2 Паралипоменон 26 глава

Вторая книга Паралипоменон
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Яна Станкевіча

Тогда вместо Амасии весь народ Иудеи провозгласил царем его шестнадцатилетнего сына Озию.

І ўзяў увесь люд Юдэйскі Узю, катораму было шаснанцаць год, і ўстанавілі яго за караля замест айца ягонага Амасі.

Он отстроил Элот и вернул его под власть Иудеи — уже после того, как царь Амасия упокоился с праотцами.

Ён забудаваў Елоф і зьвярнуў яго Юдэі просьле тога, як супачыў кароль із айцамі сваімі.

Когда Озия взошел на престол, ему было шестнадцать лет, и он правил в Иерусалиме пятьдесят два года. Имя его матери было Ехолья, она была из Иерусалима.

Шаснанцаць год было Узі, як загаспадарстваваў, і пяцьдзясят два гады гаспадарстваваў у Ерузаліме; імя маці ягонае Ехоля, зь Ерузаліму.

Озия делал то, что в глазах ГОСПОДА было праведно, так же как и отец его Амасия.

І рабіў ён пасьцівае ў ваччу СПАДАРОВЫМ чыста так, як рабіў Амася, айцец ягоны;

При жизни Захарии он искал Бога, поскольку пророк наставлял его жить, благоговея пред Богом. И пока царь искал ГОСПОДА, Бог даровал ему успех.

І шукаў ён СПАДАРА за дзён Захары, каторы меў зразуменьне ў відзенях Божых; і тых дзён, што ён шукаў СПАДАРА, шчасьціў яму Бог.

Он начал войну против филистимлян и разрушил стены Гата, Явне и Ашдода. Он основал города вокруг Ашдода и в других землях филистимлян.

І ён вышаў, і ваяваў зь Пілішчанмі; і разбурыў сьцены Ґафу а сьцены Яўнеі а сьцены Ашдоду; і пабудаваў месты ў Ашдодзе а Пілісьце.

Бог помогал ему воевать против филистимлян, против арабов, обитавших в Гур-Баале, и против меунитян.

І памагаў яму Бог супроці Пілішчан а супроці Арабаў, што жывуць у Ґур-Ваале, і Маонян;

Аммонитяне платили дань Озии, слава о нем достигла Египта, потому что он стал могущественным.

І Амоняне давалі дары Узі, і разышлося імя ягонае аж да ўходу ў Ягіпет; бо пасіліўся ён надзвычайна.

В Иерусалиме Озия воздвиг башни над Угловыми воротами, Воротами долины и на углу стены и укрепил ворота.

І збудаваў Узя вежы ў Ерузаліме ля Рагавое брамы, ля брамы даліны і на рагу, і ўмацаваў іх.

И в пустыне он построил башни, высек в скалах много колодцев для воды, потому что владел многочисленными стадами скота в предгорьях и на равнине. Земледельцы и садовники были у него на горах и на Кармиле, ведь любил он земледелие.

І пабудаваў вежы на пустыні, і выкапаў шмат жаролаў, бо ён меў шмат стадаў, і ў даліне, і на раўніне, і ралейнікаў, і садаўнічых у горах а на Карміле; бо ён любіў ралейніцтва.

Было у Озии боеспособное войско, готовое к войне, разделенное на отряды определенной численности. Их список был составлен писцом Еиэлем и надзирателем Маасеёй; войском командовал Хананья, один из царских вельмож.

Было ў Узі й войска, што выходзіла на вайну вяткамі, подле лічбы ў сьпісаньню іх, складзеным рукою Ееля пісара а Маасэі наглядніка, пад рукою Ганані, аднаго з князёў каралеўскіх.

Всего глав родов среди воинов было две тысячи шестьсот.

Увесь лік галоў айцоў дужасілаў — дзьве тысячы шасьцьсот;

Они командовали войском в триста семь тысяч пятьсот могучих воинов, искусных в войне, готовых прийти на помощь царю.

І пад іх рукою ваеннае сілы трыста сем тысячаў пяцьсот, што ўступалі ў бітву з вайсковай мужнасьцяй, на помач каралю супроці непрыяцеля.

Озия снабжал всё это войско щитами, копьями, шлемами, доспехами, луками и камнями для пращи.

І прыгатаваў ім Узя, усяму войску, шчыты а дзіды, шоламы а панцыры а лукі а пушчальнае каменьне.

В Иерусалиме искусные мастера изготовили ему орудия для метания стрел и больших камней, и он установил их на башнях и в угловых бойницах стен. Имя его стало известно в далеких странах, потому что он жил под чудесной защитой, пока не утвердился на престоле.

І зрабіў ён у Ерузаліме ўмела прыдуманыя машыны, каб яны былі на вежах а на рагох дзеля пушчаньня стрэлаў а вялікіх камянёў. І разьнеслася імя ягонае далёка, бо дзіўную помач меў, пакуль умацаваўся.

Но утвердившись, он возгордился и обрек себя на гибель. Неверен был он ГОСПОДУ, Богу своему: сам вошел в Храм ГОСПОДЕНЬ, чтобы сжечь благовония на жертвеннике для воскурений.

Але як ён умацаваўся, загардзела сэрца ягонае аж да згубы, і ён ізрадзіў СПАДАРА, Бога свайго, бо ўвыйшоў у дом СПАДАРОЎ, каб кадзіць на аброчніку кадзельным.

За ним вошли священник Азарья и восемьдесят священников ГОСПОДА, людей бесстрашных.

І пайшоў за ім Азара сьвятар, і ізь ім асьмідзясят сьвятароў СПАДАРОВЫХ, людзёў мужных.

Встали они перед царем Озией и сказали: «Не ты, Озия, должен воскурять благовония ГОСПОДУ! Это дело священников, потомков Аарона, которые освятились для воскурения благовоний. Выйди из Храма, ты совершил преступление, не будет тебе чести за это пред ГОСПОДОМ».

І спрацівіліся яны Узі, каралю, і сказалі яму: «Не табе, Узя, кадзіць СПАДАРУ, гэта сьвятаром, сыном Ааронавым, пасьвячаным да кадзеньня; выйдзі ізь сьвятыні, бо ты ізрадзіў, і ня будзе табе гэта да сьці ў СПАДАРА Бога».

Озия, взяв в руки кадильницу для воскурений, разгневался. И как только разгневался Озия на священников, на лице у него проступила проказа. Это произошло на глазах у священников прямо в Храме ГОСПОДНЕМ, возле жертвенника для воскурений.

І загневаўся Узя, — а ў руццэ ў яго кадзільніца кадзіць; і, як загневаўся ён на сьвятароў, праказа засьвітала на чале ў яго, перад сьвятарамі, у доме СПАДАРОВЫМ, ля аброчніка кадзельнага.

Посмотрели на него первосвященник Азарья и остальные священники и увидели на лице его проказу. Стали они торопить его поскорее выйти из Храма, да он и сам спешил выйти, потому что поразил его ГОСПОДЬ.

І абярнуўся да яго Азара, найвышшы сьвятар, а ўсі сьвятарове, і вось, у яго праказа на чале. І сілілі яго выйсьці стуль, дый сам ён барзьдзіў выйсьці, бо выцяў яго СПАДАР.

До самой смерти царь Озия был болен проказой. Он жил в отдельном доме и был отлучен от Храма ГОСПОДНЕГО. Сын его Иофам распоряжался всем во дворце и правил народом страны.

І быў кароль Узя пракажаны аж да дня сьмерці свае, і жыў у васобным доме, і адлучаны быў ад дому СПАДАРОВАГА. А Ёфам, сын ягоны, быў над домам каралеўскім, судзячы люд зямлі.

Прочие же деяния Озии, от первого до последнего, описаны пророком Исайей, сыном Амоца.

Засталыя справы Узіны, першыя й апошнія, апісаў Ісая Амосёнак, прарока.

Озия отошел к праотцам, его похоронили с ними на поле гробниц царских и говорили о нем: «Он был прокаженный!» Вместо него воцарился сын его Иофам.

І супачыў Узя з айцамі сваімі, і пахавалі яго з айцамі ягонымі на полю грабоў каралеўскіх; бо казалі: «Ён пракажаны». І загаспадарстваваў Ёфам, сын ягоны, замест яго.

« 25 глава 27 глава »