4 Царств 21 глава

Четвертая книга Царств
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Чарняўскага 2017

Манассия взошел на престол в возрасте двенадцати лет и правил в Иерусалиме пятьдесят пять лет. Имя его матери было Хефцива.

Манаса меў дванаццаць гадоў, калі стаў царом, і пяцьдзесят пяць гадоў ён цараваў у Ерузаліме. Маці яго называлася Хапсіба.

Он творил то, что было злом в глазах ГОСПОДА, подражая омерзительным обычаям народов, изгнанных ГОСПОДОМ ради израильтян.

І дапускаўся ён ліхоты перад абліччам Госпада паводле агіднасцей народаў, якіх знішчыў Госпад перад абліччам сыноў Ізраэля.

Он заново отстроил капища, разрушенные его отцом Езекией, соорудил жертвенники Ваалу и, следуя примеру царя израильского Ахава, поставил столб, посвященный Ашере. Он также поклонялся и служил всему воинству небесному.

І зноў адбудоўваў ён узгоркі, якія знішчыў Эзэкія, бацька яго, і пабудаваў ахвярнікі Баалу, і зрабіў слуп, як рабіў Ахаб, цар Ізраэля, і пакланяўся ўсяму войску нябеснаму, і служыў яму.

Даже в Храме ГОСПОДНЕМ, о котором ГОСПОДЬ сказал: «В Иерусалиме будет почитаемо имя Мое», — и там он поставил жертвенники.

І пабудаваў ён ахвярнікі ў доме Госпадавым, аб якім сказаў Госпад: «У Ерузаліме змяшчу Я імя Маё».

В обоих дворах Храма ГОСПОДНЕГО он поставил жертвенники, посвященные всему воинству небесному.

І пабудаваў ён ахвярнікі ўсяму войску нябеснаму на абодвух панадворках святыні Госпадавай,

Собственного сына он провел через огонь, занимался гаданием и колдовством, обращался к вызывателям мертвых и заклинателям духов. Он сотворил много того, что было злом в глазах ГОСПОДА, и навлек на себя Его гнев.

і правёў ён сына свайго праз агонь, і займаўся варажбой і чарамі, і паставіў прарокаў, і павялічыў колькасць вешчуноў, так што рабіў ён зло ў вачах Госпада і гнявіў яго.

Сделав изваяние Ашеры, Манассия поставил его в том самом Храме, о котором ГОСПОДЬ говорил Давиду и сыну его Соломону: «В этом Храме, в Иерусалиме, избранном Мной среди всех колен Израилевых, имя Мое будет почитаемо вечно.

Таксама паставіў ён слуп Асэры, які зрабіў, у святыні, пра якую Госпад сказаў Давіду і сыну яго, Саламону: «У гэтай святыні і ў Ерузаліме, які Я выбраў з усіх пакаленняў Ізраэля, Я змяшчу імя Маё навечна;

Не заставлю Я впредь израильтян покидать ту страну, которую даровал их праотцам, если они будут твердо держаться всего, что Я заповедал им, всего, что записано в Законе слуги Моего Моисея».

і больш не прымушу Я нагу Ізраэля блукаць далёка ад зямлі, якую Я даў бацькам іх, калі толькі будуць яны на справе пільнаваць усё тое, што Я загадаў ім, і ўвесь закон, які даў ім паслугач Мой, Майсей».

Но не послушались они, совратил их Манассия, и стали они поступать хуже тех народов, которые истребил ГОСПОДЬ ради израильтян.

А яны не паслухалі Яго, але былі падманутыя Манасам, так што дапускаліся ліха горш, чым народы, якіх вынішчыў Госпад перад абліччам сыноў Ізраэля.

ГОСПОДЬ говорил через Своих слуг пророков:

І прамовіў Госпад праз паслугачоў Сваіх, прарокаў, гэтыя словы:

«За всё, что творил царь иудейский Манассия, за мерзости, которые он совершил — хуже всех тех, что прежде творили амореи, и за идолов его, которыми он вовлек в грех Иудею, —

«За тое, што Манаса, цар Юдэі, дапускаўся такіх агіднасцей, найгоршых з усяго, чаго дапускаліся амарэі перад ім, і таксама за тое, што ён уцягнуў у грэх Юдэю ідаламі сваімі,

за всё это, говорит ГОСПОДЬ, Бог Израиля, Я наведу на Иерусалим и Иудею такое бедствие, что у всякого, кто услышит о нем, зазвенит в ушах.1

таму вось што кажа Госпад, Бог Ізраэля: “Вось, Я навяду няшчасці на Ерузалім і Юдэю, так што ў кожнага, хто пачуе, зазвініць у абодвух вушах яго.

Иерусалиму Я воздам наравне с Самарией2 — той же мерой, что и дому Ахава! Сотру Иерусалим с лица земли, как стирают грязь с блюда — сотрут и перевернут вверх дном.

І працягну Я над Ерузалімам вяроўку Самарыі і цяжар дому Ахаба, і вытру Ерузалім, як выціраецца міска, выціраецца і пераварочваецца дагары нагамі.

Я отвергну то, что осталось от наследия Моего, предам их в руки врагов на разграбление и насилие:

І Я адкіну рэшту спадчыны Маёй, і аддам яе ў рукі ворагаў яе, і будуць яны ў разарэнні і здабычай для ўсіх ворагаў сваіх,

творили они то, что было злом в глазах Моих, гневили Меня с того времени, как вышли праотцы их из Египта, и поныне».

бо яны рабілі ліхое перад вачамі Маімі і працягвалі гнявіць Мяне з таго дня, як выйшлі бацькі іх з Егіпта, аж па гэты дзень”.

А Манассии мало было тех грехов, в которые он вовлек Иудею, творя то, что было злом в глазах ГОСПОДА, — он еще пролил столько невинной крови, что от края до края залил ею Иерусалим.

Таксама ж Манаса праліў вельмі шмат нявіннай крыві, аж напоўніў ёй Ерузалім да краю, не лічачы грахоў, у якія ўцягнуў Юдэю, каб дапускалі яны ліхое ў вачах Госпадавых».

Прочее о делах Манассии, которые он совершил, и о грехах, которые творил, записано в летописи царей иудейских.

А рэшта дзеянняў Манасы, і ўсё, што ён зрабіў, і яго грэх, якога дапускаўся, — ці гэта не запісана ў Кнізе аналаў цароў Юдэі?

Манассия отошел к праотцам и был похоронен в дворцовом саду, в саду Уззы. После него взошел на престол его сын Амон.

І супачыў Манаса з бацькамі сваімі, і быў пахаваны ў садзе дома свайго, у садзе Озы; і па ім стаў царом сын яго, Амон.

Амон воцарился в возрасте двадцати двух лет и правил в Иерусалиме два года. Имя его матери было Мешуллемет, дочь Харуца из Йотвы.

Амон меў дваццаць два гады, калі стаў царом і цараваў ён у Ерузаліме два гады. Маці яго называлася Мэсалемэт, дачка Харуса з Ятэбы.

Он творил то, что было злом в глазах ГОСПОДА, как и отец его Манассия.

І дапускаўся ён ліхога перад абліччам Госпада, як рабіў Манаса, бацька яго,

Он следовал по тому же пути, что и его отец, служил тем же идолам и поклонялся им.

і хадзіў усімі дарогамі, якімі хадзіў бацька яго; і служыў ідалам, якім бацька яго служыў, і пакланяўся ім.

Он оставил ГОСПОДА, Бога своих праотцов, и отверг путь ГОСПОДНИЙ.

І пакінуў ён Госпада, Бога бацькоў сваіх, і не хадзіў дарогаю Госпада.

Слуги Амона составили против него заговор и убили царя в его собственном дворце.

І змовіліся супраць яго паслугачы яго, і забілі цара ў доме яго;

Однако жители страны, восстав, убили всех, кто был в заговоре против Амона, и поставили после него царем его сына Иосию.

а народ зямлі забіў усіх, хто змовіўся супраць цара Амона, і выбралі сабе царом замест яго Осію, сына яго.

Прочее о делах Амона, которые он совершил, записано в летописи царей иудейских.

А іншыя дзеянні Амона, што ён зрабіў, — ці гэта не запісана ў Кнізе аналаў цароў Юдэі?

Его похоронили в собственной гробнице в саду Уззы, а после него воцарился его сын Иосия.

І пахавалі яго ў садзе Озы ў яго магіле; і па ім стаў цараваць сын яго, Осія.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

12 [1] — Зазвенит в ушах — устойчивое выражение, передающее необыкновенный ужас от надвигающегося бедствия.

13 [2] — Букв.: над Иерусалимом будет протянут тот же шнур, что и над Самарией — символический образ, указывающий на меру заслуженного возмездия.

« 20 глава 22 глава »