1 да Карынцянаў 2 глава

Першае пасланне да Карынцянаў
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Перевод Еп. Кассиана

Я прыйшоў да вас, браты, не для таго, каб абвяшчаць вам Божую таямніцу ўзнёслым словам ці мудрасцю.

И придя к вам, братья, я пришел не в преимуществе слова или мудрости, возвещая вам свидетельство Божие.

Бо я вырашыў не ведаць нічога між вас, апроч Езуса Хрыста, і то ўкрыжаванага.

Ибо я рассудил ничего не знать у вас, кроме Иисуса Христа, и Иисуса Христа распятого,

Я стаў перад вамі ў слабасці, у страху і ў вялікім трымценні.

И я в немощи, и в страхе и в трепете великом был у вас,

А маё слова і прапаведаванне не ў пераканаўчых словах мудрасці, а ў праяўленні Духа і моцы,

и слово мое и проповедь моя — не в убедительных словах мудрости, но в явлении Духа и силы,

каб вера вашая грунтавалася не на чалавечай мудрасці, а на моцы Божай.

чтобы вера ваша была не в мудрости человеческой, но в силе Божией.

Мы абвяшчаем мудрасць сярод дасканалых, а не мудрасць гэтага свету ці знікомых князёў гэтага свету.

А о мудрости мы говорим между совершенными, не о мудрости века сего и князей века сего, обречённых на упразднение,

Абвяшчаем мудрасць Божую, схаваную ў таямніцы, якую Бог прадвызначыў перад вякамі для нашай славы.

но говорим о премудрости Божией в тайне, премудрости сокровенной, которую предназначил Бог прежде веков к славе нашей,

Ніхто з князёў гэтага свету не пазнаў яе, бо калі б пазналі, не ўкрыжавалі б Пана славы.

которой никто из князей века сего не познал: ибо, если бы познали, то не распяли бы Господа славы;

Але, як напісана: «Чаго вока не бачыла, і вуха не чула, і не спазнала сэрца чалавека, тое Бог падрыхтаваў тым, хто любіць Яго».

но, как написано: Чего глаз не видел, и ухо не слышало, и на сердце человеку не приходило, что приготовил Бог любящим Его, —

Нам жа Бог адкрыў праз Духа, бо Дух пранікае ва ўсё, таксама ў глыбіні Божыя.

то Бог нам открыл чрез Духа; ибо Дух всё проницает, и глубины Божии,

Бо хто з людзей ведае чалавечае, акрамя духа чалавека, які ў ім самім? Так і Божага не ведае ніхто, акрамя Духа Божага.

Ибо кто знает из людей, что в человеке? Только дух человеческий, который в нем. Так и Божиего не познал никто, только Дух Божий.

Мы ж прынялі не духа свету, але Духа ад Бога, каб ведаць тое, што нам падаравана Богам.

Мы же приняли не духа мира, но Духа, Который от Бога, чтобы знать дарованное нам Богом.

І мы гаворым пра гэта, навучаныя не словамі чалавечай мудрасці, але навучаныя Духам, і тлумачым духоўнае пры дапамозе духоўнага.

Это мы и говорим не словами, которым нас научила человеческая мудрость, но теми, которым нас научил Дух, говорим, толкуя духовное духовным.

Цялесны ж чалавек не прымае таго, што ад Духа Божага. Бо гэта для яго глупства, і ён не можа спазнаць, таму што гэта разумеюць духоўна.

Душевный же человек не принимает того, что от Духа Божия, ибо оно для него безумие, и познать его он не может, потому что оно требует духовного суждения.

А духоўны чалавек можа разважаць пра ўсё, пра яго ж не можа разважаць ніхто.

Но духовный судит обо всём, сам же не судится никем.

Бо хто пазнаў дух Пана, каб павучаць Яго? Мы ж маем дух Хрыстовы.

Ибо кто познал мысль Господню, чтобы учить Его? А мы имеем мысль Христову.

« 1 глава 3 глава »