1 Пётры 1 глава

Першае Пасланьне Пётры
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Елизаветинская на русском

Пётра, Апостал Ісуса Хрыста, — выбраным захаджэнцам, расьцярушаным у Поньце, Галятыі, Каппадокіі, Азіі й Вітыніі,

Петр, апостол Иисус Христов, избранным пришельцем разсеяния понта, галатии, каппадокии, асии и вифинии,

згодна з прадве́даньнем Бога Айца, праз асьвячэньне ад Духа, дзеля паслухмянасьці й акрапле́ньня крывёю Ісуса Хрыста: няхай памножыцца вам ласка і мір!

по прозрению Бога Отца, во святыни Духа, в послушание и кропление крове Иисус Христовы: благодать вам и мир да умножится.

Багаслаўлены Бог і Аце́ц Госпада нашага Ісуса Хрыста, Які праз вялікую ласку Сваю адрадзіў нас ускрасе́ньнем Ісуса Хрыста з мёртвых дзеля жывое надзе́і,

Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа, иже по мнозей своей милости порождей нас во упование живо воскресением Иисус Христовым от мертвых,

дзеля спадчыны нятле́ннае, бяз сказы, што не завяне й захавана на нябёсах для вас,

в наследие нетленно и нескверно и неувядаемо, соблюдено на небесех вас ради,

сілаю Божаю праз ве́ру аховываных дзеля выбаўле́ньня, што гатова адкрыцца ў астатні час!

иже силою Божиею соблюдаеми есте чрез веру, во спасение готовое явитися во время последнее.

З гэтага це́шцеся, крыху цяпер (калі трэба) ад розных спакусаў патужыўшы,

О немже радуйтеся, мало ныне, аще лепо есть, прискорбни бывше в различных напастех:

каб выпрабаваная ве́ра вашая, шмат каштаўне́йшая за гібнучае, хоць і агнём прабаванае золата, аказалася на хвалу і чэсьць і славу ў адкрыцьці Ісуса Хрыста,

да искушение вашея веры многочестнейше злата гибнуща, огнем же искушена, обрящется в похвалу и честь и славу, во откровении Иисус Христове,

Якога, ня бачыўшы, любіце і, хоць ня гле́дзячы на яго, але ве́ручы ў Яго, радуецеся радасьцю нявымоўнаю і найслаўне́йшаю,

егоже не видевше любите, и на негоже ныне не зряще, верующе же, радуетеся радостию неизглаголанною и прославленною,

дасягаючы нарэшце ве́раю вашаю збаўле́ньня душ.

приемлюще кончину вере вашей, спасение душам:

Гэтага то збаўле́ньня шукалі й дапытываліся прарокі, якія прадвяшчалі вызначаную вам ласку,

о немже спасении взыскаша и испыташа пророцы, иже о вашей благодати прорекоша,

даходзячы, на калі і ў які час паказваў у іх Дух Хрыстовы, прадвяшчаючы мукі Хрыстовыя і славу за імі.

испытающе, в каково или в кое время являше в них Дух Христов, прежде свидетельствуя о Христовых страстех, и о славах, яже по сих:

Ім было адкрыта, што ня ім, а нам служыла абве́шчанае вам сягоньня тымі, якія нясьлі вам добрую ве́сьць праз Духа Сьвятога, пасланага з нябёсаў, у што навет Ангелы жадаюць пранікнуць.

имже открыся, яко не им самем, но нам служаху сия, яже ныне возвестишася вам благовествовавшими вам Духом святым посланным с небесе, в няже желают ангели приникнути.

Дзеля гэтага, падперазаўшы паясьніцы розуму вашага, чувайце й да канца спадзявайцеся на ласку, што прыносіцца вам у адкрыцьці Ісуса Хрыста.

Темже, возлюбленнии, препоясавше чресла помышления вашего, трезвящеся, совершенне уповайте на приносимую вам благодать откровением Иисус Христовым.

Як послухмяныя дзе́ці, ня кіруйцеся ране́йшымі вашымі пажаданьнямі ў няве́даньні вашым;

Яко чада послушания, не преобразующеся первыми неведения вашего похотении,

але, па прыкладу паклікаўшага вас сьвятога, і самі будзьце сьвятымі ў-ва ўсіх учынках.

но по звавшему вы святому, и сами святи во всем житии будите.

Бо напісана: будзьце сьвятыя, бо Я сьвяты (Лявіт 19:2).

Зане писано есть: святи будите, яко аз свят есмь.

І калі называеце Айцом Таго, Хто судзіць кожнага паводле дзе́ла яго, ня ўзіраючыся на аблічча ягонае, дык са страхам праводзьце час бытаваньня вашага,

И аще Отца называете нелицемерно судяща комуждо по делу, со страхом жития вашего время жительствуйте,

ве́даючы, што не трухле́ючым серабром ці золатам адкуплены вы ад марнага жыцьця, данага вам ад айцоў,

ведяще, яко не истленным сребром или златом избавистеся от суетнаго вашего жития отцы преданнаго,

але многацэннаю крывёю Хрыста, як чыстага агняці бяз сказы,

но честною кровию яко агнца непорочна и пречиста Христа,

празначанага яшчэ да стварэньня сьве́ту, але зьявіўшагася ў апошнія часы дзеля вас,

предуведена убо прежде сложения мира, явльшася же в последняя лета вас ради,

паве́рыўшых праз Яго ў Бога, Які ўскрасіў Яго з мёртвых і даў Яму славу, каб была ве́ра ваша й надзе́я на Бога.

иже его ради веруете в Бога воздвигшаго его из мертвых и славу ему давша, яко да вера ваша и упование будет на Бога.

Паслухмянасьцяй праўдзе праз Духа ачысьціўшы душы вашыя дзеля некрывадушнае любві братняе, заўсёды любе́це адзін аднаго ад чыстага сэрца,

Душы вашя очистивше в послушании истины Духом, в братолюбие нелицемерно, от чиста сердца друг друга любите прилежно,

як адроджаныя ня з тле́ючага насеньня, але з нятле́ннага, праз слова Бога Жывога і прабываючага даве́ку.

порождени не от семене истленна, но неистленна, словом живаго Бога и пребывающа во веки.

Бо ўсякае це́ла, як трава, і ўсякая слава чалаве́чая, як цьве́т на траве́: засохла трава, і цьве́т яе́ апаў;

Зане всяка плоть яко трава, и всяка слава человеча яко цвет травный: изсше трава, и цвет ея отпаде:

але слова Госпадавае трывае даве́ку (Ісая 40:6−8). А гэта й ёсьць тое слова, якое вам абве́шчана.

глагол же Господнь пребывает во веки. Се же есть глагол благовествованный в вас.

« 5 глава 2 глава »