Дзеі 18 глава

Дзеі Апосталаў
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Cовременный перевод WBTC

Пасля гэтага Павел пакінуў Атэны і прыбыў у Карынт.

После этого Павел ушёл из Афин и отправился в Коринф.

Знайшоўшы нейкага юдэя па імені Аквіла, родам з Понта, які нядаўна прыйшоў з Італіі, і Прысцылу, жонку ягоную, — бо Клаўдзій загадаў усім юдэям пакінуць Рым, — прыйшоў да іх.

Там он нашёл одного еврея по имени Акила, уроженца Понта, который недавно прибыл из Италии со своей женой Прискиллой, ибо Клавдий приказал всем евреям покинуть Рим. Павел пришёл повидать их,

А паколькі займаўся тым жа рамяством, заставаўся ў іх і працаваў. Яны ж займаліся вырабам намётаў.

а когда узнал, что они изготавливают шатры, то есть занимаются тем же ремеслом, что и он, остался и стал работать с ними.

Кожны шабат ён прамаўляў у сінагозе і пераконваў юдэяў і грэкаў.

Каждую субботу он говорил в синагоге, пытаясь убедить иудеев и греков уверовать.

Калі прыйшлі з Македоніі Сіла і Цімафей, Павел заняўся навучаннем і сведчыў юдэям, што Езус ёсць Месіяй.

Когда Сила и Тимофей пришли из Македонии, Павел посвятил всё своё время проповедям, свидетельствуя иудеям, что Иисус есть Христос.

А калі яны пярэчылі і блюзнерылі, ён абтрос сваю вопратку і сказаў ім: «Кроў вашая на галаву вашую. Я — чысты. Цяпер іду да язычнікаў».

Они же возражали ему и всячески ругали его, и он, отряхнув пыль со своей одежды, сказал им: "Так будьте же сами повинны в своей судьбе. Я не в ответе за то, что произойдёт. Теперь я пойду к язычникам".

Адышоўшы адтуль, прыйшоў у дом аднаго чалавека па імені Ціт Юст, які шанаваў Бога і дом якога быў побач з сінагогай.

И он ушёл из синагоги и отправился к Титу Иусту, человеку, почитавшему Бога, чей дом был рядом с синагогой.

Крысп, кіраўнік сінагогі, паверыў у Пана з усім домам сваім. І шмат хто з карынцянаў, якія слухалі, паверылі і ахрысціліся.

Крисп же, глава синагоги, вместе со всеми домашними уверовал в Господа. И многие из коринфян, слышавших Павла, уверовали и крестились.

Пан ноччу ў бачанні сказаў Паўлу: «Не бойся, але кажы і не маўчы,

Однажды ночью Павлу было видение. Господь сказал ему: "Не бойся! Продолжай говорить с людьми и не молчи.

таму што Я з табою і ніхто не адважыцца зрабіць табе зло, бо ў Мяне шмат людзей у гэтым горадзе».

Ибо Я с тобой, и никто не сможет причинить тебе вреда, ибо многие у Меня в этом городе".

І прабыў ён год і шэсць месяцаў, навучаючы іх Божаму слову.

И Павел оставался там полтора года, обучая их слову Божьему.

Калі Галіён быў праконсулам у Ахаі, юдэі аднадушна паўсталі супраць Паўла і прывялі яго ў суд,

В то время губернатором Ахайи был Галлион. И вот иудеи сообща напали на Павла и привели его в суд, говоря:

кажучы: «Ён намаўляе людзей шанаваць Бога нязгодна з Законам».

"Этот человек убеждает людей поклоняться Богу противозаконным образом".

Калі Павел хацеў адкрыць вусны, Галіён сказаў юдэям: «Юдэі, калі б размова ішла пра нейкую крыўду ці несправядлівы ўчынак, я б выслухаў вас,

И только Павел хотел заговорить, как Галлион сказал иудеям: "Если бы свершилось какое-то злодеяние или преступление, у меня была бы причина выслушать вас, иудеев.

але калі спрэчка ідзе пра слова і пра імёны, і пра ваш Закон, то разглядайце самі. Я не хачу быць суддзёю ў гэтых справах».

Но если всё дело в словах и именах и в вашем собственном законе, разбирайтесь сами. Я отказываюсь быть судьёй в этом деле".

І выгнаў іх з суда.

И он прогнал их из суда.

Схапіўшы кіраўніка сінагогі Састэна, усе білі яго перад судом. А Галіёну не было да гэтага ніякай справы.

Тогда они, схватив Сосфена, главу синагоги, стали бить его перед зданием суда, но Галлиона это ни мало не обеспокоило.

Павел жа прабыў там яшчэ даволі шмат дзён і, развітаўшыся з братамі, паплыў у Сірыю, а з ім Прысцыла і Аквіла. У Кенхрах ён абстрыг сабе галаву, бо даў такое абяцанне.

Павел пробыл там ещё немало дней, а потом, оставив братьев, отплыл в Сирию; Прискилла с Акилой были с ним. В Кенхреях он остриг волосы в знак того, что дал обет Богу.

А калі прыйшоў у Эфес, пакінуў іх там, а сам увайшоў у сінагогу і размаўляў там з юдэямі.

Они прибыли в Ефес, и он оставил Прискиллу с Акилой, а сам пошёл в синагогу, чтобы говорить с евреями.

Калі ж яны прасілі пабыць у іх даўжэй, ён не згадзіўся,

Они попросили его побыть с ними дольше, но он не согласился,

а на развітанне сказаў ім: «Я вярнуся да вас, калі захоча Бог». І адплыў з Эфеса.

а уходя, сказал: "Если Богу будет угодно, я вернусь к вам". Затем он отплыл из Ефеса.

Прыбыўшы ў Цэзарэю, ён увайшоў і прывітаў Касцёл, затым адышоў у Антыёхію.

Побывав в Кесарии, он отправился в Иерусалим и приветствовал местную церковь, а затем отправился в Антиохию.

Правёўшы там пэўны час, выйшаў і праходзіў па чарзе краіну галатаў і Фрыгію, умацоўваючы ўсіх вучняў.

Пробыв там некоторое время, он продолжал свой путь и, проходя из города в город по Галатии и Фригии, укреплял в вере всех учеников.

Нейкі юдэй па імені Апалос, родам з Александрыі, чалавек красамоўны і знаўца Пісанняў, прыйшоў у Эфес.

Один иудей по имени Аполлос, уроженец Александрии, человек красноречивый и сведущий в Писаниях, пришёл в Ефес.

Быў ён настаўлены на шлях Пана і з запалам прамаўляў і вучыў старанна пра Езуса, хоць і ведаў толькі хрост Яна.

Он был просвещён о пути Господнем, говорил с жаром и учил об Иисусе с точностью, хотя и знал только Иоанново крещение.

Ён пачаў адважна прамаўляць у сінагозе. Калі яго пачулі Прысцыла і Аквіла, прынялі яго да сябе і растлумачылі яму шлях Божы.

Он стал смело говорить в синагоге. И когда Прискилла и Акила услышали его, то отвели его к себе домой, и ещё точнее объяснили ему путь Божий.

А калі ён збіраўся ісці ў Ахаю, браты напісалі вучням, каб тыя прынялі яго. Калі ён прыйшоў, шмат дапамагаў тым, хто паверыў дзякуючы ласцы.

Когда же он захотел отправиться в Ахаию, братья ободрили его и написали ученикам, чтобы те приняли его. Когда он прибыл туда, он смог оказать большую помощь тем, кто уверовал Божьей благодатью,

Адважна пераконваў юдэяў, публічна даказваючы праз Пісанні, што Езус — гэта Месія.

ибо с большой силой всенародно опровергал иудеев, доказывая Писаниями, что Иисус — Христос.

« 17 глава 19 глава »