2 Самуйлава 20 глава

Другая кніга Самуйлава
Пераклад Яна Станкевіча → Перевод Десницкого

І прылучылася быць там чалавеку Велялу, наймя Шэву Біхранку, Веняміняніну, ён затрубіў у рог і сказаў: «Няма нам часьці ў Давіду, і няма нам дзелі ў Есянку; ўсі па буданох сваіх, Ізраяляне!»

Там был один никчемный человек по имени Шева, сын Бихри, вениамитянин. Он затрубил тогда в рог и сказал: «У Давида нет для нас удела, нет наследия нам у сына Ишая — по шатрам, Израиль, расходись!»

І ўзышоў кажны Ізраелянін, замест за Давідам, за Шэваю Біхранком; Юдэі ж ліплі да караля свайго, ад Ёрдану аж да Ерузаліму.

И все израильтяне отступились от Давида и последовали за Шевой, сыном Бихри. Но иудеи твердо оставались с Давидом от Иордана и до Иерусалима.

І прышоў Давід да дому свайго ў Ерузаліме, і ўзяў кароль дзесяць мамошак, каторых ён пакінуў сьцерагчы дом, і памясьціў іх у доме старожы, і жывіў іх, але ня ўходзіў да іх. Гэтак яны былі замкнёныя да дня сьмерці свае ў удовіным жыцьцю.

Давид пришел домой в Иерусалим. Царь взял тех десятерых наложниц, которых он оставил присматривать за дворцом, и поселил их в охраняемом доме. Он всем их снабжал, но сам к ним не входил, так они и жили вдовами до самой смерти.

І сказаў Давід Амасе: «Згукай да мяне Юдэяў за тры дні і сам стань сюды».

Царь велел Амасе: «Собери мне в три дня иудеев, и сам будь здесь».

І пайшоў Амаса згукаць Юдэяў, але задлякаўся.

Амаса отправился собирать иудеев, но не успел к назначенному сроку.

Тады Давід сказаў Авішаю: «Цяпер наробе нам ліха Шэва Біхранок болей, чымся Аўсалом; вазьмі ты служцоў спадара свайго і пажаніся за ім, каб ён не знайшоў сабе ўмацаваных местаў і ня ўцёк ад ачоў нашых».

Тогда Давид сказал Авишаю: «Теперь Шева, сын Бихри, стал для нас опаснее Авшалома. Возьми слуг своего господина и отправляйся в погоню за ним, чтобы он не скрылся от нас в укрепленных городах».

І вышлі за ім людзі Ёававы а Херэфеі а Пелефеі а ўсі харобрыя, і пайшлі зь Ерузаліму гнацца за Шэваю Біхранком.

Так что в погоню за Шевой, сыном Бихри, из Иерусалима выступили люди Йоава, керетиты и пелетиты и все богатыри.

І як яны былі ля вялікага каменя, каторы ў Ґівеоне, то Амаса прышоў да іх. Ёаў быў паперазаўшыся, адзеўшыся ў вадзецьце свае, і на ім паперазаны меч, прымацаваны да сьцягна ў похве, каторы лёгка выходзіў зь яе і ўходзіў.

Когда они уже находились у большой скалы в Гивоне, перед ними появился Амаса. Йоав был опоясан поверх своей одежды, и на бедре у него был меч в ножнах, который выпадал из них, если он наклонялся вперед.

І сказаў Ёаў Амасе: «Як маешся, браце мой?» І схапіў Ёаў праваю рукою Амасу за бараду, каб пацалаваць яго.

Йоав приветствовал Амасу: «Благополучен ли ты, брат мой?» — и правой рукой взял его за бороду, чтобы поцеловать.

Амаса ж не сьцярогся мяча, бытага ў Ёава ў руццэ; і гэты выцяў яго ім пад пятую скабу, і выпалі патрыхі ягоныя на зямлю, і не паўтарыў вытня, і ён памер. Ёаў а Авішай, брат ягоны, пагналіся за Шэваю Біхранком.

Но Амаса не уследил, как меч оказался в левой руке Йоава, и тот нанес ему удар в живот, так что внутренности вывалились на землю — второго удара не потребовалось, он умер. Потом Йоав с братом своим Авишаем продолжили погоню за Шевой, сыном Бихри.

Адзін ізь дзяцюкоў Ёававых стаяў над Амасаю і гукаў: «Тый, хто прыяў Ёаву і хто належа да Давіда, ідзі за Ёавам!»

Там стоял один из отроков Йоава и говорил: «Кто предан Йоаву, кто за Давида — ступай за Йоавом!»

Амаса ж качаўся ў крыві сярод гасьцінца; і тый чалавек, абачыўшы, што ўвесь люд прыпыняецца над ім, сьцягнуў Амасу з гасьцінца на поле і накінуў на яго адзецьце, бо ён бачыў, што кажны, праходзячы, прыпыняўся над ім.

Но посреди дороги в луже крови лежал Амаса, и тот человек заметил, что народ там задерживался. Тогда он стащит тело Амасы в поле и прикрыл одеждой — ведь прежде всякий проходивший останавливался над ним.

Як ён быў сьцягнены з гасьцінца, то ўвесь люд Ізраельскі пайшоў за Ёавам гнацца за Шэваю Біхранком.

Но когда его убрали с дороги, то весь народ последовал за Йоавом в погоне за Шевой, сыном Бихри.

А ён прайшоў пераз усі плямёны Ізраельскія аж да Авелу і Веф-Мааху і пераз увесь Берым; і зьбіраліся і йшлі таксама за ім.

Он же прошел по всем племенам Израилевым до Авела и Бет-Маахи, и через Берим прошел тоже, собирая вокруг себя по пути стороников.

І прышлі й абляглі яго ўв Авеле Беф-Маасе; і насыпалі вал перад местам, і прыступілі да сьцяны, і ўсі людзі, бытыя зь Ёавам, сілаваліся, каб паваліць сьцяну.

Иудеи подступили к Авелу (Бет-Маахе) и осадили его. Бывший с Йоавом народ соорудил осадную насыпь против внешних укреплений и разрушал городскую стену.

І закрычэла адна разумная жонка ізь сьцяны места: «Паслухайце, паслухайце, кажыце, калі ласка, Ёаву, каб ён падыйшоў сюды, і я пагутару зь ім».

Одна мудрая женщина позвала из города: «Слушайте, слушайте! Позовите Йоава, чтобы он подошел, и я поговорю с ним».

І дабліжыўся да яе Ёаў, і сказала жонка: «Ці ты Ёаў?» І сказаў: «Я». Яна сказала: «Паслухай словаў служэбкі свае». І сказаў ён: «Слухаю».

Тот подошел, и женщина спросила: «Ты ли Йоав?» Йоав ответил: «Да, я». Женщина попросила: «Выслушай, что скажет твоя служанка!» Он отвечал: «Я слушаю».

Яна сказала: «Уперад гукалі, кажучы: "Папытайцеся, папытайцеся ўв Авеле"; і гэтак канчалі.

Она сказала: «Прежде была поговорка: “если спрашивать, то в Авеле!” — и так решали дело.

Я із супакойных, верных Ізраеля; а ты хочаш зьнішчыць места, ды маці ў Ізраелю. Нашто табе бурыць спадак СПАДАРОЎ?»

Мы — один из мирных и верных городов Израиля, а ты собираешься уничтожить наш город, который был другим в Израиле матерью! Зачем тебе истреблять наследие Господне?»

І адказаў Ёаў, і сказаў: «Крый Божа, крый Божа, каб я праглынуў альбо зьнішчыў!

Йоав сказал в ответ: «Нет, ни за что не истреблю и не уничтожу,

Гэта ня так; але чалавек із гары Яхрэмавае, наймя Шэва Біхранок, падняў руку сваю на караля, на Давіда; выдайце імне яго аднаго, і я адступлю ад места». І сказала жонка Ёаву: «Вось, галава ягоная будзе кінена табе ізь сьцяны».

а дело только в человеке с Ефремова нагорья по имени Шева, сын Бихри. Он поднял руку на царя, на Давида. Выдайте его одного, и я сниму осаду». Женщина сказала Йоаву: «Его голову перебросят тебе через стену».

І пайшла жонка да ўсяго люду із сваім розумам; і адцялі галаву Шэву Біхранку, і кінулі Ёаву. Тады затрубіў у рог, і разышліся ад места ўсі па сваіх буданох; Ёаў жа зьвярнуўся да Ерузаліму да караля.

Женщина пошла и мудро поговорила со всем народом. Шеве, сыну Бихри, отсекли голову и бросили ее Йоаву. Он протрубил в рог, и все, отступив от города, разошлись по шатрам, а Йоав вернулся в Иерусалим к Давиду.

І быў Ёаў над усім войскам Ізраельскім, а Веная Егоядзёнак — над Херэфеямі а над Пелефеямі;

Йоав командовал всем израильским войском; Беная, сын Ехояды, — керетитами и пелетитами;

Адорам — над падачкамі; Ясапат Агілудзёнак — летапісьменьнік;

Адорам — подневольными рабочими. Йошафат, сын Ахилуда, был летописцем,

Шэва — пісар; Садок а Авафар — сьвятары;

Шева — главным писцом, Цадок и Эвьятар — священниками.

Таксама й Іра Яіранін быў служцом у Давіда.

Ира из Яира был священником у самого Давида.

« 19 глава 21 глава »