Да Яўрэяў 8 глава

Ліст да Яўрэяў
Пераклад Анатоля Клышкi → Елизаветинская на русском

Галоўнае ж тое, пра што кажам, вось што: мы маем такога Першасвятара, Які сеў праваруч трона Велічы на нябёсах;

Глава же о глаголемых: такова имамы первосвященника, иже седе о десную престола величествия на небесех,

Ён Слуга свяцілішча іскініі сапраўднай, якую паставіў Госпад, а не чалавек.

святым служитель и скинии истинней, юже водрузи Господь, а не человек.

Бо кожны першасвятар ставіцца, каб прыносіць дары і ахвяры; таму трэба, каб і ў Яго было, што прынесці.

Всяк бо первосвященник, во еже приносити дары же и жертвы, поставляемь бывает: темже потреба имети что и сему, еже принесет.

Так што, калі б Ён быў на зямлі, Ён не быў бы святаром, бо ёсць тыя, што прыносяць дары паводле закона,

Аще бы бо был на земли, не бы был священник, сущым священником приносящым по закону дары,

якія служаць вобразу і ценю нябеснага, як было абвешчана Маісею, калі ён меўся дакончыць скінію; бо «Глядзі, — сказаў Ён, — зрабі ўсё паводле ўзору, паказанаму табе на гары».

иже образу и стени служат небесных, якоже глаголано бысть моисею, хотящу сотворити скинию: виждь бо, рече, сотвориши вся по образу показанному ти на горе.

Цяпер жа Ён атрымаў найвыдатнейшае служэнне, паколькі Ён і Пасрэднік лепшага запавету, які ўзаконены на лепшых абяцаннях.

Ныне же лучшее улучи служение, по елику и лучшаго завета есть ходатай, иже на лучших обетованиих узаконися.

Бо калі б той першы запавет быў беззаганны, то не шукалася б месца другому.

Аще бо бы первый он непорочен был, не бы второму искалося место.

Бо, дакараючы іх, Ён кажа: «Вось надыходзяць дні, — кажа Госпад, — і Я заключу новы Запавет з домам Ізраіля і здомам Іуды

Укоряя бо их глаголет: се, дние грядут, глаголет Господь, и совершу на дом израилев и на дом иудов завет нов,

не паводле таго запавету, які Я зрабіў з іх бацькамі ў дзень, калі Я ўзяў іх за руку, каб вывесці іх з егіпецкай зямлі, бо яны не засталіся ў Маім запавеце, і Я перастаў рупіцца пра іх, — кажа Госпад, —

не по завету, егоже сотворих отцем их в день, в оньже емшу ми их за руку, извести их от земли египетския: зане тии не пребыша в завете моем, и аз нерадих о них, глаголет Господь.

таму што вось запавет, які Я заключу з домам Ізраіля пасля тых дзён, — кажа Госпад, — Я ўкладу Мае законы ў іх розум, і на іх сэрцах напішу іх, і Я буду ім Богам, а яны будуць Мне народам.

Яко сей завет, егоже завещаю дому израилеву по онех днех, глаголет Господь, дая законы моя в мысли их, и на сердцах их напишу их, и буду им Бог, и тии будут мне людие.

І яны не будуць вучыць кожны свайго грамадзяніна4, і кожны свайго брата, кажучы: «Пазнай Госпада», бо ўсе будуць ведаць Мяне ад малога да вялікага між іх,

И не имать научити кийждо искренняго своего и кийждо брата своего, глаголя: познай Господа: яко вси уведят мя от мала даже и до велика их,

бо Я буду літасцівы да іх няправеднасцей, і іх грахоў [і іх беззаконняў] Я не ўспомню больш».

зане милостив буду неправдам их и грехов их и беззаконий их не имам помянути ктому.

Кажучы: «Новы запавет», Ён паказаў састарэласць першага; а што парахнее і старэе — тое блізка да знікнення.

Внегда же глаголет нов, обветши перваго: а обветшавающее и состаревающееся близ есть истления.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

11 4: У некат. рукап.: блізкага.

« 7 глава 9 глава »