Да Яўрэяў 1 глава

Ліст да Яўрэяў
Пераклад Анатоля Клышкi → Синодальный перевод (СВ)

Бог, Які шматразова і многімі спосабамі прамаўляў у старажытнасці бацькам у прароках,

Бог, многократно и многообразно говоривший издревле отцам в пророках,

у гэтыя апошнія дні прамовіў нам праз Сына, Якога паставіў спадкаемцам усяго, праз Якога Ён і стварыў вякі;

в последние дни эти говорил нам в Сыне, Которого поставил наследником всего, через Которого и веки сотворил.

Які, будучы выпраменьваннем славы і ўзорам Яго сутнасці і несучы ўсё словам Сваёй сілы, здзейсніўшы [Сабою] ачышчэнне [нашых] грахоў, сеў праваруч Велічы на вышыні,

Сей, будучи сиянием славы и образом ипостаси Его и держа все словом силы Своей, совершив Собою очищение грехов наших, воссел одесную величия на высоте,

стаўшы настолькі лепшым за Анёлаў, наколькі слаўнейшае за іх атрымаў у спадчыну Імя.

будучи столько превосходнее ангелов, сколько славнейшее пред ними наследовал имя.

Бо каму з Анёлаў Бог калі-небудзь сказаў: «Ты Мой Сын, Я сёння нарадзіў Цябе»? — І яшчэ: «Я буду Яму Бацькам, і Ён будзе Мне Сынам»?

Ибо кому когда из ангелов сказал Бог: «Ты Сын Мой, Я ныне родил Тебя» и еще: «Я буду Ему Отцом, и Он будет Мне Сыном»?

І калі Ён зноў уводзіць Першароднага ў населеную зямлю, Ён кажа: «І няхай паклоняцца Яму ўсе Анёлы Божыя».

Также, когда вводит Первородного во вселенную, говорит: «И да поклонятся Ему все ангелы Божии».

І што да Анёлаў Ён кажа: «Сваіх Анёлаў творыць вятрамі і Сваіх слугаў полымем агню».

Об ангелах сказано: «Ты творишь ангелами Своими духов и служителями Своими — огонь пылающий».

а пра Сына: «Твой трон, Божа, — па век вякоў, і жазло праўды — жазло Твайго царства.

А о Сыне: «Престол Твой, Боже, вовек; жезл Царства Твоего — жезл правоты.

Ты палюбіў праведнасць і ўзненавідзеў беззаконне; таму Бог, Твой Бог, памазаў Цябе алеем радасці болей за Тваіх таварышаў».

Ты возлюбил правду и возненавидел беззаконие, поэтому помазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем радости более соучастников Твоих».

І «Ты на пачатку, Госпадзе, заснаваў зямлю, і нябёсы — работа Тваіх рук:

И: «В начале Ты, Господи, основал землю, и небеса — дело рук Твоих;

яны згінуць, а Ты застанешся, і ўсе яны, як вопратка, састарэюць.

они погибнут, а Ты пребываешь; и все обветшают, как риза,

І, нібыплашч, Ты скруціш іх, і як адзенне1, яны будуць пераменены; але Ты — той самы, і Твае гады не скончацца».

и, как одежду, свернешь их, и изменятся; но Ты Тот же, и лета Твои не кончатся».

А каму з Анёлаў Ён калі-небудзь сказаў: «Сядзь праваруч Мяне, пакуль Я не пакладу Тваіх ворагаў у падножжа Тваіх ног»?

Кому когда из ангелов сказал Бог: «Воссядь одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих»?

Ці не ўсе яны службовыя духі, якія пасылаюцца на падмогу тым, каму належыць атрымаць у спадчыну выратаванне.

Не все ли они служебные духи, посылаемые на служение для тех, которые имеют наследовать спасение?

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

12 1: У некат. рукап. гэтых слоў няма.

« 1 глава 2 глава »