Мацьвея 8 глава

Паводле Мацьвея Сьвятое Эвангельле
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Елизаветинская на русском

Калі-ж Ён зыйшоў з гары, за Ім пайшло вялікае множства народу.

Сшедшу же ему с горы, вслед его идяху народи мнози.

І вось, падыйшоў пракажоны і, кла́няючыся Яму, сказаў: Госпадзе! калі хочаш, можаш мяне́ ачысьціць.

И се, прокажен пришед кланяшеся ему, глаголя: Господи, аще хощеши, можеши мя очистити.

І, працягну́ўшы руку, Ісус дакрану́ўся да яго і сказаў: хачу, будзь чысты.

И простер руку Иисус, коснуся ему, глаголя: хощу, очистися. И абие очистися ему проказа.

І ён ураз жа ачысьціўся ад праказы. І кажа яму Ісус: глядзі, нікому не кажы, але пайдзі пакажы́ся сьвяшчэніку і прынясі дар, які павяле́ў Майсе́й дзеля сьве́дчаньня ім.

И глагола ему Иисус: виждь, ни комуже повеждь: но шед покажися иереови и принеси дар, егоже повеле (в законе) моисей, во свидетелство им.

Калі-ж увайшоў Ісус у Капэрнаум, падыйшоў да Яго з просьбаю сотнік, кажучы:

Вшедшу же ему в капернаум, приступи к нему сотник, моля его

Госпадзе! хлопец мой ляжыць дома спараліжава́ны і страшэнна мучыцца.

и глаголя: Господи, отрок мой лежит в дому разслаблен, люте стражда.

Ісус кажа яму: Я прыйду і вылячу яго.

И глагола ему Иисус: аз пришед изцелю его.

Сотнік жа ў адказ сказаў: Госпадзе! Я ня варт, каб ты ўвайшоў да мяне́ пад страху́, але скажы адно толькі слова, і паздараве́е хлопец мой.

И отвещав сотник, рече (ему): Господи, несмь достоин, да под кров мой внидеши: но токмо рцы слово, и изцелеет отрок мой:

Бо і сам я паднявольны чалаве́к, дый маю пад сабою жаўне́раў, і кажу аднаму: пайдзі, і ідзе́; і другому: прыйдзі, і прыходзіць; і рабу майму: зрабі тое, і зробіць.

ибо аз человек есмь под властию, имый под собою воины: и глаголю сему: иди, и идет: и другому: прииди, и приходит: и рабу моему: сотвори сие, и сотворит.

Пачуўшы гэтае, Ісус зьдзівіўся і сказаў тым, што йшлі за Ім: запраўды́ кажу вам: і ў Ізраілю Я не знайшоў гэткае ве́ры.

Слышав же Иисус, удивися, и рече грядущым по нем: аминь глаголю вам: ни во израили толики веры обретох.

Кажу-ж вам, што многія прыйдуць з усхо́ду і за́хаду і засядуць за стол з Аўраамам і Ісаакам і Якавам у Царстве Нябе́сным;

глаголю же вам, яко мнози от восток и запад приидут и возлягут со авраамом и исааком и иаковом во Царствии небеснем:

а сыны царства будуць укінены ў це́мру вонкавую; там будзе плач і скрыгот зубоў.

сынове же царствия изгнани будут во тму кромешнюю: ту будет плачь и скрежет зубом.

І сказаў Ісус сотніку: ідзі, і, як ты паве́рыў, няхай так табе́ будзе. І паздараве́ў хлопец яго ў тую-ж гадзіну.

И рече Иисус сотнику: иди, и якоже веровал еси, буди тебе. И изцеле отрок его в той час.

І, прыйшоўшы ў дом Пётры, Ісус угле́дзіў це́шчу яго ляжучы ў гара́чцы.

И пришед Иисус в дом петров, виде тещу его лежащу и огнем жегому,

І дакрану́ўся да рукі яе́, і гара́чка пакінула яе́, і яна ўстала і служыла ім.

и прикоснуся руце ея, и остави ю огнь: и воста и служаше ему.

Калі-ж надыйшоў ве́чар, да Яго прывялі шмат людзе́й, апанаваных злым духам, і Ён выгнаў духаў сло́вам і вярнуў усім хворым здароўе,

Позде же бывшу, приведоша к нему бесны многи: и изгна духи словом и вся болящыя изцели:

каб збыло́ся сказанае праз прарока Ісаю, які кажа: Ён узяў на Сябе́ нашыя нядужасьці і вылячыў хваробы нашыя (Ісая 53:4).

да сбудется реченное исаием пророком, глаголющим: той недуги нашя прият и болезни понесе.

Убачыўшы-ж наво́кал сябе́ множства народу, Ісус вяле́ў вучням Сваім адплыць на той бок.

Видев же Иисус многи народы окрест себе, повеле (учеником) ити на он пол.

Тады адзін кніжнік, падыйшоўшы, сказаў Яму: Вучыцель, я пайду за Табою, куды-б Ты ні пайшоў.

И приступль един книжник, рече ему: учителю, иду по тебе, аможе аще идеши.

І кажа яму Ісус: лісы маюць но́ры і птушкі нябе́сныя гнёзды, а Сын Чалаве́чы ня мае дзе́ скланіць галаву.

глагола ему Иисус: лиси язвины имут, и птицы небесныя гнезда: Сын же Человеческий не имать где главы подклонити.

Другі-ж спасярод вучняў сказаў Яму: Госпадзе! дазволь мне́ пайсьці і пахаваць бацьку майго.

Другий же от ученик его рече ему: Господи, повели ми прежде ити и погребсти отца моего.

Ісус жа сказаў яму: ідзі за Мною і пакінь мёртвым хаваць сваіх нябожчыкаў.

Иисус же рече ему: гряди по мне и остави мертвых погребсти своя мертвецы.

І, калі ўвайшоў Ён у чо́вен, за Ім пайшлі вучні Яго.

И влезшу ему в корабль, по нем идоша ученицы его.

І вось, узьняло́ся вялікае ўзрушэньне на моры, ажно хвалі пачалі заліваць човен, а Ён спаў.

И се, трус велик бысть в мори, якоже кораблю покрыватися волнами: той же спаше.

Тады, прыступіўшыся да Яго, разбудзілі Яго вучні Яго і сказалі: Госпадзе! ратуй нас: гінем!

И пришедше ученицы его возбудиша его, глаголюще: Господи, спаси ны, погибаем.

І кажа ім: чаго вы баіцёся, малаве́ры? Потым, устаўшы, загадаў вятро́м і мо́ру, і зрабілася вялікая ціша.

И глагола им: что страшливи есте, маловери? Тогда востав запрети ветром и морю, и бысть тишина велия.

А людзі дзівіліся й гаварылі: хто гэта, што й вятры́ і мо́ра слухаюцца Яго?

Человецы же чудишася, глаголюще: кто есть сей, яко и ветри и море послушают его?

І, калі Ён прыбыў на той бе́раг у зямлю Гергісінскую, насустрэчу Яму выйшлі з магілы двое апанаваных чарто́м, страшэнна злыя, так што ніхто не адважа́ўся праходзіць тэй дарогай.

И пришедшу ему на он пол, в страну гергесинскую, сретоста его два бесна от гроб исходяща, люта зело, яко не мощи ни кому минути путем тем.

І вось яны закрычэлі, кажучы: што нам і Табе́, Ісусе, Сыну Божы? Ці прыйшоў Ты сюды перад часам мучыць нас?

И се, возописта глаголюща: что нама и тебе, Иисусе Сыне Божий? пришел еси семо прежде времене мучити нас.

Непадалёк жа ад іх пасьвіўся вялікі гурт сьвіне́й.

Бяше же далече от нею стадо свиний много пасомо.

І чарты́ прасілі Яго, кажучы: калі нас выганяеш, то пашлі нас у гурт сьвіне́й.

Беси же моляху его, глаголюще: аще изгониши ны, повели нам ити в стадо свиное.

І Ён сказаў ім: ідзіце. І тыя, выйшаўшы, увайшлі ў гурт сьвінячы. І вось уве́сь гурт сьвіне́й кінуўся з кручы ў мора і пагіб у вадзе́.

И рече им: идите. Они же изшедше идоша в стадо свиное: и се, (абие) устремися стадо все по брегу в море, и утопоша в водах.

Пастухі-ж уцяклі і, прыйшоўшы ў ме́ста, расказалі аб усім і аб тых, што ў іх сядзе́ў нячысты.

Пасущии же бежаша, и шедше во град, возвестиша вся, и о бесною.

І вось, усё ме́ста выйшла насустрэчу Ісусу і, убачыўшы Яго, прасілі, каб адыйшоў ад ме́жаў іх.

И се, весь град изыде в сретение Иисусови: и видевше его, молиша, яко дабы прешел от предел их.

Примечания:

Пераклад Л. Дзекуць-Малея

31 Пачыная з выдання 1985 года у тэксте змена: «чарты́» на → «дэманы».

« 7 глава 9 глава »