Матауша 3 глава

Сьвятая Эванэлія паводля сьв. Матауша
Пераклад П. Татарыновіча → Елизаветинская на русском

А ў гэныя дні прыйшоў Ян Хрысціцель, навучаючы ў пустыні Юдэйскай

Во дни же оны прииде иоанн креститель, проповедая в пустыни иудейстей

і кажучы: Пакутуйце, бо наблізілася валадарства нябеснае.

и глаголя: покайтеся, приближибося Царствие небесное.

Гэта бо той, аб якім гаварыў прарок Ізай (40:3) кажучы: «Голас клічучага ў пустыні: рыхтуйце дарогу Усеспадара, прастуйце сцежкі Ягоны».

Сей бо есть реченный исаием пророком, глаголющим: глас вопиющаго в пустыни: уготовайте путь Господень, правы творите стези его.

Сам-жа Ян меў адзежу з вярблюдавай шэрсці й раменны пояс на сваёй паясніцы, а ядою ягонай была жамяра і лясны мёд.

Сам же иоанн имяше ризу свою от влас велблуждь и пояс усмен о чреслех своих: снедь же его бе пружие и мед дивий.

Тады выйходзіў да яго Ерузалім, і ўся Юдэя, і ўвесь край каля Ярдану,

Тогда исхождаше к нему Иерусалима, и вся иудеа, и вся страна иорданская,

і хрысціліся ў яго ў Ярдане, спавядаючыся з грахоў сваіх.

и крещахуся во иордане от него, исповедающе грехи своя.

А бачачы многа фарызэяў і садуцэяў, якія йшлі да яго хрысціцца, казаў ім: Родзе гадавы, хто вам паказаў уцякаць ад надыходзячага гневу?

Видев же (иоанн) многи фарисеи и саддукеи грядущыя на крещение его, рече им: рождения ехиднова, кто сказа вам бежати от будущаго гнева?

Чынеце-ж плод дастойны пакуты.

сотворите убо плод достоин покаяния,

І ня важцяся гаварыць самы ў сабе: «Айца маем Абрагама», бо кажу вам, Бог можа з гэтых каменняў падняць сыноў Абрагаму.

и не начинайте глаголати в себе: отца имамы авраама: глаголю бо вам, яко может Бог от камения сего воздвигнути чада аврааму:

Бо ўжэ й сякера да карэння дрэваў прыложана: дык кожная дзерава, якое не дае добрага плоду, будзе сцята й кінута ў вагонь.

уже бо и секира при корени древа лежит: всяко убо древо, еже не творит плода добра, посекаемо бывает и во огнь вметаемо:

Я то хрышчу вас вадою на пакуту, але той, што па мне прыйдзе, дужэйшы за мяне і я ня варт нясці абутак ягоны. Ён вас хрысціціме ў Духу Святым ды ў вагні.

аз убо крещаю вы водою в покаяние: грядый же по мне креплий мене есть, емуже несмь достоин сапоги понести: той вы крестит Духом святым и огнем:

Веялка яго ў руцэ ягонай і ачысціць свой ток, і збярэ пшаніцу сваю ў сверан, а мякіну спаліць агнём няўгасным.

емуже лопата в руце его, и отребит гумно свое, и соберет пшеницу свою в житницу, плевы же сожжет огнем негасающим.

Тады прыйшоў Езус з Галілеі на Ярдан, да Яна, каб у яго хрысціцца.

Тогда приходит Иисус от галилеи на иордан ко иоанну креститися от него.

Адыж Ян не дапускаў яго, кажучы: Я павінен быць ахрышчаны табою, а ты прыходзіш ка мне?

Иоанн же возбраняше ему, глаголя: аз требую тобою креститися, и ты ли грядеши ко мне?

Але Езус сказаў яму ў вадказ: Пакінь цяпер, бо гэтак нам выпадае споўніць усю справядлівасць. Тады дапусціў яго.

Отвещав же Иисус рече к нему: остави ныне: тако бо подобает нам исполнити всяку правду. Тогда остави его.

І ахрышчаны Езус зараз-жа выйшаў з вады — і вось адчынілася яму неба і ўвідзеў Духа Божага, які спускаўся, бы голуб, і зыходзіў на яго.

И крестився Иисус взыде абие от воды: и се, отверзошася ему небеса, и виде Духа Божия сходяща яко голубя и грядуща на него.

А вось голас з неба гаворачы: Гэта сын мой мілы, ў якім маю ўпадобу.

И се, глас с небесе глаголя: сей есть Сын мой возлюбленный, о немже благоволих.

« 2 глава 4 глава »