Матфея 8 глава

Святое Евангелле паводле Матфея
Пераклад праваслаўнай царквы → Елизаветинская на русском

Калі ж Ён сышоў з гары, услед за Ім пайшло мноства лю́ду.

Сшедшу же ему с горы, вслед его идяху народи мнози.

І вось, падышоў пракажоны і пакланіўся Яму, ка́жучы: Госпадзі! калі хочаш, можаш мяне ачы́сціць.

И се, прокажен пришед кланяшеся ему, глаголя: Господи, аще хощеши, можеши мя очистити.

Іісус, працягну́ўшы руку́, дакрану́ўся да яго і сказаў: хачу, ачы́сціся. І адразу ачы́сціўся той ад праказы.

И простер руку Иисус, коснуся ему, глаголя: хощу, очистися. И абие очистися ему проказа.

І кажа яму Іісус: глядзі, нікому не расказвай; а ідзі, пакажы́ся святару́ і прынясі дар, як загадаў Маісей, дзеля све́дчання ім.

И глагола ему Иисус: виждь, ни комуже повеждь: но шед покажися иереови и принеси дар, егоже повеле (в законе) моисей, во свидетелство им.

Калі ж увайшоў Іісус у Капернау́м, падышоў да Яго сотнік і прасіў Яго,

Вшедшу же ему в капернаум, приступи к нему сотник, моля его

ка́жучы: Госпадзі! слуга мой ляжыць дома спаралізава́ны і моцна паку́туе.

и глаголя: Господи, отрок мой лежит в дому разслаблен, люте стражда.

Іісус кажа яму: Я прыйду і ацалю́ яго.

И глагола ему Иисус: аз пришед изцелю его.

А сотнік сказаў Яму ў адказ: Госпадзі! я не варты, каб Ты ўвайшоў пад мой дах; але скажы толькі слова, і вы́здаравее слуга мой.

И отвещав сотник, рече (ему): Господи, несмь достоин, да под кров мой внидеши: но токмо рцы слово, и изцелеет отрок мой:

Бо і я чалавек падула́дны; але, ма́ючы ў сябе паднача́леных мне воінаў, кажу аднаму: «ідзі», і ідзе; і другому: «прыйдзí», і прыхо́дзіць; і рабу майму: «зрабі гэта», і робіць.

ибо аз человек есмь под властию, имый под собою воины: и глаголю сему: иди, и идет: и другому: прииди, и приходит: и рабу моему: сотвори сие, и сотворит.

Пачуўшы гэта, Іісус здзівіўся і сказаў тым, што ішлі за Ім: праўду кажу вам: і ў Ізра́ілі не знайшоў Я такое веры.

Слышав же Иисус, удивися, и рече грядущым по нем: аминь глаголю вам: ни во израили толики веры обретох.

Кажу ж вам, што многія з усходу і з за́хаду пры́йдуць і ўзля́гуць з Аўраа́мам, Ісаа́кам і Іа́кавам у Царстве Нябесным;

глаголю же вам, яко мнози от восток и запад приидут и возлягут со авраамом и исааком и иаковом во Царствии небеснем:

а сыны́ царства будуць вы́кінуты у цемру знешнюю; там будзе плач і скры́гат зубоў.

сынове же царствия изгнани будут во тму кромешнюю: ту будет плачь и скрежет зубом.

І сказаў Іісус сотніку: ідзі, і, як ты вераваў, няхай будзе табе. і вы́здаравеў слуга ягоны ў тую ж гадзíну.

И рече Иисус сотнику: иди, и якоже веровал еси, буди тебе. И изцеле отрок его в той час.

Прыйшоўшы ў дом Пятра Іісус убачыў це́шчу яго, якая ляжала ў гара́чцы.

И пришед Иисус в дом петров, виде тещу его лежащу и огнем жегому,

І Ён дакрану́ўся да рукí яе, і пакінула яе гарачка; і ўстала яна і прыслу́жвала ім.

и прикоснуся руце ея, и остави ю огнь: и воста и служаше ему.

Калі ж звечарэ́ла, прывялі да Яго многіх людзей, апанава́ных дэманамі; і Ён вы́гнаў духаў сло́вам і ўсіх нямо́глых ацалíў;

Позде же бывшу, приведоша к нему бесны многи: и изгна духи словом и вся болящыя изцели:

каб збыло́ся ска́занае праз прарока Іса́ію, які кажа: «Ён узяў на Сябе нашы не́мачы, і хваробы панёс».

да сбудется реченное исаием пророком, глаголющим: той недуги нашя прият и болезни понесе.

Калі ж Іісус убачыў вакол Сябе мноства люду, то загадаў вучням адплыць на другі бок.

Видев же Иисус многи народы окрест себе, повеле (учеником) ити на он пол.

І адзін кніжнік, падышоўшы, сказаў Яму: Настаўнік! я пайду за Табою, куды б Ты ні пайшоў.

И приступль един книжник, рече ему: учителю, иду по тебе, аможе аще идеши.

Кажа яму Іісус: лíсы маюць норы, і птушкі нябесныя — гнёзды; а Сын Чалавечы не ма́е, дзе галаву прытулíць.

глагола ему Иисус: лиси язвины имут, и птицы небесныя гнезда: Сын же Человеческий не имать где главы подклонити.

А іншы, з вучняў Яго, сказаў Яму: Госпадзі! дазволь мне перш пайсці і пахава́ць бацьку майго.

Другий же от ученик его рече ему: Господи, повели ми прежде ити и погребсти отца моего.

Але Іісус сказаў Яму: ідзі за Мною, і пакінь мёртвым хава́ць сваіх паме́рлых.

Иисус же рече ему: гряди по мне и остави мертвых погребсти своя мертвецы.

І калі ўвайшоў Ён у лодку, за Ім увайшлі вучні Яго.

И влезшу ему в корабль, по нем идоша ученицы его.

І вось, бура вялікая ўзняла́ся на моры, так што лодку захлíствалі хвалі; а Ён спаў.

И се, трус велик бысть в мори, якоже кораблю покрыватися волнами: той же спаше.

І вучні Яго, падышоўшы, разбудзілі Яго, ка́жучы: Госпадзі! рату́й нас, гінем.

И пришедше ученицы его возбудиша его, глаголюще: Господи, спаси ны, погибаем.

І Ён кажа ім: чаго вы такія баязлівыя, малаверы? Тады, устаўшы, забаранíў вятра́м і мору, і настала цíша вялікая.

И глагола им: что страшливи есте, маловери? Тогда востав запрети ветром и морю, и бысть тишина велия.

А людзі, дзівíліся і казалі: хто Ён такі, што і вятры́, і мора слухаюцца Яго?

Человецы же чудишася, глаголюще: кто есть сей, яко и ветри и море послушают его?

І калі прыплыў Ён на другі бераг, у краіну Гергесíнскую, сустрэлі Яго, вы́йшаўшы з магільных пячор, двое апанава́ных дэманамі, вельмі лю́тыя, так што ніхто не мог прахо́дзіць дарогаю тою.

И пришедшу ему на он пол, в страну гергесинскую, сретоста его два бесна от гроб исходяща, люта зело, яко не мощи ни кому минути путем тем.

І вось, яны закрычалі: што Табе да нас, Іісусе, Сыне Божы? прыйшоў Ты сюды дача́сна му́чыць нас.

И се, возописта глаголюща: что нама и тебе, Иисусе Сыне Божий? пришел еси семо прежде времене мучити нас.

А зводдаль ад іх пасвіўся вялікі ста́так свіне́й.

Бяше же далече от нею стадо свиний много пасомо.

І дэманы прасілі Яго, ка́жучы: калі выганіш нас, то дазволь нам увайсці ў ста́так свіне́й.

Беси же моляху его, глаголюще: аще изгониши ны, повели нам ити в стадо свиное.

І Ён сказаў ім: ідзіце. І вы́йшлі яны, і пайшлі ў ста́так свіне́й. І вось, кінуўся ўвесь ста́так свіне́й з кру́чы ў мора і загінуў у вадзе.

И рече им: идите. Они же изшедше идоша в стадо свиное: и се, (абие) устремися стадо все по брегу в море, и утопоша в водах.

А пастухі паўцяка́лі і, прыйшоўшы ў горад, расказалі пра тое, што зда́рылася з апанава́нымі дэманамі.

Пасущии же бежаша, и шедше во град, возвестиша вся, и о бесною.

І вось, увесь горад вы́йшаў насу́страч Іісусу; і, убачыўшы Яго, прасілі, каб Ён адышоў ад межаў іх.

И се, весь град изыде в сретение Иисусови: и видевше его, молиша, яко дабы прешел от предел их.

« 7 глава 9 глава »