Мацьвея 3 глава

Евангеля подле сьвятога Мацьвея
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

Тых дзён Яан Хрысьціцель, абяшчаючы, прыбыў на пустыню Юдэйскую,

Во дни же оны прииде иоанн креститель, проповедая в пустыни иудейстей

Кажучы: «Кайцеся, бо дабліжылася гаспадарства нябёснае!»

и глаголя: покайтеся, приближибося Царствие небесное.

Бо ён тый, праз каго сказана Ісаям прарокам, кажучы: «Голас гукаючага на пустыні: гатуйце дарогу Спадарову, раўнуйце сьцежкі Ягоныя!»

Сей бо есть реченный исаием пророком, глаголющим: глас вопиющаго в пустыни: уготовайте путь Господень, правы творите стези его.

А тый Яан меў адзецьце сабе зь вярблюджае поўсьці й дзягу на сьцёгнах сваіх; і ежаю яму была шаранча а дзікі мёд.

Сам же иоанн имяше ризу свою от влас велблуждь и пояс усмен о чреслех своих: снедь же его бе пружие и мед дивий.

Тады выходзіў да яго Ерузалім а ўся Юдэя а ўся аколіца ёрданская.

Тогда исхождаше к нему Иерусалима, и вся иудеа, и вся страна иорданская,

І хрысьціліся ў яго ў Ёрдане раццэ, спавядаючыся з грахоў сваіх.

и крещахуся во иордане от него, исповедающе грехи своя.

І як ён бачыў шмат каго з фарысэяў а садукеяў, што прыходзілі да яго хрысьціцца, ён казаў ім: «Родзе гадавы, хто перасьцярог вас уцякаць ад надыходзячага гневу?

Видев же (иоанн) многи фарисеи и саддукеи грядущыя на крещение его, рече им: рождения ехиднова, кто сказа вам бежати от будущаго гнева?

Дык давайце плады годныя каяты;

сотворите убо плод достоин покаяния,

І ня думайце казаць самым сабе: ’Айцец у нас Абрагам’, бо кажу вам, што можа Бог із камянёў гэтых узьняць дзеці Абрагаму.

и не начинайте глаголати в себе: отца имамы авраама: глаголю бо вам, яко может Бог от камения сего воздвигнути чада аврааму:

І цяпер таксама сякіра да караня дзерваў прыложана; дык кажнае дзерва, што не даець добрага плоду, будзе сьсечана й кінена ў цяпло.

уже бо и секира при корени древа лежит: всяко убо древо, еже не творит плода добра, посекаемо бывает и во огнь вметаемо:

Я хрышчу вас у вадзе на каяту, але Тый, што йдзець просьле мяне, дужшы за мяне, чыйго вобую я ня годны панесьці; Ён будзе хрысьціць вас у Духу Сьвятым а агню.

аз убо крещаю вы водою в покаяние: грядый же по мне креплий мене есть, емуже несмь достоин сапоги понести: той вы крестит Духом святым и огнем:

Веялка Ягоная ў руццэ Ягонай, і ачысьце ток Свой, і зьбярэць пшонку Сваю да сьвірна, а ўмецьце спале агнём нязгасным».

емуже лопата в руце его, и отребит гумно свое, и соберет пшеницу свою в житницу, плевы же сожжет огнем негасающим.

Тады прыбывае Ісус із Ґалілеі на Ёрдан да Яана, каб прыняць хрэст ад яго.

Тогда приходит Иисус от галилеи на иордан ко иоанну креститися от него.

Але Яан забараніў Яму, кажучы: «Я патрабую быць хрышчаным Табою, а Ты прыходзіш да мяне».

Иоанн же возбраняше ему, глаголя: аз требую тобою креститися, и ты ли грядеши ко мне?

Але Ісус, адказуючы, сказаў яму: «Дазволь цяпер, бо належа нам выпаўніць усю справядлівасьць». Тады ён дазволіў Яму.

Отвещав же Иисус рече к нему: остави ныне: тако бо подобает нам исполнити всяку правду. Тогда остави его.

І, ахрысьціўшыся, Ісус зараз вышаў з вады; і, гля, рашчыніліся нябёсы над Ім, і абачыў Духа Божага, што спушчаўся, як галуба, і зыходзіў на Яго.

И крестився Иисус взыде абие от воды: и се, отверзошася ему небеса, и виде Духа Божия сходяща яко голубя и грядуща на него.

І, гля, голас ізь нябёсаў, кажучы: «Гэта Сын Мой умілаваны, Каторага Я ўпадабаў!»

И се, глас с небесе глаголя: сей есть Сын мой возлюбленный, о немже благоволих.

« 2 глава 4 глава »