1-ы Карынфянаў 1 глава

Першы ліст да Карынфянаў Апостала Паўла
Пераклад Анатоля Клышкi → Елизаветинская на русском

Павел, з волі Божай пакліканы Апостал Хрыста Ісуса, і Сасфен, брат,

павел, зван апостол Иисус Христов волею Божиею, и сосфен брат,

— Божай царкве, якая знаходзіцца ў Карынфе, асвечаным у Хрысце Ісусе, пакліканым святым, з усімі, хто заклікае ў кожным месцы імя нашага Госпада Ісуса Хрыста, у іх і ў нас:

Церкви Божией сущей в коринфе, освященным о Христе Иисусе, званным святым, со всеми призывающими имя Господа нашего Иисуса Христа, во всяцем месте, тех же и нашем:

ласка вам і мір ад Бога, нашага Бацькі, і Госпада Ісуса Хрыста.

благодать вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа.

Дзякую заўсёды майму Богу за вас, за ласку Божую, дадзеную вам у Хрысце Ісусе,

Благодарю Бога моего всегда о вас, о благодати Божией данней вам о Христе Иисусе,

бо вы ўсім узбагаціліся ў Ім — усялякім словам і ўсялякім веданнем,

яко во всем обогатистеся о нем, во всяцем слове и всяцем разуме,

таму што сведчанне Хрыстова ўмацавалася ў вас,

якоже свидетелство Христово известися в вас:

так што вы не маеце нястачы ні ў якім дары, чакаючы адкрыцця нашага Госпада Ісуса Хрыста;

яко вам не лишитися ни во единем даровании, чающым откровения Господа нашего Иисуса Христа,

Які і ўмацуе вас да канца, каб вам быць беззаганнымі ў дзень нашага Госпада Ісуса [Хрыста].

иже и утвердит вас даже до конца неповинных в день Господа нашего Иисуса Христа.

Верны Бог, Якім вы былі пакліканы ў супольнасць Яго Сына Ісуса Хрыста, нашага Госпада.

Верен Бог, имже звани бысте во общение Сына его Иисуса Христа, Господа нашего.

Малю ж вас, браты, і мем нашага Госпада Ісуса Хрыста, каб вы ўсе казалі адно, і не было між вамі падзелу, а былі паяднаныя ў адным і тым жа разуменні, і ў тых жа думках.

Молю же вы, братие, именем Господа нашего Иисуса Христа, да тожде глаголете вси, и да не будут в вас распри, да будете же утверждени в томже разумении и в тойже мысли.

Бо ад тых, хто з дома Хлоі, мне стала вядома пра вас, браты, што між вамі ёсць спрэчкі.

Возвестися бо ми о вас, братие моя, (посланным) от хлоиса, яко рвения в вас суть.

А кажу я гэта, бо кожны з вас кажа: «Я — Паўлаў». — «А я — Апалосаў». — «А я — Кіфаў». — «А я — Хрыстоў».

Глаголю же се, яко кийждо вас глаголет: аз убо есмь павлов, аз же аполлосов, аз же кифин, аз же Христов.

Ці ж падзяліўся Хрыстос? Хіба Павел быў укрыжаваны за вас? Ці ў імя Паўла вы хрысціліся?

Еда разделися Христос, еда павел распятся по вас? или во имя павлово крестистеся?

Дзякую [Богу], што я нікога з вас не хрысціў, акрамя Крыспа і Гаія,

Благодарю Бога, яко ни единаго от вас крестих, точию криспа и гаиа,

каб не сказаў хто, што ў маё імя вы былі хрышчаны.

да не кто речет, яко в мое имя крестих.

Хрысціў жа я і Стэфанаў дом, больш не ведаю, ці хрысціў я каго іншага.

Крестих же и стефанинов дом: прочее не вем, аще кого иного крестих.

Бо Хрыстос паслаў мяне не хрысціць, а дабравесціць, не ў мудрасці слова, каб не спустошыць крыжа Хрыстовага.

Не посла бо мене Христос крестити, но благовестити, не в премудрости слова, да не испразднится крест Христов.

Бо слова пра крыж для пагібельных — дурнота, а для нас, што ратуемся, — сіла Божая.

Слово бо крестное погибающым убо юродство есть, а спасаемым нам сила Божия есть.

Бо напісана: «Знішчу мудрасць мудрых, і розум разумных адкіну».

Писано бо есть: погублю премудрость премудрых, и разум разумных отвергу.

Дзе мудрэц? Дзе кніжнік? Дзе спрачальнік гэтага веку? Ці не зрабіў Бог неразумнаю мудрасць [гэтага] свету?

Где премудр? где книжник? где совопросник века сего? Не обуи ли Бог премудрость мира сего?

Бо калі свет сваёю мудрасцю не пазнаў Бога ў мудрасці Божай, — то Богу даспадобы было праз неразумнасць прапаведзі выратаваць тых, хто веруе;

Понеже бо в премудрости Божией не разуме мир премудростию Бога, благоизволил Бог буйстовм проповеди спасти верующих.

бо і іудзеі дамагаюцца знакаў, і эліны шукаюць мудрасці,

Понеже и иудее знамения просят, и еллини премудрости ищут:

а мы абвяшчаем Хрыста ўкрыжаванага, — для іудзеяў непрыстойнасць, а для язычнікаў1 — дурнота,

мы же проповедуем Христа распята, иудеем убо соблазн, еллином же безумие,

для саміх жа пакліканых, і іудзеяў, і элінаў — Хрыста, Божую сілу і Божую мудрасць,

самем же званным иудеем же и еллином Христа, Божию силу и Божию премудрость:

таму што нямудрае Божае мудрэйшае за людзей, і слабое Божае мацнейшае за людзей.

зане буее Божие премудрее человек есть, и немощное Божие крепчае человек есть.

Бо паглядзіце, браты, на ваша пакліканне, што няшмат мудрых паводле цела2, няшмат моцных, няшмат высакародных;

Видите бо звание ваше, братие, яко не мнози премудри по плоти, не мнози сильни, не мнози благородни:

але Бог выбраў неразумнае свету, каб пасароміць мудрых, і слабое свету выбраў Бог, каб пасароміць моцнае,

но буяя мира избра Бог, да премудрыя посрамит, и немощная мира избра Бог, да посрамит крепкая:

і бязроднае свету і пагарджанае выбраў Бог, тое, чаго няма, каб знішчыць тое, што ёсць,

и худородная мира и уничиженная избра Бог, и не сущая, да сущая упразднит,

каб ніякае цела не выхвалялася перад Богам.

яко да не похвалится всяка плоть пред Богом.

Але ад Яго вы ў Хрысце Ісусе, Які стаў мудрасцю нам ад Бога: і праведнасцю, і асвячэннем, і адкупленнем,

Из негоже вы есте о Христе Иисусе, иже бысть нам премудрость от Бога, правда же и освящение и избавление,

каб, як напісана: «Той, хто хваліцца, няхай хваліцца Госпадам».

да, якоже пишется: хваляйся, о Господе да хвалится.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

23 1: У некат. рукап.: элінаў.

26 2: Г. зн. паводле людской ацэнкі.

« 16 глава 2 глава »