4 Царств 21 глава

Четвертая книга Царств
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Антонія Бокуна

Манассия взошел на престол в возрасте двенадцати лет и правил в Иерусалиме пятьдесят пять лет. Имя его матери было Хефцива.

Манаса меў дванаццаць гадоў, калі стаў валадаром, і пяцьдзясят пяць гадоў ён валадарыў у Ерусаліме. Імя маці ягонай — Хефцыба.

Он творил то, что было злом в глазах ГОСПОДА, подражая омерзительным обычаям народов, изгнанных ГОСПОДОМ ради израильтян.

І рабіў ён ліхоту ў вачах ГОСПАДА паводле агідаў народаў, якіх выгнаў ГОСПАД перад абліччам сыноў Ізраіля.

Он заново отстроил капища, разрушенные его отцом Езекией, соорудил жертвенники Ваалу и, следуя примеру царя израильского Ахава, поставил столб, посвященный Ашере. Он также поклонялся и служил всему воинству небесному.

І ён вярнуў і адбудаваў узгоркі, якія быў зьнішчыў Эзэкія, бацька ягоны, і пабудаваў ахвярнікі Баалу, і зрабіў Астарту, якую быў зрабіўшы Ахаў, валадар Ізраіля, і пакланяўся ўсяму войску нябеснаму, і служыў яму.

Даже в Храме ГОСПОДНЕМ, о котором ГОСПОДЬ сказал: «В Иерусалиме будет почитаемо имя Мое», — и там он поставил жертвенники.

І пабудаваў ён ахвярнікі ў доме ГОСПАДА, пра які сказаў ГОСПАД: «У Ерусаліме Я зьмяшчу імя Маё».

В обоих дворах Храма ГОСПОДНЕГО он поставил жертвенники, посвященные всему воинству небесному.

І пабудаваў ён ахвярнікі ўсяму войску нябеснаму на абодвух панадворках Дому ГОСПАДА.

Собственного сына он провел через огонь, занимался гаданием и колдовством, обращался к вызывателям мертвых и заклинателям духов. Он сотворил много того, что было злом в глазах ГОСПОДА, и навлек на себя Его гнев.

І правёў ён сына свайго праз агонь, і займаўся варажбой і чараваньнямі, і паставіў тых, што выклікаюць духаў памерлых, і варажбітоў, і шмат рабіў ён зла ў вачах ГОСПАДА, каб гнявіць Яго.

Сделав изваяние Ашеры, Манассия поставил его в том самом Храме, о котором ГОСПОДЬ говорил Давиду и сыну его Соломону: «В этом Храме, в Иерусалиме, избранном Мной среди всех колен Израилевых, имя Мое будет почитаемо вечно.

І паставіў ён выяву Астарты, якую зрабіў, у Доме [Божым], пра які ГОСПАД сказаў Давіду і Салямону, сыну ягонаму: «У гэтым Доме і ў Ерусаліме, які Я выбраў з усіх каленаў Ізраіля, Я зьмяшчу імя Маё на вякі.

Не заставлю Я впредь израильтян покидать ту страну, которую даровал их праотцам, если они будут твердо держаться всего, что Я заповедал им, всего, что записано в Законе слуги Моего Моисея».

І ўжо больш ня будзе нага Ізраіля блукаць далёка ад зямлі, якую Я даў бацькам іхнім, калі толькі будуць яны выконваць усё тое, што Я загадаў ім, і ўвесь Закон, які даў ім Майсей, слуга Мой».

Но не послушались они, совратил их Манассия, и стали они поступать хуже тех народов, которые истребил ГОСПОДЬ ради израильтян.

Але яны ня слухалі Яго, і зьвёў іх Манаса, каб рабілі горш, чым народы, якія вынішчыў ГОСПАД перад абліччам сыноў Ізраіля.

ГОСПОДЬ говорил через Своих слуг пророков:

І прамаўляў ГОСПАД праз слугаў Сваіх, прарокаў, кажучы:

«За всё, что творил царь иудейский Манассия, за мерзости, которые он совершил — хуже всех тех, что прежде творили амореи, и за идолов его, которыми он вовлек в грех Иудею, —

«За тое, што Манаса, валадар Юды, робіць брыдоты, горшыя, чым усё, што рабілі Амарэйцы перад ім, і ўвёў у грэх нават Юду ідаламі сваімі,

за всё это, говорит ГОСПОДЬ, Бог Израиля, Я наведу на Иерусалим и Иудею такое бедствие, что у всякого, кто услышит о нем, зазвенит в ушах.1

дзеля гэтага так кажа ГОСПАД, Бог Ізраіля: “Я навяду ліха на Ерусалім і Юду, што ў кожнага, хто пачуе [пра гэта], зазьвініць у абодвух вушах ягоных.

Иерусалиму Я воздам наравне с Самарией2 — той же мерой, что и дому Ахава! Сотру Иерусалим с лица земли, как стирают грязь с блюда — сотрут и перевернут вверх дном.

І Я працягну над Ерусалімам [меральны] шнур Самарыі і грунтвагу дому Ахава, і вытру Ерусалім, як выціраецца міска, вытру і перавярну дагары дном.

Я отвергну то, что осталось от наследия Моего, предам их в руки врагов на разграбление и насилие:

І Я адкіну рэшту спадчыны Маёй, і аддам іх у рукі ворагаў іхніх, і стануцца яны рабункам і здабычай усіх ворагаў іхніх.

творили они то, что было злом в глазах Моих, гневили Меня с того времени, как вышли праотцы их из Египта, и поныне».

За тое, што яны рабілі ліхоту ў вачах Маіх і гнявілі Мяне з таго дня, як выйшлі бацькі іхнія з Эгіпту, аж па гэты дзень”».

А Манассии мало было тех грехов, в которые он вовлек Иудею, творя то, что было злом в глазах ГОСПОДА, — он еще пролил столько невинной крови, что от края до края залил ею Иерусалим.

Таксама Манаса праліваў вельмі шмат крыві нявіннай, аж напоўніў ёю Ерусалім ад краю да краю, ня лічачы грахоў, у якія ўвёў Юду, робячы ліхоту ў вачах ГОСПАДА.

Прочее о делах Манассии, которые он совершил, и о грехах, которые творил, записано в летописи царей иудейских.

А іншыя дзеяньні Манасы, і ўсё, што ён зрабіў, і грахі ягоныя, якімі грашыў, запісаныя ў Кнізе летапісаў валадароў Юды.

Манассия отошел к праотцам и был похоронен в дворцовом саду, в саду Уззы. После него взошел на престол его сын Амон.

І супачыў Манаса з бацькамі сваімі, і быў пахаваны ў садзе дому свайго, у садзе Узіі. І стаў валадаром пасьля яго Амон, сын ягоны.

Амон воцарился в возрасте двадцати двух лет и правил в Иерусалиме два года. Имя его матери было Мешуллемет, дочь Харуца из Йотвы.

Амон меў дваццаць два гады, калі стаў валадаром, і валадарыў ён у Ерусаліме два гады. Імя маці ягонай — Мэшулемэт, дачка Харуца з Ётбы.

Он творил то, что было злом в глазах ГОСПОДА, как и отец его Манассия.

І рабіў ён ліхоту ў вачах ГОСПАДА, як Манаса, бацька ягоны,

Он следовал по тому же пути, что и его отец, служил тем же идолам и поклонялся им.

і хадзіў усімі шляхамі, якімі хадзіў бацька ягоны, і служыў ідалам, якім служыў бацька ягоны, і пакланяўся ім.

Он оставил ГОСПОДА, Бога своих праотцов, и отверг путь ГОСПОДНИЙ.

І пакінуў ён ГОСПАДА, Бога бацькоў сваіх, і не хадзіў шляхам ГОСПАДА.

Слуги Амона составили против него заговор и убили царя в его собственном дворце.

І змовіліся супраць Амона слугі ягоныя, і забілі валадара ў доме ягоным.

Однако жители страны, восстав, убили всех, кто был в заговоре против Амона, и поставили после него царем его сына Иосию.

Але народ зямлі забіў усіх, якія былі змовіўшыся супраць валадара Амона, і паставілі сабе на валадара замест яго Ёсію, сына ягонага.

Прочее о делах Амона, которые он совершил, записано в летописи царей иудейских.

А іншыя дзеяньні Амона, якія ён рабіў, запісаныя ў Кнізе летапісаў валадароў Юды.

Его похоронили в собственной гробнице в саду Уззы, а после него воцарился его сын Иосия.

І пахавалі яго ў садзе Узіі ў магіле ягонай. І стаў валадаром пасьля яго Ёсія, сын ягоны.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

12 [1] — Зазвенит в ушах — устойчивое выражение, передающее необыкновенный ужас от надвигающегося бедствия.

13 [2] — Букв.: над Иерусалимом будет протянут тот же шнур, что и над Самарией — символический образ, указывающий на меру заслуженного возмездия.

« 20 глава 22 глава »