1 οιδαμεν γαρ οτι εαν η επιγιοϲ ημω̅ οικια του ϲκηνουϲ καταλυθη οικοδομην εκ θ̅υ̅ εχομεν οικιαν αχιροποιητον αιωνιον εν τοιϲ ουρανοιϲ
2 και γαρ εν τουτω ϲτεναζομεν το οικητηριον ημων το εξ ουρανου επενδυϲαϲθαι επιποθου̅τεϲ
3 ει γε και ενδυϲαμενοι ου γυμνοι ευρεθηϲομεθα
4 και γαρ οι οντεϲ ε̅ τω ϲκηνι ϲτεναζομεν βαρουμενοι εφ ω ου θελομεν εκδυϲαϲθαι αλλα επενδυϲαϲθαι ινα καταποθη το θνητον υπο τηϲ ζωηϲ
5 ο δε κατεργαϲαμενοϲ ημαϲ ειϲ αυτο τουτο ο θ̅ϲ̅ ο δουϲ ημι̅ τον αραβωνα του π̅ν̅ϲ̅
6 θαρρουντεϲ ουν παντοτε και ειδοτεϲ οτι ενδημου̅τεϲ εν τω ϲωματι εκδημουμεν απο του κ̅υ̅
7 δια πιϲτεωϲ γαρ περιπατουμεν ου δια ειδουϲ
8 θαρρουντεϲ δε και ευδοκουμεν μαλλον εκδημηϲαι του ϲωματοϲ και ενδημηϲαι προϲ τον κ̅ν̅
9 διο και φιλοτιμουμεθα ειτε ενδημουντεϲ ειτε εκδημουντεϲ ευαρεϲτοι αυτω ειναι
10 τουϲ γαρ πανταϲ ημαϲ φανερωθηναι δει εμπροϲθε̅ του βηματοϲ του χ̅υ̅ ινα {εκομιϲηται} [17] εκαϲτοϲ τα δια του ϲωματοϲ προϲ α επραξεν ειτε αγαθον ειτε φαυλο̅
11 ειδοτεϲ ουν τον φοβον του κ̅υ̅ ανθρωπουϲ πειθομεν θ̅ω̅ δε πεφανερωμεθα ελπιζω δε και εν ταιϲ ϲυνιδηϲεϲιν υμων πεφανερωϲθαι
12 ου παλιν εαυτουϲ ϲυνιϲτανομεν υμιν αλλα αφορμη̅ διδοντεϲ υμιν καυχηματοϲ υπερ υμων ινα εχητε προϲ τουϲ εν προϲωπω καυχωμενουϲ και μη ε̅ καρδια
13 ειτε γαρ εξεϲτημε̅ θ̅ω̅ ειτε ϲωφρονουμεν υμιν
14 η γαρ αγαπη του χ̅υ̅ ϲυνεχει ημαϲ κρινανταϲ τουτο οτι ειϲ υπερ παντων απεθανεν αρα οι παντεϲ απεθανεν
15 ϗ υπερ παντων απεθανεν ινα οι ζω̅τεϲ μηκετι εαυτοιϲ ζωϲιν αλλα τω υπερ αυτων αποθανοντι και εγερθεντι
16 ωϲτε ημιϲ απο του νυ̅ ουδενα οιδαμε̅ κατα ϲαρκα ει και εγνωκαμεν κατα ϲαρκα χ̅ν̅ αλλα νυ̅ ουκετι γινωϲκομεν
17 ωϲτε ει τιϲ εν χ̅ω̅ καινη κτιϲιϲ τα αρχαια παρηλθε̅ ιδου γεγονεν καινα
18 τα δε παντα εκ του θ̅υ̅ του καταλλαξα̅τοϲ ημαϲ εαυτω δια χ̅υ̅ και δοντοϲ ημιν την διακονιαν τηϲ καταλλαγηϲ
19 ωϲ οτι θ̅ϲ̅ ην εν χ̅ω̅ κοϲμον καταλαϲϲων εαυτω μη λογιζομενοϲ αυτοιϲ τα παραπτωματα αυτων και θεμενοϲ εν ημιν τον λογο̅ τηϲ καταλλαγηϲ
20 υπερ χ̅υ̅ ουν πρεϲβευομεν ωϲ του θ̅υ̅ παρακαλουντοϲ δι ημων δεομεθα υπερ χ̅υ̅ καταλλαγητε τω θ̅ω̅
21 τον μη γνοντα αμαρτιαν υπερ ημων αμαρτιαν εποιηϲεν ινα ημιϲ γενωμεθα δικαιοϲυνη θ̅υ̅ εν αυτω
Примечания:
10 [17] {κομιϲηται}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Второе послание к Коринфянам апостола Павла, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.