Быцьцё 50 глава

Кніга Быцьцё
Пераклад Антонія Бокуна → Библейской Лиги ERV

 
 

І ўпаў Язэп на аблічча бацькі свайго, і плакаў над ім, і цалаваў яго.
 
Иосиф очень горевал, когда Израиль умер. Обняв отца, он плакал над ним и целовал его.

І загадаў Язэп слугам сваім лекарам забальзамаваць бацьку ягонага; і забальзамавалі лекары Ізраіля.
 
Он приказал своим слугам-врачам подготовить тело отца, и те, согласно обычаю египтян, по-особому набальзамировали тело Иакова для погребения.

І прайшло сорак дзён, бо столькі вымагаецца дзён на бальзамаваньне. І плакалі па ім Эгіпцяне семдзясят дзён.
 
Подготавливая тело по-особому, египтяне выжидали сорок дней до погребения, а потом семьдесят дней скорбели об Иакове.

І мінулі дні плачу па ім, і прамовіў Язэп дому фараона, кажучы: «Калі я знайшоў ласку ў вачах вашых, скажыце, калі ласка, у вушы фараону, кажучы:
 
Когда же время скорби прошло, Иосиф обратился к придворным фараона и сказал: «Прошу вас, передайте фараону:

“Бацька мой узяў з мяне прысягу, кажучы: "Вось, я паміраю. У магіле маёй, якую я выкапаў у зямлі Ханаан, там пахавай мяне". І цяпер я ўзыйду, і пахаваю бацьку свайго, і вярнуся”».
 
„Когда мой отец был при смерти, я дал ему обещание, что похороню его в Ханаанской земле, в той пещере, которую он приготовил для себя. Так позволь же мне пойти похоронить моего отца, а после этого я возвращусь к тебе”».

І сказаў фараон: «Узыйдзі і пахавай бацьку твайго, як ён узяў у цябе прысягу».
 
«Сдержи своё обещание, — ответил фараон, — иди и похорони своего отца».

І ўзыйшоў Язэп хаваць бацьку свайго; і ўзыйшлі з ім усе слугі фараона, старшыні дому ягонага, і ўсе старшыні зямлі Эгіпецкай,
 
Тогда Иосиф пошёл хоронить отца, а с ним пошли все придворные фараона, все старейшины дома фараона и все старейшины Египта.

і ўвесь дом Язэпа, і браты ягоныя, і дом бацькі ягонага. Толькі дзяцей сваіх, і авечак сваіх, і валоў сваіх пакінулі ў зямлі Гашэн.
 
С Иосифом пошла вся его семья, его братья и все члены семьи его отца, только дети, овцы и скот остались в земле Гесем.

І ўзыйшлі з ім таксама калясьніцы і вершнікі, і быў табар вельмі вялікі.
 
Народа было очень много, там были даже воины на колесницах и всадники.

І прыйшлі яны ў Гарэн-Гаатад на другім баку Ярдану, і галасілі там галашэньнем вялікім і вельмі жалосным; і ўчыніў [Язэп] жалобу па бацьку сваім сем дзён.
 
Они дошли до Горен-Гаатада к востоку от реки Иордан и там совершили по Израилю долгую погребальную службу, продолжавшуюся семь дней.

І ўбачылі жыхары зямлі той, Хананейцы, жалобу ў Гарэн-Гаатадзе, і сказалі: «Гэта вялікая жалоба ў Эгіпцянаў!» Дзеля гэтага назвалі імя яго: Абэль-Міцраім, які на другім баку Ярдану.
 
Увидев погребальную службу в Горен-Гаатаде, жители Ханаанской земли сказали: «До чего же печальная служба у этих египтян!» Потому и называется то место Авел-Мизраим.

І зрабілі сыны [Якуба] з ім так, як ён загадаў ім.
 
Так сыновья Израиля исполнили то, что он им завещал.

І занесьлі яго сыны ягоныя ў зямлю Ханаан, і пахавалі яго ў пячоры на полі Махпэля, якую купіў Абрагам разам з полем на ўласнасьць на пахаваньне ў Эфрона Хета, насупраць Мамрэ.
 
Они отнесли его тело в Ханаан и похоронили в пещере у Махпелы, неподалеку от Мамре, на поле, купленном Авраамом у Ефрона хеттеянина. Авраам купил эту пещеру, чтобы иметь место для погребения.

І вярнуўся Язэп пасьля пахаваньня ім бацькі свайго ў Эгіпет, ён і браты ягоныя, і ўсе, што ўзыходзілі з ім хаваць бацьку ягонага.
 
Иосиф похоронил отца и вместе со всеми, кто был с ним, возвратился в Египет.

І бачылі браты Язэпа, што памёр бацька іхні, і сказалі: «А што, калі зьненавідзіць нас Язэп і адплочваючы, адплоціць нам за ўсё тое ліха, якое мы яму зрабілі?»
 
После смерти Иакова братья Иосифа стали опасаться, что Иосиф всё ещё разгневан на них за то, что они совершили много лет назад. «Может быть, Иосиф всё ещё ненавидит нас за то, что мы сделали», — говорили братья.

І загадалі яны сказаць Язэпу, кажучы: «Бацька твой загадаў перад сьмерцю сваёю, кажучы:
 
Они послали сказать ему: «Отец перед смертью велел нам что-то передать тебе.

“Гэтак скажыце Язэпу: "Даруй, прашу, правіну братоў тваіх і грэх іхні, бо ліха зрабілі яны табе". І цяпер даруй, прашу, слугам Бога бацькі твайго”». І плакаў Язэп дзеля [гэтых] словаў да яго.
 
„Скажите Иосифу, — сказал он, — что я прошу его простить братьям зло, которое они ему причинили”. И вот теперь мы просим тебя, Иосиф: прости нас, слуг Бога твоего отца, за то зло, что мы тебе причинили». Иосиф был очень опечален этим посланием и заплакал.

І прыйшлі таксама браты ягоныя, і ўпалі перад абліччам ягоным, і сказалі: «Вось, мы — слугі для цябе».
 
Братья пришли и низко поклонились ему, сказав: «Мы — твои слуги».

І сказаў ім Язэп: «Ня бойцеся! Хіба я замест Бога?
 
Иосиф же ответил: «Не бойтесь меня, я не Бог!

І вы надумалі ліха супраць мяне, але Бог надумаў гэта на дабро, каб зрабіць так, як ёсьць сёньня, каб захаваць жыцьцё народу вялікаму.
 
Правда, что вы замыслили против меня зло, но Бог назначил мне доброе, по промыслу Его я послужил к сохранению жизни множества людей, как и случилось до сего дня!

І цяпер ня бойцеся, я буду карміць вас і дзяцей вашых». І суцяшаў іх, і прамаўляў да сэрцаў іхніх.
 
Так не бойтесь же, я позабочусь о вас и о ваших детях». И он успокоил их, говоря добрые слова.

І пасяліўся Язэп у Эгіпце, ён і дом бацькі ягонага. І жыў Язэп сто дзесяць гадоў.
 
Иосиф жил в Египте с семьёй своего отца и прожил всего 110 лет.

І бачыў Язэп у Эфраіма сыноў да трэцяга пакаленьня, таксама сыны Махіра, сына Манасы, нарадзіліся на каленях Язэпа.
 
При жизни Иосифа у Ефрема родились дети и внуки, и у его сына Манассии родился сын по имени Махир. И дожил Иосиф до того времени, когда увидел детей Махира.

І сказаў Язэп братам сваім: «Я паміраю, але Бог, наведваючы, наведае вас і выведзе вас з зямлі гэтай у зямлю, пра якую прысягаў Абрагаму, Ісааку і Якубу».
 
Когда Иосиф был близок к смерти, он сказал своим братьям: «Близок час моей смерти, но я знаю, что Бог позаботится о вас и выведет вас из этой страны. Бог приведёт вас в ту землю, которую обещал дать Аврааму, Исааку и Иакову».

І ўзяў Язэп прысягу ў сыноў Ізраіля, кажучы: «Бог, наведваючы, наведае вас, і вы вынясіце косткі мае адгэтуль».
 
Затем Иосиф попросил членов своей семьи, чтобы они дали ему обещание. «Обещайте мне, — сказал Иосиф, — что возьмёте с собой мои кости, когда Бог поведёт вас из Египта в новую землю».

І памёр Язэп, маючы сто дзесяць гадоў. І забальзамавалі яго, і палажылі ў дамавіну ў Эгіпце.
 
Иосиф умер в Египте, когда ему было 110 лет, его тело набальзамировали к погребению и положили в гроб в Египетской земле.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.