1 да карынтыян 1 глава

Першы ліст да карынтыян сьвятога Паўла апостала
Пераклад П. Татарыновіча → Елизаветинская на русском

Павал, пакліканы воляй Божай Апостал Езуса Хрыстуса, і брат Состэн —

павел, зван апостол Иисус Христов волею Божиею, и сосфен брат,

да Божай эклезіі ў Карынце, асьвячоным у Хрыстусе Езусе пакліканым сьвятым з усімі ўзываючыміна кожным месцы імя Езуса Хрыстуса Усеспадара іхняга й нашага:

Церкви Божией сущей в коринфе, освященным о Христе Иисусе, званным святым, со всеми призывающими имя Господа нашего Иисуса Христа, во всяцем месте, тех же и нашем:

Ласка вам і супакой ад Бога Айца нашага і Усеспадара Езуса Хрыстуса.

благодать вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа.

Заўсёды дзякую Богу майму за вас, дзеля Божае ласкі, данай вам у Хрыстусе Езусе;

Благодарю Бога моего всегда о вас, о благодати Божией данней вам о Христе Иисусе,

у Ім бо вы ўсім абагаціліся — ўсякім словам ды ўсякай ведай,

яко во всем обогатистеся о нем, во всяцем слове и всяцем разуме,

згодна з сьветчаннем Хрыстовым, уцьверджаным сярод вас;

якоже свидетелство Христово известися в вас:

так што вы ня маеце ніякай нястачы ласкі ў чаканні зьяўлення Усеспадара нашага Езуса Хрыстуса,

яко вам не лишитися ни во единем даровании, чающым откровения Господа нашего Иисуса Христа,

які і ўмацуе вас да канца, каб былі беззаганнымі ў дзень прыйсьця Усеспадара нашага Езуса Хрыстуса.

иже и утвердит вас даже до конца неповинных в день Господа нашего Иисуса Христа.

Верны ёсьць Бог, празь якога вы пакліканы да суспольства зь Яго Сынам Езусам Хрыстусам Усеспадарам нашым.

Верен Бог, имже звани бысте во общение Сына его Иисуса Христа, Господа нашего.

Малю вас, браты, у імя Усеспадара нашага Езуса Хрыстуса — будзьце згоднамоўнымі ў ва ўсім, каб ня было разладу між вамі, а — дасканальнае аднадумства й аднадушнасьць.

Молю же вы, братие, именем Господа нашего Иисуса Христа, да тожде глаголете вси, и да не будут в вас распри, да будете же утверждени в томже разумении и в тойже мысли.

Дайшло бо да майго ведама праз дамаўнікоў Хлоя аб вас, браты мае, што між вамі вядуцца спрэчкі;

Возвестися бо ми о вас, братие моя, (посланным) от хлоиса, яко рвения в вас суть.

маю на думцы тое, што кажны ў вас аб сабе гадае: Я — Паўлавы, а я — Аполляў, я-ж — Цэфасавы, а вось я, дык — Хрыстовы (Ап. Дз. 18:24).

Глаголю же се, яко кийждо вас глаголет: аз убо есмь павлов, аз же аполлосов, аз же кифин, аз же Христов.

Няўжэ Хрыстус разьдзяліўся? Няўжэ Павал быў за вас укрыжаваны? Або ў імя Паўлава ахрышчаны вы?

Еда разделися Христос, еда павел распятся по вас? или во имя павлово крестистеся?

Дзякую Богу, што нікога з вас не ахрысьціў, апрача Крыспа і Гая,

Благодарю Бога, яко ни единаго от вас крестих, точию криспа и гаиа,

каб не казаў хто, што вы ў маё імя ахрышчаны.

да не кто речет, яко в мое имя крестих.

Ахрысьціў я і дом Сцяпанавы; а больш ня ведаю, ці яшчэ хрысьціў каго.

Крестих же и стефанинов дом: прочее не вем, аще кого иного крестих.

Хрыстус бо ня хрысьціць паслаў мяне, а — эвангелізаваць, і-то ня мудравальным словам, каб не засьціць бач, крыжа Хрыстовага.

Не посла бо мене Христос крестити, но благовестити, не в премудрости слова, да не испразднится крест Христов.

Бо навука аб крыжы — гэта для гібельнікаў глупасьць, а для нас збаўляючыхся — гэта моц Божая.

Слово бо крестное погибающым убо юродство есть, а спасаемым нам сила Божия есть.

Напісана бо: загублю мудрасьць мудрацоў і роздум празорных адрыну (Із. 29:14).

Писано бо есть: погублю премудрость премудрых, и разум разумных отвергу.

Дзеж бо мудрэц? Дзе вучоны? Дзе дасьледнік сьвету гэтага? Ціж не абярнуў Бог мудрошчы гэтага сьвету ў бязглузьдзе? (Із. 33:18).

Где премудр? где книжник? где совопросник века сего? Не обуи ли Бог премудрость мира сего?

Калі бо сьвет сваёю мудрасьцю не пазнаў Бога, дык Богу даўспадобна было глупствам прапаведніцтва веручых збавіць.

Понеже бо в премудрости Божией не разуме мир премудростию Бога, благоизволил Бог буйстовм проповеди спасти верующих.

Як дэйцы дамагаюцца цудаў, а Грэкі шукаюць мудрасьці,

Понеже и иудее знамения просят, и еллини премудрости ищут:

то мы прапаведваем Хрыстуса ўкрыжаванага, што ёсьць для Юдэйцаў ганьбай, а для паганцаў нясуразіцай,

мы же проповедуем Христа распята, иудеем убо соблазн, еллином же безумие,

для самых-жа пакліканых Юдэйцаў і Грэкаў — Хрыстуса: моц Божую ды прамудрасьць Божую;

самем же званным иудеем же и еллином Христа, Божию силу и Божию премудрость:

тое бо, што нямудрае ў Бога — мудрэйшае зя людзей, і немачнае Божае — мацнейшае за людзей.

зане буее Божие премудрее человек есть, и немощное Божие крепчае человек есть.

Прыгледзьцеся, браты, хто вы, пакліканыя: ня шмат з вас мудрых целам, ня шмат магутных, ня шмат дабрародных;

Видите бо звание ваше, братие, яко не мнози премудри по плоти, не мнози сильни, не мнози благородни:

але Бог выбраў нямудрае сьвету, каб асароміць магутных;

но буяя мира избра Бог, да премудрыя посрамит, и немощная мира избра Бог, да посрамит крепкая:

і нявыдатнае й пагарджанае сьветам Бог выбраў, ды тое нікчомае, чаго ня было, каб унівечыць былое;

и худородная мира и уничиженная избра Бог, и не сущая, да сущая упразднит,

дзеля таго, каб ніводнае цела не чваінлася перад Богам.

яко да не похвалится всяка плоть пред Богом.

З Яго і вы ў Хрыстусе Езусе, які стаўся нам мудрасьцю ад Бога і ўсправядліўленнем, і ўсьвячаннем, і адкупленнем,

Из негоже вы есте о Христе Иисусе, иже бысть нам премудрость от Бога, правда же и освящение и избавление,

каб як напісана: Хто хваліцца, ў Богу хай хваліцца (Ер. 9:23).

да, якоже пишется: хваляйся, о Господе да хвалится.

« 16 глава 2 глава »