Да Яўрэяў 11 глава

Ліст да Яўрэяў
Пераклад Анатоля Клышкi → Елизаветинская на русском

Вера ж ёсць ажыцяўленне чаканага, упэўненасць у рэчах нябачных.

Есть же вера уповаемых извещение, вещей обличение невидимых.

Бо ў гэтым былі засведчаны старэйшыя.

В сей бо свидетелствовани быша древнии.

Вераю мы разумеем, што наладзіліся вякі словам Божым, так што з нябачнага ўзнікла бачнае.

Верою разумеваем совершитися веком глаголом Божиим, во еже от неявляемых видимым быти.

Вераю Авель прынёс Богу ахвяру большую, чым Каін; праз яе атрымаў сведчанне, што ён праведны, — пра яго дары сведчыў Бог, і ёю пасля смерці яшчэ гаворыць.

Верою множайшую жертву авель паче каина принесе Богу, еюже свидетелствован бысть быти праведник, свидетелствующу о дарех его Богу: и тою умерый еще глаголет.

Вераю Гэнох быў перанесены на неба, так каб не ўбачыць смерці і не знайшлі яго, таму што Бог перанёс яго. Бо перад [сваім] перанясеннем ён атрымаў сведчанне, што ён даспадобы Богу.

Верою енох преложен бысть не видети смерти: и не обреташеся, зане преложи его Бог: прежде бо преложения его свидетелствован бысть, яко угоди Богу.

А без веры немагчыма быць даспадбы Яму, бо той, хто прыходзіць да Бога, павінен вераваць, што Ён ёсць, і тых, хто шукае Яго, узнагароджвае.

Без веры же невозможно угодити (Богу): веровати же подобает приходящему к Богу, яко есть, и взыскающым его мздовоздатель бывает.

Вераю апавешчаны Ной пра яшчэ нябачнае з богашаноўным страхам пабудаваў каўчэг для выратавання свайго дома; праз яе ён асудзіў свет і зрабіўся спадкаемцам праведнасці паводле веры.

Верою ответ приим ное о сих, яже не у виде, убоявся сотвори ковчег во спасение дому своего: еюже осуди (весь) мир, и правды, яже по вере, бысть наследник.

Аўраам, пакліканы вераю, паслухаўся выйсці ў краіну, якую ён меўся прыняць у спадчыну, і выйшаў, не ведаючы, куды ідзе.

Верою зовом авраам послуша изыти на место, еже хотяше прияти в наследие, и изыде не ведый, камо грядет.

Вераю ён пасяліўся у зямлі абяцанай, як у чужой, жывучы ў буданах з Ісаакам і Іякавам, суспадкаемцамі таго ж абяцання;

Верою прииде авраам на землю обетования, якоже на чужду, в кровы вселися со исааком и иаковом снаследникома обетования тогожде:

бо ён чакаў горада, які мае аснову, дойлід і будаўнік якога — Бог.

ждаше бо основания имущаго града, емуже художник и содетель Бог.

Вераю і сама Сара, бясплодная, атрымала сілу на зачацце насення і, насуперак пары ўзросту, [нарадзіла], бо яна лічыла верным Таго, Хто абяцаў.

Верою и сама сарра неплоды силу во удержание семене прият и паче времене возраста роди, понеже верна непщева обетовавшаго.

Таму і ад аднаго, і да таго ж змярцвелага, нарадзілася так шмат, як мноства зорак на небе і як незлічонага пяску на марскім беразе.

Темже и от единаго родишася, да еще умерщвленнаго, якоже звезды небесныя множеством и яко песок вскрай моря безчисленный.

Усе яны памерлі ў веры, не атрымаўшы абяцанага, а ўбачыўшы яго здалёк і прывітаўшы і вызнаўшы, казалі пра сябе, што яны чужынцы і прыхадні на зямлі.

По вере умроша сии вси, не приемше обетований, но издалеча видевше я, и целовавше, и исповедавше, яко страннии и пришелцы суть на земли:

Бо тыя, што кажуць такое, паказваюць, што яны шукаюць бацькаўшчыну.

ибо таковая глаголющии являются, яко отечествия взыскуют.

І калі б яны ўспаміналі пра тую бацькаўшчыну, з якой выйшлі, яны мелі б мажлівасць вярнуцца;

И аще бы убо оно помнили, из негоже изыдоша, имели бы время возвратитися:

але цяпер яны імкнуцца да лепшай бацькаўшчыны, значыць да нябеснай. Таму Бог не саромеецца іх, называючы Сябе іх Богам, — бо Ён падрыхтаваў ім горад.

ныне же лучшаго желают, сиречь небеснаго: темже не стыдится сими Бог, Бог нарицатися их: уготова бо им град.

Вераю Аўраам, паддадзены выпрабаванню, прынёс у ахвяру Ісаака; прытым той, хто прыняў абяцанне, прыносіў адзінароднага,

Верою приведе авраам исаака искушаемь, и единороднаго приношаше, обетования приемый,

пра якога было сказана: «У Ісааку будзе названа тваё насенне»,

к немуже глаголано бысть: яко о исааце наречется тебе семя:

ён, палічыўшы, што Бог у сілах з мёртвых уваскрашаць, адкуль ён, кажучы вобразна8 і атрымаў яго назад.

помыслив, яко и из мертвых воскресити силен (есть) Бог, темже того и в притче прият.

Вераю ў будучыню Ісаак добраславіў Іякава і Ісава.

Верою о грядущих благослови исаак иакова и исава.

Вераю Іякаў, паміраючы, добраславіў кожнага з сыноў Іосіфа і пакланіўся Богу, абапіраючыся на верх свайго жазла.

Верою иаков умирая коегождо сына иосифова благослови и поклонися на верх жезла его.

Вераю Іосіф, паміраючы, прыпомніў аб зыходзе сыноў Ізраілевых і распарадзіўся аб сваіх касцях.

Верою иосиф умирая о исхождении сынов израилевых памятствова и о костех своих заповеда.

Вераю Маісей, калі нарадзіўся, тры месяцы быў хаваны сваімі бацькамі, бо яны ўбачылі, што немаўля цудоўнае і не пабаяліся загаду цара.

Верою моисей родився сокровен бысть три месяцы от отец своих, зане видеша красно отроча и не убояшася повеления царева.

Вераю Маісей, калі стаў дарослы, адмовіўся называцца сынам фараонавай дачкі,

Верою моисей, велик быв, отвержеся нарицатися сын дщере фараоновы:

абраўшы лепей цярпець з народам Божым, чым мець часовую асалоду ад граху,

паче (же) изволи страдати с людьми Божиими, нежели имети временную греха сладость,

палічыўшы знявагу Хрыста за большае багацце, чым скарбы Егіпту; бо ён глядзеў на Божую ўзнагароду.

болшее богатство вменив египетских сокровищ поношение Христово: взираше бо на мздовоздаяние.

Вераю ён пакінуў Егіпет, не збаяўшыся царскага гневу: бо ён, нібы бачачы Нябачнага, быў настойлівы.

Верою остави египет, не убоявся ярости царевы: невидимаго бо яко видя, терпяше.

Вераю ён справіў Пасху і праліццё крыві, каб знішчальнік першынцаў не крануў іх.

Верою сотвори пасху и пролитие крове, да не погубляяй перворожденная коснется их.

Вераю яны перайшлі нібы сухапуццем праз Чырвонае мора, у якім егіпцяне, зрабіўшы такую спробу, патапіліся.

Верою преидоша чермное море аки по сусе земли: егоже искушение приемше египтяне истопишася.

Вераю ўпалі муры Іерыхона пасля таго, як іх абыходзілі навокал сем дзён.

Верою стены иерихонския падоша обхождением седмих дний.

Вераю распусніца Рааў не загінула з непакорнымі, прыняўшы з мірам разведчыкаў.

Верою раав блудница не погибе с сопротивльшимися, приимши сходники с миром (и иным путем изведши).

І што яшчэ скажу? Бо не хопіць мне часу, калі я буду расказваць пра Гедэона, Варака, Самсона, Іяфая, пра Давіда і Самуіла і прарокаў,

И что еще глаголю? Не достанет бо ми повествующу времене о гедеоне, вараце же и сампсоне и иеффаи, о давиде же и самуиле, и о (других) пророцех,

якія вераю перамагалі царствы, тварылі праведнасць, атрымлівалі абяцанні, закрывалі пашчы львам,

иже верою победиша царствия, содеяша правду, получиша обетования, заградиша уста львов,

гасілі моц агню, пазбягалі вастрыя мяча, умацоўваліся ад слабасці, станавіліся магутнымі на вайне, прымушалі ўцякаць палкі чужынцаў.

угасиша силу огненную, избегоша острея меча, возмогоша от немощи, быша крепцы во бранех, обратиша в бегство полки чуждих:

Жанчыны атрымлівалі сваіх мёртвых уваскрэслымі; другія ж былі замардаваныя, не прыняўшы вызвалення, каб атрымаць лепшае ўваскрэсенне;

прияша жены от воскресения мертвых своих: инии же избиени быша, не приемше избавления, да лучшее воскресение улучат:

іншыя ж зазналі выпрабаванні глумленнямі і бічаваннямі, і нават кайданамі і турмамі;

друзии же руганием и ранами искушение прияша, еще же и узами и темницею,

іх каменавалі, перапільвалі, мучылі, яны паміралі ад мяча, туляліся ў авечых, у казіных скурах, церпячы нястачу, уціскі, пакуты;

камением побиени быша, претрени быша, искушени быша, убийством меча умроша, проидоша в милотех (и) в козиях кожах, лишени, скорбяще, озлоблени:

тыя, якіх свет не быў варты, бадзяліся па пустэльнях, і гарах, і пячорах, і расселінах зямлі.

ихже не бе достоин (весь) мир, в пустынех скитающеся и в горах и в вертепах и в пропастех земных.

І ўсе яны, атрымаўшы добрае сведчанне праз веру, не атрымалі абяцанага,

И сии вси послушествани бывше верою, не прияша обетования,

таму што Бог прадугледзеў нешта лепшае для нас, не хацеў, каб яны без нас дасяглі дасканаласці.

Богу лучшее что о нас предзревшу, да не без нас совершенство приимут.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

19 8: Літаральна: у прыпавесці.

« 10 глава 12 глава »