1 Самуйлава 19 глава

Першая кніга Самуйлава
Пераклад Яна Станкевіча → Синодальный перевод

І гукаў Саўла Ёнафану, сыну свайму, а ўсім слугам сваім, каб забіць Давіда; але Ёнафан Саўлянок прыяў Давіду.

И говорил Саул Ионафану, сыну своему, и всем слугам своим, чтобы умертвить Давида; но Ионафан, сын Саула, очень любил Давида.

І абясьціў Ёнафан Давіду, кажучы: «Шукае ацец мой Саўла, забіць цябе; дык, вось, цяпер сьцеражыся ж нараніцы; сядзі ў схове і схавайся.

И известил Ионафан Давида, говоря: отец мой Саул ищет умертвить тебя; итак, берегись завтра; скройся и будь в потаённом месте;

А я выйду й стану ля айца свайго на полю, ідзе ты будзеш, і пагутару празь цябе айцу свайму, і, што абачу, скажу табе».

а я выйду и стану подле отца моего на поле, где ты будешь, и поговорю о тебе отцу моему, и что увижу, расскажу тебе.

І гукаў Ёнафан праз Давіда добрае Саўлу, айцу свайму, і сказаў яму: «Хай ня ізгрэша кароль супроці слугі свайго Давіда, бо ён нічым не ізграшыў супроці цябе, і справы ягоныя вельма добрыя табе:

И говорил Ионафан доброе о Давиде Саулу, отцу своему, и сказал ему: да не грешит царь против раба своего Давида, ибо он ничем не согрешил против тебя, и дела его весьма полезны для тебя;

Ён паддаваў у небясьпечнасьць душу сваю, і паразіў Пілішчаніна, і СПАДАР учыніў вялікае выбаўленьне ўсяму Ізраелю; ты бачыў і цешыўся; чаму ж ты хочаш ізграшыць супроці нявіннае крыві, каб зрабіць сьмерць Давіду бяз прычыны?»

он подвергал опасности душу свою, чтобы поразить Филистимлянина, и Господь соделал великое спасение всему Израилю; ты видел это и радовался; для чего же ты хочешь согрешить против невинной крови и умертвить Давида без причины?

І паслухаў Саўла голасу Ёнафановага, і прысяг Саўла: «Жыў СПАДАР! не памрэць».

И послушал Саул голоса Ионафана, и поклялся Саул: жив Господь, Давид не умрёт.

І гукнуў Ёнафан Давіда, і паведаміў яму Ёнафан усі словы гэтыя, і прывёў Ёнафан Давіда да Саўлы, і ён быў пры ім, як учорах а заўчора.

И позвал Ионафан Давида, и пересказал ему Ионафан все слова сии, и привёл Ионафан Давида к Саулу, и он был при нём, как вчера и третьего дня.

І ўзноў пачалася вайна, і вышаў Давід, і вышаў зь Пілішчанмі, і паразіў іх вялікаю паразаю, і яны ўцяклі ад яго.

Опять началась война, и вышел Давид, и воевал с Филистимлянами, и нанёс им великое поражение, и они побежали от него.

І быў ліхі дух ад Бога на Саўлу, і ён сядзеў у доме сваім, і дзіда ягоная была ў руццэ ў яго, а Давід граў рукою сваёю.

И злой дух от Бога напал на Саула, и он сидел в доме своём, и копьё его было в руке его, а Давид играл рукою своею на струнах.

І шукаў Саўла прыбіць Давіда дзідаю да сьцяны, але Давід адхінуўся ад Саўлы, і дзіда выцяла ў сьцяну; Давід жа ўцёк і ўратаваўся тае ночы.

И хотел Саул пригвоздить Давида копьём к стене, но Давид отскочил от Саула, и копьё вонзилось в стену; Давид же убежал и спасся в ту ночь.

І паслаў Саўла слугаў да дому да Давіда, каб сьцерагчы яго й забіць нараніцы. І сказала Давіду Міхала, жонка ягоная, кажучы: «Калі ты не ўратуеш душы свае гэтае ночы, то заўтра будзеш забіты».

И послал Саул слуг в дом к Давиду, чтобы стеречь его и убить его до утра. И сказала Давиду Мелхола, жена его: если ты не спасёшь души твоей в эту ночь, то завтра будешь убит.

І ўзяла Міхала абразы, і палажыла іх у ложак, і палажыла падушку з казінае поўсьці на ўзгалоўе, і накрыла адзежаю.

И спустила Мелхола Давида из окна, и он пошёл, и убежал и спасся.

І спусьціла Міхала Давіда з акна, і ён пайшоў, і ўцёк, і ўратаваўся.

Мелхола же взяла статую и положила на постель, а в изголовье её положила козью кожу, и покрыла одеждою.

І паслаў Саўла слугаў, узяць Давіда, але сказала: «Ён хворы».

И послал Саул слуг, чтобы взять Давида; но Мелхола сказала: он болен.

І паслаў Саўла слугаў, агледзець Давіда, кажучы: «Прынясіце яго да мяне на пасьцелі, каб забіць яго».

И послал Саул слуг, чтобы осмотреть Давида, говоря: принесите его ко мне на постели, чтоб убить его.

І прышлі пасланцы, і вось, у ложку абразы з падушкаю з казінае поўсьці на ўзгалоўю.

И пришли слуги, и вот, на постели статуя, а в изголовье её козья кожа.

І Саўла сказаў Міхале: «Чаму ты ашукала мяне і адпусьціла злосьніка майго, каб ён уцёк?» І сказала Міхала Саўлу: «Ён сказаў імне: "Адпусьці мяне, нашто імне забіць цябе?"»

Тогда Саул сказал Мелхоле: для чего ты так обманула меня и отпустила врага моего, чтоб он убежал? И сказала Мелхола Саулу: он сказал мне: «отпусти меня, иначе я убью тебя».

І ўцёк Давід, і ўратаваўся, і прышоў да Самуйлы да Рамы, і сказаў яму ўсе, што ўчыніў яму Саўла. І пайшоў ён із Самуйлам, і жылі яны ў Наёфе.

И убежал Давид и спасся, и пришёл к Самуилу в Раму и рассказал ему всё, что делал с ним Саул. И пошёл он с Самуилом, и остановились они в Навафе.

І наказалі Саўлу, кажучы: «Вось, Давід у Наёфе ў Раме».

И донесли Саулу, говоря: вот, Давид в Навафе, в Раме.

І паслаў Саўла слугаў сваіх, узяць Давіда, і абачылі яны груд прарокаў праракаючых, і Самуйла на чале іх, і быў на слутах Саўлавых Дух Божы, і праракалі таксама й яны.

И послал Саул слуг взять Давида, и когда увидели они сонм пророков пророчествующих и Самуила, начальствующего над ними, то Дух Божий сошёл на слуг Саула, и они стали пророчествовать.

Наказалі Саўлу, і ён паслаў іншых пасланцоў, і праракалі таксама й гэтыя. І паслаў Саўла слугаў яшчэ трэйцім наваратам, і праракалі таксама й гэтыя.

Донесли об этом Саулу, и он послал других слуг, но и эти стали пророчествовать. Потом послал Саул третьих слуг, и эти стали пророчествовать.

І пайшоў таксама ён да Рамы, і дайшоў да вялікага вадазбору, каторы ў Сэсе, і папытаўся, кажучы: «Ідзе Самуйла а Давід?» І сказалі: «Вось, у Наёфе ў Раме».

Саул сам пошёл в Раму, и дошёл до большого источника, что в Сефе, и спросил, говоря: где Самуил и Давид? И сказали: вот, в Навафе, в Раме.

І пайшоў ён туды да Наёфу ў Раме, і быў на ім, таксама на ім, Дух Божы, і ён пайшоў, ідучы й праракаючы, пакуль ня прышоў да Наёфу ў Раме.

И пошёл он туда, в Наваф в Раме, и на него сошёл Дух Божий, и он шёл и пророчествовал, доколе не пришёл в Наваф в Раме.

І зьняў ён, таксама ён, адзецьці свае, і праракаў таксама ён перад Самуйлам, і паўшы, быў голы ўвесь тый дзень і ўсю ноч; затым кажуць: «Няго ж і Саўла ў прароках?»

И снял и он одежды свои, и пророчествовал пред Самуилом, и весь день тот и всю ту ночь лежал неодетый; поэтому говорят: «неужели и Саул во пророках?»

Примечания:

Синодальный перевод

20 сонм — собрание, сборище; толпа; множество.

« 18 глава 20 глава »