Иисус Навин 11 глава

Книга Иисуса Навина
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Антонія Бокуна

Когда Явин, царь Хацора, услышал об этом, отправил он гонцов к Йоваву, царю Мадона,1 к царям Шимрона и Ахшафа

І сталася, што Явін, валадар Хацору, пачуў пра гэта, і змовіўся з Ёвавам, валадаром Мадону, і з валадаром Шымрону, і з валадаром Ахшафу,

и к царям, чьи царства были на северных нагорьях, в Иорданской долине к югу от Киннерета, в низинах и в холмистой местности Дор2 на западе.

і з валадарамі поўначы, якія жылі ў гарах і ў Арабе з паўднёвага боку Кінэрэту, і ў Шэфэлі, і на ўзвышшах Дору каля мора,

Отправил он гонцов и к ханаанеям, жившим на востоке и на западе, к амореям, хеттам, периззеям, евусеям — жителям нагорной страны, и к хиввеям, чьи владения у подножия горы Ермон, в земле Мицпа.

з Хананейцамі на ўсходзе і на захадзе, з Амарэйцамі, Хетамі, Пэрэзэямі, Евусэямі, з Хівеямі, якія [жывуць] каля падножжа Гермону ў зямлі Міцпа.

И вышли цари3 на битву, каждый со своим войском. Народу у них было несчетно, что песку на морском берегу, и столь же много лошадей и колесниц.

Выйшлі яны ўсе з дружынамі сваімі, народ шматлікі, быццам пясок на беразе мора, і коньнікі, і калясьніцы ў вялікай лічбе.

И объединили все цари свои войска, и подошли к водам Мерома и остановились там, чтобы сразиться с израильтянами.

І сабраліся ўсе гэтыя валадары, і разлажыліся табарам у адным месцы каля водаў Мэрому, каб ваяваць супраць Ізраіля.

Но ГОСПОДЬ сказал Иисусу: «Не бойся их, ибо завтра в это же время Я предам их смерти перед Израилем.4 Лошадям их ты подрежешь подколенные сухожилия, а колесницы их сожжешь дотла».

І сказаў да Егошуа ГОСПАД: «Ня бойся іх, бо заўтра ў гэты самы час Я пакладу іх забітымі перад абліччам Ізраіля. Коні іхнія ты акульгавіш, а калясьніцы іхнія спаліш агнём».

Иисус со своими воинами подошел к водам Мерома и внезапно напал на врагов.5

І Егошуа і ўсё войска ягонае з ім прыйшлі раптоўна да водаў Мэрому, і напалі на іх.

И предал их ГОСПОДЬ в руки израильтян: израильтяне сокрушили их и преследовали до Сидона Великого, до Мисрефот-Маима и долины Мицпе, что на востоке. Израильтяне уничтожали их до тех пор, пока никого из них не осталось в живых.

І аддаў іх ГОСПАД у рукі Ізраіля, і ён разьбіў іх, і гнаўся за імі аж да Вялікага Сідону і Місрэфот-Маіму і аж да даліны Міцпа на ўсходзе, і забівалі іх, і не пакінулі ў іх рэшткаў.

Тогда Иисус сделал так, как повелел ему ГОСПОДЬ: лошадям их подрезал сухожилия, а колесницы сжег.

І зрабіў Егошуа так, як яму сказаў ГОСПАД: коні іхнія акульгавіў, а калясьніцы іхнія спаліў агнём.

Потом Иисус возвратился и захватил Хацор — так как Хацор в то время6 стоял во главе этих царств. Царя его он убил мечом.

У той час Егошуа вярнуўся і здабыў Хацор, і валадара ягонага забіў мячом, а Хацор перад гэтым быў сталіцай усіх валадарстваў гэтых.

И всех, кто был в городе, израильтяне предали заклятию, истребив мечом, и не оставили там никого в живых. Сам Хацор Иисус сжег дотла.

І выбіў ён усякую душу, што там была, вострывам мяча, і аддаў закляцьцю, і не пакінуў анікога, а Хацор спаліў анём.

Взял Иисус все эти города и царей их захватил и истребил мечом, предав заклятию, как повелел Моисей, слуга ГОСПОДЕНЬ.

І ўсе гарады, і валадароў іхніх Егошуа забіў вострывам мяча, і аддаў закляцьцю, як загадаў Майсей, слуга ГОСПАДА.

Но те города, что стояли на холмах, израильтяне не сожгли — один только Хацор был сожжен по приказу Иисуса.

Толькі ўсе гарады, што стаяць на ўзгорышчы, не паліў Ізраіль, акрамя Хацору, які спаліў Егошуа.

Скот из этих городов израильтяне увели с собой, забрав также всё ценное, а всех жителей истребили мечом, не оставили никого в живых.

І ўсю здабычу з гэтых гарадоў і жывёлу падзялілі сыны Ізраіля паміж сабою. Толькі людзей усіх выбілі вострывам мяча аж да вынішчэньня іх, не пакідаючы нікога, хто дыхае.

Как ГОСПОДЬ повелел слуге Своему Моисею и как Моисей завещал Иисусу, так и сделал Иисус. Ничего не упустил он из того, что ГОСПОДЬ повелел Моисею.7

Як загадаў ГОСПАД Майсею, слузе Свайму, так загадаў Майсей Егошуа, і Егошуа ўсё выканаў; не прапусьціў аніводнага слова з таго, што загадаў ГОСПАД Майсею.

Так завоевал8 Иисус все эти земли: нагорья и пустыню Негев, всю землю Гошен и низины, пустыню Арава, нагорья Израилевы и долины —

І Егошуа завалодаў усёю зямлёю гэтаю: гарамі, і ўсім Нэгевам, і ўсёю зямлёю Гашэн, і Шэфэлёй, і Арабай, і гарамі Ізраіля, і раўнінамі іхнімі,

от горы Халак близ Сеира и до самого Баал-Гада в долине Ливанской, у подножья горы Ермон. А всех царей он взял в плен и предал смерти.

ад гары Халак, якая падымаецца да Сэіру, аж да Баал-Гаду ў даліне Лібану, каля падножжа гары Гермон. А ўсіх валадароў іхніх перамог і забіў іх.

Долго Иисус вел войну со всеми этими царями.

Шмат дзён Егошуа ваяваў супраць валадароў гэтых.

Ни один город не заключил мирного союза с израильтянами, кроме хиввеев, жителей Гивона. Всех остальных израильтяне разбили в сражениях.

Ніводзін горад не заключыў міру з сынамі Ізраіля, апрача Хівеяў, жыхароў Гібэону. Усе [гарады] былі ваяваньнем здабытыя.

Ибо Сам ГОСПОДЬ попустил им коснеть в упрямстве своем,9 они противостояли Израилю и были уничтожены, безжалостно стерты с лица земли, как повелел ГОСПОДЬ Моисею.

Бо ад ГОСПАДА было, каб зрабіць цьвёрдымі сэрцы іхнія, каб яны ваявалі супраць Ізраіля і каб аддаць іх закляцьцю, і не было для іх міласэрнасьці, але каб вынішчыць іх, як загадаў ГОСПАД Майсею.

Затем Иисус выступил в поход, чтобы истребить всех потомков Анака, живших в нагорьях — в Хевроне, Девире, Анаве, в горах иудейских и Израилевых. И предал Иисус заклятию потомков Анака и их города.10

У той час Егошуа прыйшоў і выбіў сыноў Анака ў гарах, у Хеўроне, і ў Дэбіры, і ў Анаве, і ў-ва ўсіх гарах Юды, і ў-ва ўсіх гарах Ізраілю, і Егошуа аддаў закляцьцю іх і ўсе гарады іхнія.

Не осталось в живых ни одного потомка Анака в землях израильтян, кроме немногих в Газе, в Гате и в Ашдоде.

Не засталося [сыноў] Анака ў зямлі сыноў Ізраіля, толькі ў гарадах Газа, Гат і Ашдод яны засталіся.

Так завоевал Иисус всю эту землю, как и говорил ГОСПОДЬ Моисею. И ввел Иисус израильтян в их наследие, распределив земли между коленами. И прекратились войны в этой стране, настал мир.11

І захапіў Егошуа ўсю зямлю, як прамовіў ГОСПАД да Майсея, і аддаў яе ў спадчыну сынам Ізраіля, падзяліўшы для каленаў іхніх. І зямля супакоілася ад войнаў.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

1 [1] — LXX: Мерома.

2 [2] — Или: в холмах Дора / в Нафот-Доре.

4 [3] — Букв.: они.

6 [4] — Или: Я положу их всех к ногам израильтян.

7 [5] — Букв.: на них.

10 [6] — Или: прежде.

15 [7] — Ср. 1:3−6; Чис 33:50−54; Втор 31:3−5.

16 [8] — Букв.: взял; то же в ст. 23.

20 [9] — Букв.: от Господа было, чтобы ожесточили они сердце свое; см. также примеч. к Исх 4:21.

21 [10] — Или: стер с лица земли / полностью уничтожил Иисус их и города их.

23 [11] — Букв.: и успокоилась страна от войны.

« 10 глава 12 глава »