Да Філемона 1 глава

Ліст сьвятога Паўла апостала да Філемона
Пераклад П. Татарыновіча → Елизаветинская на русском

Павал, вязень Езуса Хрыстуса і брат Тыматэй — Філемону любаму і супрацоўніку нашаму,

павел юзник Иисус Христов, и тимофей брат, филимону возлюбленному и споспешнику нашему,

ды сястры Аппіі й Архіппу субарацьбіту з цэлай грамадкай тваей дамовай набожні.

и апфии сестре возлюбленнеи, и архиппу совоинственнику нашему, и домашней твоей Церкви:

Ласка вам і супакой ад Бога Айца нашага ды Усеспадара Езуса Хрыстуса.

благодать вам и мир от Бога Отца нашего, и Господа Иисуса Христа.

Дзякую Богу майму, заўсёды цябе спамінаючы ў малітвах маіх,

Благодарю Бога моего, всегда память о тебе творя в молитвах моих,

чуючы аб тваей любасьці й веры, якую маеш да Езуса Збаўцы ды ўсіх сьвятых.

слышав любовь твою и веру, юже имаши ко Господу Иисусу и ко всем святым.

Дзеянне веры твае стаецца яўным пры сьцьвярджанні ўсякага дабра, што даконываецца сярод вас у Хрыстусе Езусе.

яко да общение твоея веры действенно будет в разуме всякаго блага, еже в вас, о Христе Иисусе.

Вялікую бо меў радасьць і ўцеху з твае, браце, міласьці, праз цябеж мелі падтрымку сэрцы сьвятых.

Радость бо имам многу и утешение о любви твоей, яко утробы святых почиша тобою, брате.

Таму-то, хоць і меўбы ад Хрыстуса поўнаўладнасьць прыказваць табе ў выпадку патрэбы,

Сего ради многое дерзновение имея во Христе повелевати тебе, еже потребно есть,

прашу цябе лепш палюбоўна — я стары чалавек Павал, а цяпер ось і вязень для Езуса Хрыстуса —

любве же ради паче молю, таков сый якоже павел старец, ныне же и узник Иисуса Христа:

прашу ў справе майго сына Анісіма якому стаўся айцом у вязьніцы.

молю тя о моем чаде, егоже родих во узах моих онисима,

Калісь ня меў ты зь яго карысьці, а цяпер прыгодны табе й мне.

иногда тебе непотребнаго, ныне же тебе и мне благопотребна, егоже возпослах тебе,

Адсылаю табе яго, прыймі яго, як маё сэрца.

ты же его, сиречь мою утробу, приими.

Хацеў я затрымаць яго пры сабе, каб заміж табе, служыў мне ў кайданох за Эванэлію,

Егоже аз хотех у себе держати, да вместо тебе послужит ми во узах благовествования:

але без твайго дазволу не хацеў гэтага рабіць, каб твая дабрадзейнасьць ня была моў з прымусу, але з вольнае волі.

без твоея же воли ничтоже восхотех сотворити, да не аки по нужди благое твое будет, но по воли.

Бо мо дзеля таго на нейкі час адыйшоў ад цябе, каб табе прыняць яго назаўсёды,

Негли бо ради сего разлучися на час, да вечна того приимеши,

не як слугу ўжо, а вышэй за слугу: як мілага брата, асабліва для мяне, а тымбольш для цябе, як водле цела, так і ў Госпадзе.

не ктому аки раба, но выше раба, брата возлюбленна, паче же мне, кольми же паче тебе, и по плоти и о Господе.

Дык, калі маеш мяне за прыяцеля, прыймі яго, як мяне.

Аще убо имаши мене общника, приими сего якоже мене.

А калі ён спрычыніў якую шкоду табе або што вінаваты, залічы гэта мне.

Аще же в чесом обиде тебе, или должен есть, мне сие вмени.

Я, Павал, пішу гэта маёю рукою: што табе гэта адплачу, а ўжэ й казаць ня хочу аб тым, што ты сам сябе мне вінаваты.

Аз павел написах рукою моею: аз воздам: да не реку тебе, яко и сам себе ми еси должен.

Так, браце, дайжа мне скарыстаць ад цябе; заспакой мне сэрца ў Богу Усеспадару.

Ей, брате, аз да получу еже прошу у тебе о Господе: упокой мою утробу о Господе.

Пішу табе гэта, спадзяючыся на тваю паслухмянасьць і ведаючы, што ты зробіш болей, чым прашу.

Надеявся на послушание твое написах тебе, ведый, яко и паче, еже глаголю, сотвориши.

Падрыхтуй мне разам і гасподу ў сябе, бо спадзяюся, што дзякуючы вашым малітвам, буду вам падараваны.

Купно же и уготови ми обитель: уповаю бо, яко молитвами вашими дарован буду вам.

Вітае цябе Эпафрас супольны вязень зы мною ў Хрыстусе Езусе,

Целует тя епафрас, спленник мой о Христе Иисусе,

і Марак, Арыстарх, Дэмас і Лукаш памачнікі мае.

марко, аристарх, димас, лука, споспешницы мои.

Ласка Усеспадара Езуса Хрыстуса (хай будзе) з духам вашым. Амэн.

Благодать Господа нашего Иисуса Христа со духом вашим. Аминь.

« 3 глава 1 глава »