3 Іоана 1 глава

Трэцяе Пасланьне Іоана
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Елизаветинская Библия

Старшы — улюбленаму Гаю, каторага я люблю запраўды.

Ста́рецъ га́їеви возлю́бленномѹ, є҆го́же а҆́зъ люблю̀ вои́стиннѹ.

Умілаваны! Малюся, каб ты быў здароў і пасьпяваў ува ўсім, як пасьпявае душа твая.

Возлю́бленне, во всѣ́хъ молю́сѧ (ѡ҆ тебѣ̀) благоспѣ́ѧтисѧ тебѣ̀ и҆ здра́вствовати, ѩ҆́коже благоспѣ́етсѧ тебѣ̀ дѹша̀.

Бо я дужа ўце́шыўся, калі прыйшлі браты і засьве́дчылі тваю праўду, як ты ходзіш у праўдзе.

Возра́довахсѧ ѕѣлѡ̀, прише́дшымъ бра́тїѧмъ и҆ свидѣ́телствѹющымъ твою̀ и҆́стинѹ, ѩ҆́коже ты̀ во и҆́стинѣ хо́диши.

Для мяне́ няма большай радасьці, як чуць, што дзе́ці мае́ ходзяць у праўдзе.

Бо́лши сеѧ̀ не и҆́мамъ ра́дости, да слы́шѹ моѧ҄ ча҄да во и҆́стинѣ ходѧ҄ща.

Улюблены! ты робіш ве́рнае, што робіш для братоў і для чужакоў,

Возлю́бленне, вѣ́рнѡ твори́ши, є҆́же а҆́ще дѣ́лаеши въ бра́тїю и҆ въ стра҄нныѧ,

якія засьве́дчылі перад царквою тваю любоў; ты добра зробіш, калі адправіш іх, як трэба дзеля Бога,

и҆̀же свидѣ́телствоваша ѡ҆ твое́й любвѝ пред̾ цр҃ковїю: и҆̀хже предпосла́въ досто́йнѡ бг҃ѹ, до́брѣ твори́ши,

бо яны дзеля іме́ньня Яго пайшлі, ня ўзяўшы нічога ад паганаў.

ѡ҆ и҆́мени бо є҆гѡ̀ и҆зыдо́ша, ничто́же прїе́млюще ѿ ѩ҆зы҄къ.

Дык мы павінны прымаць гэтакіх, каб стацца супрацоўнікамі праўдзе.

Мы̀ ѹ҆̀бо до́лжни є҆смы̀ прїима́ти таковы́хъ, да поспѣ҄шницы бѹ́демъ и҆́стинѣ.

Я напісаў царкве́; але Дыатрэф, што любіць у іх старшынстваваць, ня прымае нас.

Писа́хъ цр҃кви: но первенстволю́бецъ и҆́хъ дїотре́фъ не прїе́млетъ на́съ.

Дзеля гэтага, калі я прыду, то напомню пра ўчынкі, якія ён робіць, абмаўляючы нас благімі словамі; і, не здаволіваючыся гэтым, і сам ня прымае братоў, і не дае хочучым ды выганяе з царквы.

Сегѡ̀ ра́ди, а҆́ще прїидѹ̀, воспомѧнѹ̀ є҆гѡ̀ дѣла̀, ѩ҆́же твори́тъ, словєсы̀ лѹка́выми ѹ҆корѧ́ѧ на́съ: и҆ недово́ленъ быва́ѧ ѡ҆ си́хъ, ни са́мъ прїе́млетъ бра́тїю, и҆ хотѧ́щымъ возбранѧ́етъ, и҆ ѿ цр҃кве и҆зго́нитъ.

Улюблены! не патурай ліху, але дабру. Хто робіць дабро, той ад Бога; а хто робіць зло, ня бачыў Бога.

Возлю́бленне, не ѹ҆подоблѧ́йсѧ ѕло́мѹ, но бл҃го́мѹ. Благотворѧ́й ѿ бг҃а є҆́сть: а҆ ѕлотворѧ́й не ви́дѣ бг҃а.

Пра Зьмітра засьве́дчана ўсімі і самой праўдаю; сьве́дчым таксама і мы, і вы ве́даеце, што пасьве́дчаньне нашае праўдзівае.

Дими́трїеви свидѣ́телствовасѧ ѿ всѣ́хъ и҆ ѿ са́мыѧ и҆́стины: и҆ мы́ же свидѣ́телствѹемъ, и҆ вѣ́сте, ѩ҆́кѡ свидѣ́телство на́ше и҆́стинно є҆́сть.

Шмат ме́ў я пісаць; але не хачу пісаць да цябе́ чарніламі і трысьцінай,

Мнѡ́га и҆мѣ́хъ писа́ти, но не хощѹ̀ черни́ломъ и҆ тро́стїю писа́ти тебѣ̀,

але спадзяюся борзда пабачыць цябе́ і пагутарыць вуснамі ў вусны.

ѹ҆пова́ю же а҆́бїе ви́дѣти тѧ̀ и҆ ѹ҆сты҄ ко ѹ҆стѡ́мъ глаго́лати.

Мір табе́! Вітаюць цябе́ сябры; прывітай сяброў паіме́нна.

Ми́ръ тебѣ̀. Цѣлѹ́ютъ тѧ̀ дрѹ́зи: цѣлѹ́й дрѹ́ги по и҆́мени. А҆ми́нь.

« 1 глава 1 глава »