Да Рымлянаў 10 глава

Ліст да Рымлянаў
Пераклад Анатоля Клышкi → Пераклад Сабілы і Малахава

Браты, жаданне майго сэрца і мальба да Бога за іх — для іх выратавання.

Браты! з маім глыбокім сардэчным перажываньнем (я) у прашэньні перад Богам за Ізраэль аб (ягоным) выратаваньні.

Бо сведчу пра іх, што руплівасць да Бога яны маюць, але не паводле ведання.

Бо сьведчу ім, што (яны) маюць руплівасьць па Богу, але бязь ве́даньня (праўды Бога).

Бо, не ведаючы Божай праведнасці і імкнучыся паставіць уласную праведнасць, яны праведнасці Божай не падпарадкаваліся.

Бо ня разумеючы праведнасьці Бога і імкнучыся ўстанавіць сваю праведнасьць, яны ня пакарыліся праведнасьці Бога;

Бо канец закону — Хрыстос, дзеля праведнасці кожнага, хто веруе.

бо канец Закону — Хрыстос, на апраўданьне кожнаму веручаму.

Бо Маісей піша аб праведнасці, якая з закона: «Чалавек, які выканаў іх, будзе жыць імі».

Бо Масей піша аб праведнасьці паводля Закону: чалавек, які яго споўніў, жыць будзе ім.

А праведнасць, якая з веры, кажа так: «Не кажы ў сваім сэрцы: «Хто ўзыдзе на неба?» — гэта значыць звесці Хрыста ўніз;

А праведнасьць ад веры кажа так: ня кажы ў сэрцы тваім: хто ўзыйдзе на Неба?, гэта значыць Хрыста зьвесьці (уніз);

або: «Хто сыдзе ў бяздонне?» — гэта значыць, каб узвесці Хрыста ўгору з мёртвых.

альбо: «хто сыйдзе ў бяздоньне?», гэта значыць Хрыста із мёртвых узьвесьці.

Але што яна6 кажа? «Блізка да цябе слова, у тваіх вуснах і ў тваім сэрцы», — гэта значыцьслова веры, якое мы абвяшчаем.

Але што кажа (Пісаньне)? «Блізка да цябе слова, у вуснах тваіх і ў сэрцы тваім», гэта значыць слова веры, якое мы абвяшчаем.

Бо калі ты сваімі вуснамі вызнаеш Ісуса Госпадам і ў сваім сэрцы паверыш, што Бог уваскрэсіў Яго з мёртвых, ты будзеш выратаваны;

Таму што, калі ты вызнаў вуснамі тваімі Госпада Ісуса і паверыў у сэрцы тваім, што Бог уваскрасіў Яго зь мёртвых, будзеш выратаваны:

босэрцам веруюць для праведнасці, а вуснамі вызнаюць для выратавання.

бо сэрцам верыцца дзеля праведнасьці, а вуснамі вызнаецца дзеля збаўленьня.

Бо Пісанне кажа: «Кожны, хто веруе ў Яго, не будзе пасаромлены».

Бо Пісаньне гаворыць: «Кожны, хто верыць у Яго, ня будзе пасаромлены».

Бо няма розніцы між іудзеем і элінам, бо адзіны і той жа Госпад ва ўсіх, багаты для ўсіх, хто кліча Яго;

Таму што няма розьніцы паміж жыдом і эллінам, таму што Ён — Госпад усіх, багаты для ўсіх, хто кліча Яго.

бо «кожны, хто пакліча імя Госпада, будзе ўратаваны».

Бо кожны, хто б ні прыклікаў Імя Госпада, будзе збаўлены.

Як жа ім паклікаць Таго, у Каго не ўверавалі? І як увераваць у Таго, пра Каго не чулі? І як пачуць без таго, хто Яго абвяшчае?

Як жа будуць клікаць (Таго), у Каторага ня ўверавалі? Як жа павераць у (Таго), пра Каторага ня пачулі? Як жа пачуюць бяз абвяшчаючага?

І як абвясціць Яго, калі не будуць пасланыя дзеля гэтага? Як напісана: «Якія прыгожыя ногі дабравеснікаў [міру, дабравеснікаў] добрага!»

Як жа будуць абвяшчаць, калі ня будуць пасланыя? Як напісана: «Як прыгожыя ногі тых, хто дабравесьцяць мір, дабравесьцяць добрае!» (Гісая 52:7).

Але не ўсе паслухаліся дабравесця. Бо Ісаія кажа: «Госпадзе, хто паверыў пачутаму ад нас?»

Але ня ўсе паслухалі Эвангельля. Бо Гісая кажа: «Госпадзе! Хто паверыў паведамленьню нашаму?»

Дык вера — ад слухання, а слуханне — праз слова Хрыстова7.

Такім чынам, вера — ад пачутага, а слуханьне — у Слове Бога.

Але я пытаюся: хіба яны не чулі? Наадварот: «Па ўсёй зямлі разышоўся іх голас і да краёў населенай зямлі — іх словы».

Але пытаюся: хіба яны ня пачулі? Больш таго, па ўсёй зямлі прайшоў голас іхны (прапаведуючых), і да межаў заселенай зямлі (прайшлі) словы іхныя.

Але я пытаюся: хіба Ізраіль не ведаў? Маісей першы кажа: «Я выклічу ў вас зайздрасць да таго, хто не ёсць народам, народам няцямлівым разгневаю вас».

Але пытаюся: хіба Ізраэль ня ведаў? Масей гаворыць першы: «Я прывяду вас да рупнасьці ня народам; раздражню вас народам някемлівым».

І Ісаія адважваецца і кажа: «Мяне знайшлі тыя, хто не шукаў Мяне. Я адкрыўся тым, хто не пытаўся пра Мяне».

Гісая асьмеліваецца і кажа: «Я знойдзен тымі, хто Мяне ня шукаў, Я стаўся яўным для тых, што ня пыталіся пра Мяне».

Да Ізраіля ж Ён кажа: «Цэлы дзень Я працягваў Мае рукі да народа непакорлівага і супярэчнага».

Да Ізраэля ж гаворыць: «Увесь дзень Я працягваў Рукі Мае да народу няпаслухмянага і ўпартага».