1-ы Карынфянаў 13 глава

Першы ліст да Карынфянаў Апостала Паўла
Пераклад Анатоля Клышкi → Елизаветинская на русском

Калі я гавару на мовах людзей і Анёлаў, але любові не маю, — то я стаў звонкай меддзю ці гулкімі літаўрамі.

Аще языки человеческими глаголю и ангелскими, любве же не имам, бых (яко) медь звенящи, или кимвал звяцаяй.

І калі я маю дар прароцтва і ведаю ўсе таямніцы і ўсё веданне, і калі маю ўсю веру, так каб і горы перастаўляць, а любові не маю, — я нішто.

и аще имам пророчество, и вем тайны вся и весь разум, и аще имам всю веру, яко и горы преставляти, любве же не имам, ничтоже есмь.

І нават калі я раздам усю сваю маёмасць на пракорм бедным, і калі аддам сваё цела, каб мяне пахвалілі12, а любові не маю, то няма мне ніякай карысці.

И аще раздам вся имения моя, и аще предам тело мое, во еже сжещи е, любве же не имам, ни кая польза ми есть.

Любоў доўга церпіць, любоў міласэрная, любоў не зайздросціць, не выхваляецца, не надзімаецца,

Любы долготерпит, милосердствует, любы не завидит, любы не превозносится, не гордится,

не паводзіць сябе непрыстойна, не шукае свайго; не раздражняецца, не думае ліха,

не безчинствует, не ищет своих си, не раздражается, не мыслит зла,

не радуецца няправеднасці, але радуецца разам з праўдай;

не радуется о неправде, радуется же о истине:

усё пакрывае, усяму верыць, на ўсё спадзяецца, усё вытрымлівае.

вся любит, всему веру емлет, вся уповает, вся терпит.

Любоў ніколі не праходзіць; а калі прароцтвы — яны знікнуць, калі мовы — яны змоўкнуць, калі веды — яны стануць непатрэбнымі.

Любы николиже отпадает, аще же пророчествия упразднятся, аще ли языцы умолкнут, аще разум испразднится.

Бо мы ведаем часткова і прарочым часткова.

От части бо разумеваем и от части пророчествуем:

Калі ж прыйдзе дасканалае, — [тады] тое, што частковае, знікне.

егда же приидет совершенное, тогда, еже от части, упразднится.

Калі я быў дзіцем, я гаварыў як дзіця, думаў як дзіця, разважаў як дзіця; калі я стаў мужчынам, я пакінуў дзіцячае.

Егда бех младенец, яко младенец глаголах, яко младенец мудрствовах, яко младенец смышлях: егда же бых муж, отвергох младенческая.

Бо цяпер мы глядзім на адлюстраванне няпэўна, тады ж — тварам у твар; цяпер я ведаю часткова, тады ж пазнаю поўнасцю, як і сам я пазнаны.

Видим убо ныне якоже зерцалом в гадании, тогда же лицем к лицу: ныне разумею от части, тогда же познаю, якоже и познан бых.

А цяпер застаюцца вера, надзея, любоў — гэтыя тры, але найбольшая з іх — любоў.

Ныне же пребывают вера, надежда, любы, три сия: болши же сих любы.

Пераклад Анатоля Клышкi

3 12: У некат. рукап.: спалілі.