Мацьвея 8 глава

Евангеля подле сьвятога Мацьвея
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

Як жа зышоў Ён із гары, за Ім пайшло шмат грудоў.

Сшедшу же ему с горы, вслед его идяху народи мнози.

І вось, падышоў пракажаны і, кланяючыся Яму, сказаў: «Спадару, калі хочаш, можаш мяне ачысьціць».

И се, прокажен пришед кланяшеся ему, глаголя: Господи, аще хощеши, можеши мя очистити.

Ісус, выцягнуўшы руку, даткнуўся да яго й сказаў: «Хачу, ачысьціся». І ён якга ачысьціўся ад праказы.

И простер руку Иисус, коснуся ему, глаголя: хощу, очистися. И абие очистися ему проказа.

І кажа яму Ісус: «Глядзі, нікому не кажы; але пайдзі, пакажыся сьвятару і абрачы дар, які расказаў Масей, на сьветчаньне ім».

И глагола ему Иисус: виждь, ни комуже повеждь: но шед покажися иереови и принеси дар, егоже повеле (в законе) моисей, во свидетелство им.

А як увыйшоў да Калернауму, да Яго падышоў сотнік і прасіў Яго:

Вшедшу же ему в капернаум, приступи к нему сотник, моля его

«Спадару! дзяцюк мой ляжыць дома, у яго паляруш, і ён вельма мучыцца».

и глаголя: Господи, отрок мой лежит в дому разслаблен, люте стражда.

Ісус кажа яму: «Я прыйду і ўздараўлю яго».

И глагола ему Иисус: аз пришед изцелю его.

Сотнік жа адказаў і сказаў: «Спадару! я ня годзен, каб Ты ўвыйшоў пад страху маю; але скажы толькі слова, і ачуняе слуга мой;

И отвещав сотник, рече (ему): Господи, несмь достоин, да под кров мой внидеши: но токмо рцы слово, и изцелеет отрок мой:

Бо я, і людзіна падуладная, і маю пад сабой вояў, кажу аднаму: ’Пайдзі’, і йдзець; і другому: ’Прыйдзі’, і прыходзе; і слузе свайму: ’Зрабі гэта’ і робе».

ибо аз человек есмь под властию, имый под собою воины: и глаголю сему: иди, и идет: и другому: прииди, и приходит: и рабу моему: сотвори сие, и сотворит.

Пачуўшы гэта, Ісус зьдзіваваўся й сказаў ідучым за Ім: «Запраўды кажу вам: у нікім такое веры ў Ізраелю не знайшоў Я.

Слышав же Иисус, удивися, и рече грядущым по нем: аминь глаголю вам: ни во израили толики веры обретох.

Кажу ж вам, што шмат прыйдзе з усходу і із захаду і засядуць із Абрагамам, Ісаком а Якавам у гаспадарстве нябёсным;

глаголю же вам, яко мнози от восток и запад приидут и возлягут со авраамом и исааком и иаковом во Царствии небеснем:

А сынове гаспадарства выкінены будуць у цемру навонную; там будзе плач а скрыгот зубамі».

сынове же царствия изгнани будут во тму кромешнюю: ту будет плачь и скрежет зубом.

І сказаў Ісус сотніку: «Ідзі, і, як ты ўверыў, няхай будзе табе». І ачуняў дзяцюк тае ж гадзіны.

И рече Иисус сотнику: иди, и якоже веровал еси, буди тебе. И изцеле отрок его в той час.

І прыйшоўшы да дому Пятровага, Ісус абачыў цешчу ягоную, што ляжала й была ў гаручцы.

И пришед Иисус в дом петров, виде тещу его лежащу и огнем жегому,

І даткнуўся да рукі ейнае, і гаручка пакінула яе; і яна ўстала а паслугавала ім.

и прикоснуся руце ея, и остави ю огнь: и воста и служаше ему.

Як жа настаў вечар, да Яго прывялі шмат апанаваных злым духам, і Ён выгнаў духоў словам, і ўсіх няўздолюючых уздаравіў,

Позде же бывшу, приведоша к нему бесны многи: и изгна духи словом и вся болящыя изцели:

Каб спаўнілася сказанае Ісаям прарокам, што кажа: «Ён узяў на Сябе няўздоленьні нашы і панёс хваробы».

да сбудется реченное исаием пророком, глаголющим: той недуги нашя прият и болезни понесе.

Як Ісус абачыў навокал Сябе вялікія груды, расказаў адплысьці на другі бок.

Видев же Иисус многи народы окрест себе, повеле (учеником) ити на он пол.

І дабліжыўся адзін із кніжнікаў, і сказаў Яму: «Вучыцелю! я пайду за Табою, куды б Ты ні пайшоў».

И приступль един книжник, рече ему: учителю, иду по тебе, аможе аще идеши.

І кажа яму Ісус: «Лісы маюць норы, і птушкі нябесныя — гнезды, а сын людзкі ня мае йдзе галавы прытуліць».

глагола ему Иисус: лиси язвины имут, и птицы небесныя гнезда: Сын же Человеческий не имать где главы подклонити.

Другі ж із вучанікаў Ягоных сказаў Яму: «Спадару! дазволь імне ўперад пайсьці і пахаваць айца свайго».

Другий же от ученик его рече ему: Господи, повели ми прежде ити и погребсти отца моего.

Але Ісус сказаў яму: «Ідзі за Імною і пакінь мертвым хаваць памерлых сваіх».

Иисус же рече ему: гряди по мне и остави мертвых погребсти своя мертвецы.

І як увыйшоў Ён у струг, за Ім пайшлі вучанікі Ягоныя.

И влезшу ему в корабль, по нем идоша ученицы его.

І вось, узьнялася вялікая бура на мору, ажно хвалі залівалі струг; а Ён спаў.

И се, трус велик бысть в мори, якоже кораблю покрыватися волнами: той же спаше.

І, дабліжыўшыся, яны пабудзілі Яго й сказалі: «Спадару! ратуй нас — гінем!»

И пришедше ученицы его возбудиша его, глаголюще: Господи, спаси ны, погибаем.

І кажа ім: «Чаму вы баязьлівыя, малаверныя?» Потым, устаўшы, зганіў вятры а мора, і стала вялікая цішыня.

И глагола им: что страшливи есте, маловери? Тогда востав запрети ветром и морю, и бысть тишина велия.

Людзі ж дзіваваліся й сказалі: «Што за Гэты, што вятры а мора слухаюць Яго?»

Человецы же чудишася, глаголюще: кто есть сей, яко и ветри и море послушают его?

І як Ён прыбыў на другі бок да зямлі Ґерґесынскае, Яго перанялі два апанаваныя д’яблам, вышаўшы з грабоў, надта злыя, ажно ніхто ня мог праходзіць тудэй.

И пришедшу ему на он пол, в страну гергесинскую, сретоста его два бесна от гроб исходяща, люта зело, яко не мощи ни кому минути путем тем.

І вось, яны закрычэлі: «Што Табе да нас, Ісусе, Сыну Божы? Ты прышоў сюды без пары мучыць нас».

И се, возописта глаголюща: что нама и тебе, Иисусе Сыне Божий? пришел еси семо прежде времене мучити нас.

Далёка ж ад іх пасьцілася вялікая чарада сьвіньняў.

Бяше же далече от нею стадо свиний много пасомо.

І нячысьцікі прасілі Яго, кажучы: «Калі выжанеш нас, то пашлі нас у чараду сьвіньняў».

Беси же моляху его, глаголюще: аще изгониши ны, повели нам ити в стадо свиное.

І сказаў ім «Ідзіце». І яны, вышаўшы, пайшлі ў сьвіньні. І вось, уся чарада сьвіньняў кінулася із стромы ў мора і загінула ў вадзе.

И рече им: идите. Они же изшедше идоша в стадо свиное: и се, (абие) устремися стадо все по брегу в море, и утопоша в водах.

Пасучыя ж іх уцяклі і, прышоўшы да места, павядалі праз усе і праз тых апанаваных нячысьцікам.

Пасущии же бежаша, и шедше во град, возвестиша вся, и о бесною.

І вось, усё места вышла напярэймы Ісусу і, абачыўшы Яго, малілі, каб Ён адыйшоў ад граніцаў іхных.

И се, весь град изыде в сретение Иисусови: и видевше его, молиша, яко дабы прешел от предел их.

« 7 глава 9 глава »