2 да Цімафея 4 глава

Другое пасланьне да Цімафея
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

Дык, заклінаю цябе перад Богам і Госпадам (нашым) Ісусам Хрыстом, Які будзе судзіць жывых і мёртвых у прышэсьце Ягонае і Царстве Ягоным:

Дык сьве́дчу перад Богам і Госпадам нашым Ісусам Хрыстом, Які будзе судзіць жывых і мёртвых у зьяўле́ньні Сваім і ў царстве Сваім:

прапаведуй слова, настаўляй у час і ня ў час, выкрывай, забараняй, умаўляй доўга з поўнай цярплівасьцю і настаўленьнем.

прапаведуй слова, настаівай у час і ня ў час, дакарай, пагражай, малі з усе́нькай доўгацярплівасьцяй і навучаньнем,

Бо будзе час, калі здаровага вучэньня прымаць ня будуць, а паводле сваіх прыхамацяў будуць выбіраць сабе настаўнікаў, лісьлівых слыху;

бо будзе час, калі здаровае навукі прымаць ня будуць, але водле свайго пажаданьня будуць выбіраць сабе́ вучыцялёў, ла́шчаныя па слыху,

і ад ісьціны адвернуць вушы і прыгорнуцца да баек.

і ад праўды слых адве́рнуць, і зьве́рнуцца да казак.

Але ты будзь пільны ва ўсім, цярпі скрушнасьць, выконвай справу дабравесьніка, выконвай служэньне тваё.

Але ты будзь чуйны ў-ва ўсім, цярпі і гора, рабі дзе́ла дабраве́шчаньня, служэньне твае́ выпаўняй.

Бо я ўжо раблюся ахвяраю, і час майго ўшэсьця настаў.

Бо мяне́ ўжо на жэртву прыгатавалі, і час майго адыходу настаў.

Подзьвігам добрым я змагаўся, шлях закончыў, веру захаваў;

Бароўся я добрай барацьбой, бе́г закончыў, ве́ру захаваў;

а цяпер рыхтуецца мне вянок праўды, які дасьць мне Гасподзь, справядлівы Судзьдзя, у дзень той; і ня толькі мне, але і ўсім, што палюбілі прышэсьце Яго.

наастатак гатовіцца мне́ вянок праўды, які дасьць мне́ Госпад, праведны Судзьдзя, у гэны дзе́нь; і ня толькі мне́, але і ўсім, што зьяўленьне Яго палюбілі.

Пастарайся прыйсьці да мяне неўзабаве.

Пастарайся хутка прыйсьці да мяне́.

Бо Дымас пакінуў мяне, палюбіўшы цяперашняе жыцьцё, і пайшоў у Фесалоніку, Крыскент у Галятыю, Ціт у Далмацыю; адзін Лукаш са мною.

Бо Дымас пакінуў мяне́, палюбіўшы цяпе́рашні ве́к, дый пайшоў у Фесалоніку; Крыске́нт — у Галятыю; Ціт — у Дальматыю; адзін Лукаш са мною.

Марка вазьмі і прывядзі з сабою, бо ён мне патрэбен на служэньне.

Марка, узяўшы, прывядзі з сабою, бо ён мне́ патрэбны для служэньня,

Тыхіка я паслаў у Эфэс.

Тыхіка-ж я паслаў у Эфэс.

Як пойдзеш, прынясі плашч, які я пакінуў у Траадзе ў Карпа, і кнігі, асабліва пергамэнтныя.

Плашч, што пакінуў я ў Троадзе у Карпы, ідучы, прынясі, дый кнігі, асабліва скураныя.

Аляксандр-меднік шмат учыніў мне ліха. Няхай яму Бог аддасьць паводле ўчынкаў ягоных!

Аляксандра, ме́днік, шмат зрабіў мне́ благога. Няхай дасьць яму Госпад водле ўчынкаў Яго!

Асьцерагайся яго і ты, бо ён надта ж супрацівіўся нашым словам.

Сьцеражыся яго і ты, бо ён ве́льмі працівіцца нашым словам.

Пры першай маёй абароне нікога ня было са мною, а ўсе мяне пакінулі. Хай не залічыцца ім!

Пры першым маім адказе нікога ня было са мною, але ўсе́ мяне́ пакінулі. Няхай ня будзе ім палічана!

А Гасподзь зьявіўся мне і ўмацаваў мяне, каб празь мяне сьцьвердзілася Дабравесьце, і пачулі ўсе язычнікі; і я пазьбег ільвінай пашчы.

Госпад жа стануў перада мною і ўмацаваў мяне́, каб пропаведзь праз мяне́ забясьпе́чана была, ды каб і пачулі яе́ ўсе́ пагане; і я вызваліўся з ільвінае ляпы.

І выратуе мяне Гасподзь ад усякіх ліхіх дзеяў і захавае для Свайго Нябеснага Царства. Яму слава на векі вякоў. Амін.

І вызваліць мяне́ Госпад ад усякага ліхога дзе́ла і спасе́ для Свайго Нябе́снага Царства. Яму слава на ве́кі вякоў. Амін.

Вітай Прыскілу і Акілу і дом Анісіфораў.

Прывітай Прыскіллу і Акілу і дом Анісіфараў.

Эраст застаўся ў Карынфе; а Трахіма я пакінуў хворага ў Міліце.

Эраст астаўся ў Карыньце; Трахіма-ж я пакінуў хворага ў Міле́це.

Пастарайся прыйсьці да зімы. Вітаюць цябе Эвул і Пуд, і Лін і Клаўдзія, і ўсе браты.

Пастарайся прыйсьці да зімы. Вітаюць цябе́ Яўвул і Пуд, і Лін, і Кляўдыя, і ўсе́ браты.

Гасподзь Ісус Хрыстос з духам тваім. Мілата з вамі. Амін.

Госпад Ісус Хрыстос з духам тваім. Ласка з вамі. Амін.

Примечания:

Пераклад Л. Дзекуць-Малея

Другое да Цімахвея, першага рукапакладзенага япіскапа Эфэскае царквы, пісанае з Рыму, калі паўторна стануў Паўла перад кесарам Нэронам.

« 3 глава 1 глава »