2-ы Цімафею 4 глава

Другі ліст да Цімафея
Пераклад Анатоля Клышкi → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

[Дык я] заклінаю цябе перад Богам і [нашым Госпадам] Хрыстом Ісусам, Які будзе судзіць жывых і мёртвых у Сваім з’яўленні і Сваім царстве:

Дык сьве́дчу перад Богам і Госпадам нашым Ісусам Хрыстом, Які будзе судзіць жывых і мёртвых у зьяўле́ньні Сваім і ў царстве Сваім:

прапаведуй слова, будзь гатовы ў час і не ў час; выкрывай, дакарай, падбадзёрвай з усім доўгацярпеннем і павучаннем.

прапаведуй слова, настаівай у час і ня ў час, дакарай, пагражай, малі з усе́нькай доўгацярплівасьцяй і навучаньнем,

Бо будзе час, калі здаровага вучэння не будуць цярпець, а паводле ўласных пажадлівасцей — бо іх вушы свярбяць — будуць набіраць сабе настаўнікаў,

бо будзе час, калі здаровае навукі прымаць ня будуць, але водле свайго пажаданьня будуць выбіраць сабе́ вучыцялёў, ла́шчаныя па слыху,

і ад праўды адвернуць вушы і звернуцца да баек.

і ад праўды слых адве́рнуць, і зьве́рнуцца да казак.

Але ты будзь цвярозы ва ўсім, цярпі ліха, рабі работу дабравесніка, поўнасцю выканай сваё служэнне.

Але ты будзь чуйны ў-ва ўсім, цярпі і гора, рабі дзе́ла дабраве́шчаньня, служэньне твае́ выпаўняй.

Бо я ўжо раблюся ахвярным узліваннем і настае час майго адыходу.

Бо мяне́ ўжо на жэртву прыгатавалі, і час майго адыходу настаў.

Добраю барацьбою я пазмагаўся, бег скончыў, веру захаваў;

Бароўся я добрай барацьбой, бе́г закончыў, ве́ру захаваў;

Ад гэтага часу пакладзены для мяне вянок праведнасці, які Госпад, праведны Суддзя, дасць мне ў той дзень і не толькі мне, але і ўсім, хто палюбіў Яго з’яўленне.

наастатак гатовіцца мне́ вянок праўды, які дасьць мне́ Госпад, праведны Судзьдзя, у гэны дзе́нь; і ня толькі мне́, але і ўсім, што зьяўленьне Яго палюбілі.

Пастарайся прыйсці да мяне хутчэй;

Пастарайся хутка прыйсьці да мяне́.

бо Дзімас пакінуў мяне, палюбіўшы цяперашні век, і пайшоў у Фесалоніку; Крыскент — у Галатыю, Ціт — у Далматыю;

Бо Дымас пакінуў мяне́, палюбіўшы цяпе́рашні ве́к, дый пайшоў у Фесалоніку; Крыске́нт — у Галятыю; Ціт — у Дальматыю; адзін Лукаш са мною.

адзін Лукаш са мною. Вазьмі Марка і прывядзі з сабою, бо ён мне карысны для служэння.

Марка, узяўшы, прывядзі з сабою, бо ён мне́ патрэбны для служэньня,

А Ціхіка я паслаў у Эфес.

Тыхіка-ж я паслаў у Эфэс.

Плашч, які я пакінуў у Траядзе ў Карпа, прынясі, калі прыйдзеш, і кнігі, асабліва пергамены.

Плашч, што пакінуў я ў Троадзе у Карпы, ідучы, прынясі, дый кнігі, асабліва скураныя.

Аляксандр, меднік, шмат ліха учыніў мне. [Няхай] аддасць яму Госпад паводле яго ўчынкаў;

Аляксандра, ме́днік, шмат зрабіў мне́ благога. Няхай дасьць яму Госпад водле ўчынкаў Яго!

і ты асцерагайся яго: бо ён моцна працівіўся нашым словам.

Сьцеражыся яго і ты, бо ён ве́льмі працівіцца нашым словам.

Пры маёй першай абароне ніхто не прыйшоў мне на дапамогу, а ўсе мяне пакінулі; няхай не залічыцца гэта супроць іх.

Пры першым маім адказе нікога ня было са мною, але ўсе́ мяне́ пакінулі. Няхай ня будзе ім палічана!

Але Госпад з’явіўся мне і ўмацаваў мяне, каб праз мяне поўнасцю сцвердзілася пропаведзь Дабравесця і каб пачулі ўсе язычнікі; і я быў выбаўлены з львінай пашчы.

Госпад жа стануў перада мною і ўмацаваў мяне́, каб пропаведзь праз мяне́ забясьпе́чана была, ды каб і пачулі яе́ ўсе́ пагане; і я вызваліўся з ільвінае ляпы.

Госпад выбавіць мяне ад усялякай ліхой справы і ўратуе для Свайго Нябеснага Царства; Яму слава ў векі вечныя, амін.

І вызваліць мяне́ Госпад ад усякага ліхога дзе́ла і спасе́ для Свайго Нябе́снага Царства. Яму слава на ве́кі вякоў. Амін.

Вітай Прыску і Акілу і дом Анісіфора.

Прывітай Прыскіллу і Акілу і дом Анісіфараў.

Эраст застаўся ў Карынфе, а Трафіма я пакінуў у Міліце хворага.

Эраст астаўся ў Карыньце; Трахіма-ж я пакінуў хворага ў Міле́це.

Пастарайся прыйсці да зімы. Вітаюць цябе Эўбул, Пуд, Лін, Клаўдзія і ўсе браты.

Пастарайся прыйсьці да зімы. Вітаюць цябе́ Яўвул і Пуд, і Лін, і Кляўдыя, і ўсе́ браты.

Няхай будзе Госпад [Ісус Хрыстос] з тваім духам. Ласка Божая няхай будзе з вамі. [Амін].

Госпад Ісус Хрыстос з духам тваім. Ласка з вамі. Амін.

Примечания:

Пераклад Л. Дзекуць-Малея

Другое да Цімахвея, першага рукапакладзенага япіскапа Эфэскае царквы, пісанае з Рыму, калі паўторна стануў Паўла перад кесарам Нэронам.

« 3 глава 1 глава »