Да Галатаў 1 глава

Да Галатаў Пасланне святога Апостала Паўла
Пераклад праваслаўнай царквы → Пераклад П. Татарыновіча

Павел, Апостал не ад людзей і не праз чалавека, а праз Іісуса Хрыста і Бога Айца, Які ўваскрасіў Яго з мёртвых,

Павал Апостал, не ад людзей і не праз чалавека выбраны, але праз Езуса Хрыстуса і Бога Айца, збудзіўшага з умерлых Яго,

і ўсе браты, што са мною, — цэрквам Галатыйскім:

ды ўсе браты, што са мною — эклезіям Галятыі.

благадаць вам і мір ад Бога Айца і Госпада нашага Іісуса Хрыста,

Ласка вам і супакой ад Бога Айца і Усеспадара нашага Езуса Хрыстуса,

Які аддаў Самога Сябе за грахі нашы, каб вызваліць нас з цяперашняга веку злога, па волі Бога і Айца нашага;

Які аддаў Сябе Самога за грахі нашы, каб нас ад паганага веку гэтага выбавіць, водле волі Бога й Айца нашага,

Яму слава на векі вякоў. Амінь.

Якому хвала на вякі вечныя. Амэн.

Здзіўляюся, што вы ад Таго, Хто паклікаў вас благадаццю Хрыстовай, так хутка пераходзіце да іншага дабравесця,

Дзіўлюся, што вы так хутка перайходзіце ад таго, хто вас паклікаў к ласцы Хрыстуса, да іншай эванэліі;

якое і не з’яўляецца іншым, але ёсць некаторыя, што сеюць смуту сярод вас і хочуць сказіць дабравесце Хрыстова.

ня-то, каб яна была сапраўды іншай, толькі ёсьць такія, што вас бянтэжаць і хочуць з’інакшыць Эванэлію Хрыстуса.

Калі б нават мы альбо Ангел з неба стаў дабраве́сціць вам не тое, што мы дабраве́сцілі вам, — няхай будзе анафема.

Але хоцьбы й мы, ці навет Анел зь неба стаў вясьціць вам па-над тое, што мы вам дабравесьцілі — хай будзе анатэма!

Як раней мы сказалі, так і цяпер зноў кажу: калі хто дабраве́сціць вам не тое, што вы прынялí, — няхай будзе анафема.

Як раней мы казалі, так гавару й цяпер: каліб хто вясьціў вам эванэлію іншую за тую, што вы атрымалі — хай будзе анатэма!

Ці ў людзей я цяпер шукаю прыхільнасці, ці ў Бога́ хіба лю́дзям намагаюся дагаджаць? Калі б я ўсё яшчэ лю́дзям дагаджаў, то не быў бы рабом Хрыстовым.

Ціж бо ў людзей цяпер дабраспадобы шукаю, а ня ў Бога? Ці людзям дагадзіць намагаюся? Каліб яшчэ людзям хацеў прыпадабацца, дык ня быўбы слугою Хрыстуса.

Абвяшчаю вам, браты, што Евангелле, якое я дабраве́сціў, не ёсць нешта чалавечае;

Спавяшчаю восьжа вам, браты, што Эванэлія, каторую вясьціў я вам, ня ёсьць чалавечая;

бо і я не ад чалавека прыняў яго і быў наву́чаны, а праз адкравенне Іісуса Хрыста.

бо і я прыняў яе і навучыўся не ад чалавека, але праз аб’яўленне Езуса Хрыстуса.

Вы ж чулі пра маё ранейшае жыццё ў Іудзействе, пра тое, што я жорстка пераследаваў Царкву Божую і вынішчаў яе,

Вы-ж чулі аб маіх калішніх паводзінах у Юдаізме, як я церазьмерна прасьледаваў Божу Эклезію й пустошыў яе;

і пераўзыходзіў у Іудзействе многіх равеснікаў з роду майго, будучы заўзя́тым паборнікам бацькоўскіх паданняў маіх.

як перасьцігаў у тымжа Юдаізьме многіх равесьнікаў з майго роду, будучы надруплівым зайздросьнікам бацькаўскіх традыцыяў.

Калі ж Бог, Які вы́браў мяне ад улоння маці маёй і паклікаў благадаццю Сваёю, пажада́ў

А калі падабалася Таму, Які выбраў мяне з лона маткі мае й паклікаў Сваей ласкай,

адкрыць Сына Свайго ўва мне, каб я дабраве́сціў Яго сярод язычнікаў, то я адразу не стаў раіцца з плоццю і крывёю

аб’явіць у ва мне Сына Свайго, каб я дабравесьціў Яго сярод паганаў, — я не стаў тады радзіцца з целам і крывёю

і не пайшоў у Іерусалім да тых, якія раней за мяне сталі Апосталамі, а пайшоў у Аравію і зноў вярнуўся ў Дамаск.

ды не пайшоў у Ерузалім к папярэднікам маім Апосталам, а падаўся ў Арабію дый зноў у Дамаск вярнуўся.

Потым, праз тры гады, хадзіў я ў Іерусалім пазнаёміцца з Пятром і прабыў у яго пятнаццаць дзён.

Тры гады пазьней, то хадзіў і ў Ерузалім відзець Пятра і прабыў у яго пятнаццаць дзён.

Іншага ж з Апосталаў я не бачыў нікога, акрамя Іакава, брата Гасподняга.

Іншага з Апосталаў нікога ня бачыў, апрача Якуба, Усеспадаравага брата.

А тое, што пішу вам, — вось, перад Богам, — не лгу.

Бог сьветкай, што ня ілгу, пішучы вам гэта.

Потым пайшоў я ў землі Сірыі і Кілікіі.

Потым прыйшоў у староны Сырыі й Цыліцыі.

Цэрквам Хрыстовым у Іудзеі я асабіста не быў вядомы,

Эклезіям Хрыстуса ў Юдэі з твару я ня быў знаёмы,

а толькі чулі яны, што той, хто некалі пераследаваў іх, цяпер дабраве́сціць веру, якую тады вынішчаў, —

а толькі чуткі мелі, што той, які нас калісь прасьледаваў, цяпер апавяшчае веру, з катораю раней змагаўся;

і праслаўлялі за мяне Бога.

і дзеля мяне выслаўлялі Бога.

« 13 глава 2 глава »