калі Ты кароль юдэйскі, уратуй сябе!»

со словами:— Если ты царь иудеев, спаси Себя Сам!

І быў над Ім надпіс: «Гэта кароль юдэйскі».

Над Ним была надпись: «Это царь иудеев».

Адзін з павешаных на крыжы злачынцаў зневажаў Яго, кажучы: «Ці Ты не Хрыстус? Уратуй сябе і нас!»

Один из преступников, которые висели на соседних крестах, поносил Его:— Ты же Христос — так спаси Себя и нас!

Але другі папракнуў яго, кажучы: «Нават Бога ты не баішся, хоць маеш тую самую кару?

А другой пытался его унять и говорил:— Бога ты не боишься! Ты сам приговорен к тому же.

Мы асуджаны справядліва, бо атрымліваем належнае за нашыя ўчынкі. Ён жа нічога дрэннага не зрабіў».

Но мы-то справедливо, мы получаем по заслугам. А Он ничего дурного не сделал!

І сказаў: «Езу, узгадай мяне, калі прыйдзеш у сваё Валадарства».

И добавил:— Иисус, вспомни обо мне, когда придешь и настанет Твое царство!

А Езус адказаў яму: «Сапраўды кажу табе: сёння будзеш са Мною ў раі».

Тот ответил:— Аминь говорю тебе: сегодня будешь со Мной в раю.

Было ўжо каля шостай гадзіны, і цемра настала па ўсёй зямлі аж да гадзіны дзевятай.

Было уже около полудня, как всю землю покрыла тьма и держалась три часа.

Сонца зацьмілася, і заслона ў святыні разарвалася пасярэдзіне.

Солнце померкло, завеса в Храме разорвалась посредине,

А Езус закрычаў моцным голасам: «Ойча, у рукі Твае аддаю дух Мой». І, сказаўшы гэта, сканаў.

а Иисус громко закричал:— Отец, в Твои руки отдаю Свой дух!

Сотнік, убачыўшы, што сталася, славіў Бога і казаў: «Праўдзіва, чалавек гэты быў справядлівы!»

А центурион, увидев, что произошло, прославил Бога и сказал:— Действительно этот Человек был праведником!

І ўсе людзі, што сабраліся на гэтае відовішча, калі ўбачылі, што сталася, вярталіся, б’ючы сябе ў грудзі.

И когда вся толпа, собравшаяся на это посмотреть, увидела, что произошло, люди стали бить себя в грудь и разошлись.

А здалёк стаялі ўсе, хто ведаў Яго, і жанчыны, якія прыйшлі з Ім з Галілеі, і глядзелі на гэта.

Поодаль стояли лишь те, кто близко знал Иисуса. Там были и женщины, которые следовали за Иисусом еще в Галилее — они тоже смотрели на это.

І вось чалавек, па імені Юзаф з Арыматэі, горада юдэйскага, член Сінэдрыёну, муж добры і справядлівы,

Был один человек по имени Иосиф, член Совета, но при этом добрый и честный,

які не згаджаўся з яго пастановай і ўчынкамі і чакаў Валадарства Божага,

так что он не согласился с тем, что Совет задумал и сделал. Он происходил из иудейского города Аримафея и ожидал наступления Царства Божьего.

прыйшоўшы да Пілата, папрасіў цела Езуса.

И вот он пришел к Пилату и попросил отдать ему тело Иисуса.

Зняўшы, захінуў яго ў палатно і паклаў у высечанай магіле, у якой яшчэ ніхто не быў пахаваны.

Он снял тело с креста, завернул в плащаницу и положил в гробнице, высеченной в камне, в которой еще никто не был похоронен.

Быў гэта дзень прыгатавання, і надыходзіў шабат.

Это была пятница — день подготовки к субботе.

Ішлі разам таксама жанчыны, якія прыбылі з Езусам з Галілеі, і яны бачылі магілу, і як было пакладзена цела Ягонае.

А женщины, которые пришли вслед за Иисусом из Галилеи, видели и эту гробницу, и как туда положили Его тело.

Вярнуўшыся, яны прыгатавалі духмянасці і міра. І ў гэты шабат адпачывалі паводле запаведзі.

Вернувшись домой, они приготовили благовонные мази и масла, а в субботу пребывали в покое, как заповедано.

« 22 глава 24 глава »