Мацьвея 14 глава

Евангеля подле сьвятога Мацьвея
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

У тым часе тэтрах Гірад пачуў ведамкі празь Ісуса.

В то время услыша ирод четвертовластник слух Иисусов

І сказаў служцом сваім: «Гэта Яан Хрысьціцель; ён ускрэс ізь мертвых і затым магучыя ўчынкі дзеюцца Ім.

и рече отроком своим: сей есть иоанн креститель: той воскресе от мертвых, и сего ради силы деются о нем.

Бо Гірад няў Яана, зьвязаў яго й пасадзіў у вязьніцу за Гіродыяду, жонку Піліпаву, брата свайго;

Ирод бо емь иоанна, связа его и всади в темницу, иродиады ради жены филиппа брата своего:

Бо Яан казаў яму: «Ня маеш права ты мець яе».

глаголаше бо ему иоанн: не достоит ти имети ея.

І хацеў забіць яго, але баяўся гурбы, бо мелі яго за прароку.

И хотящь его убити, убояся народа, зане яко пророка его имеяху.

На ўгодкі радзінаў Гірадавых, дачка Гіродыяды скакала сярод іх і ўпадабаў яе Гірад.

Дню же бывшу рождества иродова, пляса дщи иродиадина посреде и угоди иродови:

Затым ён пад прысягаю абяцаў ёй даць, чаго толькі яна папросе.

темже и с клятвою изрече ей дати, егоже аще воспросит.

А яна, падвучаная маткаю сваёй, сказала: «Дай імне тут на талерцы галаву Яана Хрысьціцеля».

Она же наваждена материю своею, даждь ми, рече, зде на блюде главу иоанна крестителя.

І засмуціўся кароль; але, дзеля прысягі і ўзьляжачых ізь ім, расказаў ёй даць.

И печален бысть царь: клятвы же ради и за возлежащих с ним, повеле дати (ей)

І паслаў, і сьцялі галаву Яана ў вязьніцы,

и послав усекну иоанна в темнице.

І прынесьлі галаву ягоную на талерцы, і далі дзеўцы, а яна занесла яе маці сваёй.

И принесоша главу его на блюде и даша девице: и отнесе матери своей.

Вучанікі ж ягоныя, прыступіўшы, ўзялі цела і пахавалі яго; і пайшлі, наказалі Ісусу.

И приступльше ученицы его взяша тело (его) и погребоша е: и пришедше возвестиша Иисусови.

Ісус, пачуўшы, адплыў стуль стругам адзін на пустыннае месца; а груды, пачуўшы праз гэта, пайшлі за Ім ізь мест пехатой.

И слышав Иисус отиде оттуду в корабли в пусто место един: и слышавше народи по нем идоша пеши от градов.

І, вышаўшы, Ісус абачыў чысьлены груд людзёў, і зжаліўся над імі, і ўздаравіў хворых іхных.

И изшед Иисус виде мног народ, и милосердова о них, и изцели недужныя их.

А як настаў вечар, прыступіліся да Яго вучанікі Ягоныя, кажучы: «Пустыня тутака, дый час ужо позны, адпусьці груды, каб яны пайшлі да сёлаў і купілі сабе ежы».

Позде же бывшу, приступиша к нему ученицы его, глаголюще: пусто есть место, и час уже мину: отпусти народы, да шедше в веси купят брашна себе.

Але Ісус сказаў ім: «Ня надабе ім ісьці; вы дайце ім есьці».

Иисус же рече им: не требуют отити: дадите им вы ясти.

Яны ж кажуць Яму: «Мы ня маем нічога, апрача пяцёх букаткаў і дзьвюх рыбаў».

Они же глаголаша ему: не имамы зде токмо пять хлеб и две рыбе.

Ён сказаў: «Прынясіце іх Імне сюды».

Он же рече: принесите ми их семо.

і расказаў грудом сесьці на траву, і, узяўшы пяць букаткаў і дзьве рыбы, глянуў на неба, дабраславіў і, паламіўшы, даў букаткі вучанікам, а вучанікі — грудом.

И повелев народом возлещи на траве, и приемь пять хлеб и обе рыбе, воззрев на небо, благослови и преломив даде учеником хлебы, ученицы же народом.

І елі ўсі, і пад’елі; і набралі засталых кавалкаў двананцаць кашоў поўных.

И ядоша вси и насытишася: и взяша избытки укрух, дванадесять кошя исполнь:

А тых, што елі, было каля пяцёх тысячаў чалавекаў, апрача жанок а дзяцей.

ядущих же бе мужей яко пять тысящ, разве жен и детей.

І зараз прысіліў Ісус вучанікаў сваіх увыйсьці ў струг і пераплысьці ўперад за Яго на другі бок, пакуль Ён адпусьце груды.

И абие понуди Иисус ученики своя влезти в корабль и варити его на оном полу, дондеже отпустит народы.

І адпусьціўшы груды, Ён узышоў на гару памаліцца на адзіноце; і ўвечары заставаўся там адзін.

И отпустив народы, взыде на гору един помолитися: позде же бывшу, един бе ту.

А струг пасярод мора быў кіданы хвалямі, бо вецер быў праціўны.

Корабль же бе посреде моря влаяся волнами: бе бо противен ветр.

Чацьвертае варты ночы пайшоў да іх Ісус, ідучы па мору.

В четвертую же стражу нощи иде к ним Иисус, ходя по морю.

І вучанікі, бачачы Яго йдучага па мору, спалохаліся й сказалі: «Гэта здань»; і із страху закрычэлі.

И видевше его ученицы по морю ходяща, смутишася, глаголюще, яко призрак есть: и от страха возопиша.

Але Ісус якга загукаў да іх, кажучы: «Асьмельцеся; гэта Я, не палохайцеся».

Абие же рече им Иисус, глаголя: дерзайте: аз есмь, не бойтеся.

І, адказуючы Яму, Пётра сказаў: «Спадару, калі гэта Ты, раскажы імне прайсьці да Цябе па вадзе».

Отвещав же петр рече: Господи, аще ты еси, повели ми приити к тебе по водам. Он же рече: прииди.

Ён сказаў: «Ідзі». І, зышоўшы із струга, Пётра пайшоў па вадзе і падышоў да Ісуса;

И излез из корабля петр, хождаше по водам, приити ко Иисусови:

Але, бачачы вялікі вецер, спалохаўся і, пачаўшы тапіцца закрычэў, кажучы: «Спадару! ратуй мяне».

видя же ветр крепок, убояся, и начен утопати, возопи, глаголя: Господи, спаси мя.

Ісус якга выцягнуў руку, ухапіў яго й кажа яму: «Малаверны, чаму ты суміўся?»

И абие Иисус простер руку, ят его и глагола ему: маловере, почто усумнелся еси?

І як увыйшлі яны ў струг, вецер сьціх.

И влезшема има в корабль, преста ветр.

Былыя ў струзе падышлі, пакланіліся Яму й сказалі: «Запраўды Ты Сын Божы».

Сущии же в корабли пришедше поклонишася ему, глаголюще: воистинну Божий Сын еси.

І, пераплыўшы, прыбылі да зямлі Ґенісарэцкае.

И прешедше приидоша в землю геннисарефскую.

І як людзі таго месца добра пазналі Яго, яны паслалі да ўсяе зямлі навокал, і прынесьлі да Яго ўсіх хворых,

И познавше его мужие места того, послаша во всю страну ту, и принесоша к нему вся болящыя:

І прасілі Яго, каб толькі даткнуцца да кутаса адзецьця Ягонага; і тыя, што даткнуліся, былі сусім уздароўлены.

и моляху его, да токмо прикоснутся вскрилию ризы его: и елицы прикоснушася, спасени быша.

« 13 глава 15 глава »