Иисус Навин 11 глава

Книга Иисуса Навина
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Чарняўскага 2017

Когда Явин, царь Хацора, услышал об этом, отправил он гонцов к Йоваву, царю Мадона,1 к царям Шимрона и Ахшафа

Калі Явін, цар Асора, пачуў пра гэта, ён паслаў да Ёбаба, цара Мадона, і да цара Сэмрона, і да цара Ахсафа,

и к царям, чьи царства были на северных нагорьях, в Иорданской долине к югу от Киннерета, в низинах и в холмистой местности Дор2 на западе.

да цароў поўначы, якія пражывалі ў гарах і ў Арабе з паўднёвага боку Кінэрэта, а таксама ў Сэфэле і на землях Дора каля мора,

Отправил он гонцов и к ханаанеям, жившим на востоке и на западе, к амореям, хеттам, периззеям, евусеям — жителям нагорной страны, и к хиввеям, чьи владения у подножия горы Ермон, в земле Мицпа.

да хананеяў на ўсходзе і захадзе, і да амарэяў, і да хетэяў, феразеяў і евусеяў у гарах, а таксама да гівеяў, якія пражывалі ля падножжа Гэрмона ў зямлі Міцпа.

И вышли цари3 на битву, каждый со своим войском. Народу у них было несчетно, что песку на морском берегу, и столь же много лошадей и колесниц.

І выйшлі яны ўсе са сваімі дружынамі, народ вельмі вялікі, быццам пясок на беразе мора, а таксама коні і калясніцы ў вялікай колькасці;

И объединили все цари свои войска, и подошли к водам Мерома и остановились там, чтобы сразиться с израильтянами.

і сабраліся ўсе гэтыя цары, і сталі адным лагерам ля водаў Мэромы, каб ваяваць супраць Ізраэля.

Но ГОСПОДЬ сказал Иисусу: «Не бойся их, ибо завтра в это же время Я предам их смерти перед Израилем.4 Лошадям их ты подрежешь подколенные сухожилия, а колесницы их сожжешь дотла».

І сказаў да Ешуа Госпад: «Не бойся іх! Бо заўтра ў гэтую самую гадзіну Я пакладу ўсіх іх забітымі перад Ізраэлем: коней іх ты акульгавіш, а калясніцы іх спаліш агнём».

Иисус со своими воинами подошел к водам Мерома и внезапно напал на врагов.5

І Ешуа і ўсё яго войска з ім пайшлі раптоўна супраць іх да водаў Мэромы, і напалі на іх.

И предал их ГОСПОДЬ в руки израильтян: израильтяне сокрушили их и преследовали до Сидона Великого, до Мисрефот-Маима и долины Мицпе, что на востоке. Израильтяне уничтожали их до тех пор, пока никого из них не осталось в живых.

І аддаў іх Госпад у рукі Ізраэля; ён разбіў іх і гнаўся за імі аж да вялікага Сідона і Мацэрэфота на захадзе і аж да даліны Міцпы на ўсходзе. Так забіваў усіх, што не застаўся ніводзін з іх;

Тогда Иисус сделал так, как повелел ему ГОСПОДЬ: лошадям их подрезал сухожилия, а колесницы сжег.

зрабіў Ешуа так, як яму загадаў Госпад: коней іх акульгавіў і калясніцы спаліў.

Потом Иисус возвратился и захватил Хацор — так как Хацор в то время6 стоял во главе этих царств. Царя его он убил мечом.

А ў той час Ешуа вярнуўся і заняў Асор і цара яго забіў мечам, а Асор спакон веку быў сталіцай усіх гэтых царстваў.

И всех, кто был в городе, израильтяне предали заклятию, истребив мечом, и не оставили там никого в живых. Сам Хацор Иисус сжег дотла.

І забіў ён усё жывое, што там было, і не пакінуў у ім анікога, але ўсё спустошыў аж да вынішчэння і сам горад спаліў пажарам.

Взял Иисус все эти города и царей их захватил и истребил мечом, предав заклятию, как повелел Моисей, слуга ГОСПОДЕНЬ.

І ўсё навокал, гарады і іх цароў, схапіў, ударыў, і знішчыў, і спустошыў, як загадаў Майсей, паслугач Госпадаў.

Но те города, что стояли на холмах, израильтяне не сожгли — один только Хацор был сожжен по приказу Иисуса.

Толькі гарады, што стаялі на ўзгорках, не спаліў Ізраэль; адзін толькі Асор спаліў Ешуа полымем.

Скот из этих городов израильтяне увели с собой, забрав также всё ценное, а всех жителей истребили мечом, не оставили никого в живых.

І ўсю здабычу з гэтых гарадоў і жывёлу падзялілі ізраэльцы паміж сабою, людзей усіх забіўшы; не пакінулі яны жывым нікога.

Как ГОСПОДЬ повелел слуге Своему Моисею и как Моисей завещал Иисусу, так и сделал Иисус. Ничего не упустил он из того, что ГОСПОДЬ повелел Моисею.7

Так загадаў Госпад Майсею, слузе Свайму, так пераказаў Майсей Ешуа, а ён усё выканаў; не прапусціў з усіх загадаў ніводнага слова, якое загадаў Госпад Майсею.

Так завоевал8 Иисус все эти земли: нагорья и пустыню Негев, всю землю Гошен и низины, пустыню Арава, нагорья Израилевы и долины —

Такім чынам, Ешуа завалодаў усёю гэтаю зямлёю: гарамі, і Нагэбам, і зямлёю Госэн, Сэфэлай, і Арабай, і гарою Ізраэльскай, і яе раўнінамі,

от горы Халак близ Сеира и до самого Баал-Гада в долине Ливанской, у подножья горы Ермон. А всех царей он взял в плен и предал смерти.

ад гары Кальв, якая падымаецца да Сэіра, аж да Баалгада ў даліне Лібана, ля падножжа гары Гэрмон; усіх цароў іх захапіў, ударыў і забіў.

Долго Иисус вел войну со всеми этими царями.

Доўгі час Ешуа ваяваў супраць цароў гэтых.

Ни один город не заключил мирного союза с израильтянами, кроме хиввеев, жителей Гивона. Всех остальных израильтяне разбили в сражениях.

Ніводзін горад не заключыў запавету з сынамі Ізраэля, апрача гівеяў, якія пражывалі ў Габаоне: усе ён здабыў вайною.

Ибо Сам ГОСПОДЬ попустил им коснеть в упрямстве своем,9 они противостояли Израилю и были уничтожены, безжалостно стерты с лица земли, как повелел ГОСПОДЬ Моисею.

Бо быў намер Госпада, каб рабіліся ўпартымі іх сэрцы, і каб ваявалі супраць Ізраэля, і каб загінулі, і каб не заслужылі ніякай міласэрнасці, і каб загінулі так, як загадаў Госпад Майсею.

Затем Иисус выступил в поход, чтобы истребить всех потомков Анака, живших в нагорьях — в Хевроне, Девире, Анаве, в горах иудейских и Израилевых. И предал Иисус заклятию потомков Анака и их города.10

У той час Ешуа прыйшоў і забіў сыноў Анака ў гарах, у Геброне і ў Дабіры, і ў Анабе, і ва ўсіх гарах юдэйскіх і ізраэльскіх, і спустошыў гарады.

Не осталось в живых ни одного потомка Анака в землях израильтян, кроме немногих в Газе, в Гате и в Ашдоде.

Не пакінуў ён ніводнага чалавека з роду Анака ў зямлі сыноў Ізраэля, за выключэннем гарадоў Газа, і Гет, і Азот, — толькі ў іх яны засталіся.

Так завоевал Иисус всю эту землю, как и говорил ГОСПОДЬ Моисею. И ввел Иисус израильтян в их наследие, распределив земли между коленами. И прекратились войны в этой стране, настал мир.11

Дык захапіў Ешуа ўсю зямлю, як прадказаў Госпад Майсею, і аддаў яе ва ўласнасць сынам Ізраэля, адпаведна з часткамі і пакаленнямі яго; і зямля супакоілася ад войнаў.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

1 [1] — LXX: Мерома.

2 [2] — Или: в холмах Дора / в Нафот-Доре.

4 [3] — Букв.: они.

6 [4] — Или: Я положу их всех к ногам израильтян.

7 [5] — Букв.: на них.

10 [6] — Или: прежде.

15 [7] — Ср. 1:3−6; Чис 33:50−54; Втор 31:3−5.

16 [8] — Букв.: взял; то же в ст. 23.

20 [9] — Букв.: от Господа было, чтобы ожесточили они сердце свое; см. также примеч. к Исх 4:21.

21 [10] — Или: стер с лица земли / полностью уничтожил Иисус их и города их.

23 [11] — Букв.: и успокоилась страна от войны.

« 10 глава 12 глава »