2 да Цімоха 4 глава

Другі ліст сьвятога Паўлы апостала да Цімоха
Пераклад Яна Станкевіча → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

Урочыста паручаю табе перад Богам а Хрыстом Ісусам, Каторы будзе судзіць жывых і мертвых у зьяўленьню Сваім і ў гаспадарстве Сваім:

Дык сьве́дчу перад Богам і Госпадам нашым Ісусам Хрыстом, Які будзе судзіць жывых і мёртвых у зьяўле́ньні Сваім і ў царстве Сваім:

Агалашай слова, будзь упорысты ўпару і вонках пары, вінуй, гань, захочуй із ўсёй цярплівосьцяй і навукаю.

прапаведуй слова, настаівай у час і ня ў час, дакарай, пагражай, малі з усе́нькай доўгацярплівасьцяй і навучаньнем,

Бо прыйдзе час, калі здаровае навукі ня сьцерпяць, але подле собскіх жадаў сваіх, маючы сьвярбячыя вушы, будуць набіраць сабе вучыцеляў;

бо будзе час, калі здаровае навукі прымаць ня будуць, але водле свайго пажаданьня будуць выбіраць сабе́ вучыцялёў, ла́шчаныя па слыху,

І адвернуць вушы свае ад праўды, і зьвернуцца да байкаў.

і ад праўды слых адве́рнуць, і зьве́рнуцца да казак.

Але ты будзь цьвярозы ў вусім, цярпі атугі, рабі работу евангелістага, паўні службу сваю.

Але ты будзь чуйны ў-ва ўсім, цярпі і гора, рабі дзе́ла дабраве́шчаньня, служэньне твае́ выпаўняй.

Бо я ўжо выліваны, і пара адходу майго настала.

Бо мяне́ ўжо на жэртву прыгатавалі, і час майго адыходу настаў.

Я бег у добрых выперадках, бег скончыў, веру захаваў.

Бароўся я добрай барацьбой, бе́г закончыў, ве́ру захаваў;

Адгэтуль карона справядлівасьці адкладзена імне, каторую дасьць імне Спадар, справядлівы Судзьдзя, таго дня; і не адно імне, але таксама ўсім, што ўлюбілі зьяўленьне Яго.

наастатак гатовіцца мне́ вянок праўды, які дасьць мне́ Госпад, праведны Судзьдзя, у гэны дзе́нь; і ня толькі мне́, але і ўсім, што зьяўленьне Яго палюбілі.

Сьпяшайся прыйсьці да мяне ўборзьдзе.

Пастарайся хутка прыйсьці да мяне́.

Бо Дзімас пакінуў мяне, палюбіўшы цяперашні век, і пайшоў да Салуня, Крыськент да Ґаляты, Ціт да Далматы;

Бо Дымас пакінуў мяне́, палюбіўшы цяпе́рашні ве́к, дый пайшоў у Фесалоніку; Крыске́нт — у Галятыю; Ціт — у Дальматыю; адзін Лукаш са мною.

Адзін Лука з імною. Марку вазьмі й прывядзі із сабою, бо ён імне патрэбны да службы.

Марка, узяўшы, прывядзі з сабою, бо ён мне́ патрэбны для служэньня,

А Тыхіка я паслаў да Ефэсу.

Тыхіка-ж я паслаў у Эфэс.

Як пойдзеш, прынясі ахілім, каторы я пакінуў у Троадзе ў Карпы, і зьвіткі, асабліва скураныя.

Плашч, што пакінуў я ў Троадзе у Карпы, ідучы, прынясі, дый кнігі, асабліва скураныя.

Аляксандра катляр шмат ліха ўчыніў імне. Няхай яму Спадар адплаце подле ўчынкаў ягоных.

Аляксандра, ме́днік, шмат зрабіў мне́ благога. Няхай дасьць яму Госпад водле ўчынкаў Яго!

Сьцеражыся яго й ты, бо ён вельма працівіўся словам нашым.

Сьцеражыся яго і ты, бо ён ве́льмі працівіцца нашым словам.

У часе першае абароны мае нікога ня было з імною, але ўсі мяне пакінулі. Няхай ім не залічыцца гэта!

Пры першым маім адказе нікога ня было са мною, але ўсе́ мяне́ пакінулі. Няхай ня будзе ім палічана!

Але Спадар стаяў ля мяне і даў імне змогу, каб перазь мяне агалашэньне было поўна зроблена, і ўсі народы пачулі; і я быў вывальнены зь лявінае ляпы.

Госпад жа стануў перада мною і ўмацаваў мяне́, каб пропаведзь праз мяне́ забясьпе́чана была, ды каб і пачулі яе́ ўсе́ пагане; і я вызваліўся з ільвінае ляпы.

Выбаве мяне Спадар ад кажнага нягоднага ўчынку і захавае мяне да нябёснага гаспадарства Свайго. Яму слава на векі вякоў. Амін.

І вызваліць мяне́ Госпад ад усякага ліхога дзе́ла і спасе́ для Свайго Нябе́снага Царства. Яму слава на ве́кі вякоў. Амін.

Паздаровай Прыску а Аквілу і дом Анісіфараў.

Прывітай Прыскіллу і Акілу і дом Анісіфараў.

Ераст застаўся ў Корынце, а Трахіма я пакінуў у Мілеце хворага.

Эраст астаўся ў Карыньце; Трахіма-ж я пакінуў хворага ў Міле́це.

Пабарзьдзі прыйсьці да зімы. Здароваюць цябе Еўвул а Пуд а Лін а Кляўда а ўсі браты.

Пастарайся прыйсьці да зімы. Вітаюць цябе́ Яўвул і Пуд, і Лін, і Кляўдыя, і ўсе́ браты.

Спадар Ісус Хрыстос із духам тваім. Ласка з вамі. Амін.

Госпад Ісус Хрыстос з духам тваім. Ласка з вамі. Амін.

Примечания:

Пераклад Л. Дзекуць-Малея

Другое да Цімахвея, першага рукапакладзенага япіскапа Эфэскае царквы, пісанае з Рыму, калі паўторна стануў Паўла перад кесарам Нэронам.

« 3 глава 1 глава »