1 γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι τη̅ χαριν του θ̅υ̅ την δεδομενην εν ταιϲ εκκληϲιαιϲ τηϲ μακαιδονιαϲ
2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεωϲ η περιϲϲεια τηϲ χαραϲ αυτων και η κατα βαθουϲ πτωχεια αυτων επεριϲϲευϲεν ειϲ το πλουτοϲ τηϲ απλοτητοϲ αυτων
3 οτι κατα δυναμιν μαρτυρω και παρα δυναμι̅ αυθερετοι
4 μετα πολληϲ παρακληϲεωϲ δεομενοι ημων την χαρι̅ και την κοινωνιαν τηϲ διακονιαϲ τηϲ ειϲ τουϲ αγιουϲ
5 και ου καθωϲ ηλπιϲαμεν αλλ εαυτουϲ εδωκαν πρωτον τω κ̅ω̅ και ημι̅ δια θεληματοϲ θ̅υ̅
6 ειϲ το παρακαλεϲαι ημαϲ τιτον ινα καθωϲ προενηρξατο ουτωϲ και επιτελεϲη ειϲ υμαϲ και την χαρι̅ ταυτην
7 αλλ ωϲπερ εν πα̅τι περιϲϲευετε εν πιϲτι και λογω και γνωϲει και παϲη ϲπουδη και τη εξ υμων εν ημιν αγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτι περιϲϲευητε
8 ου κατ επιταγην λεγω αλλα δια τηϲ ετερων ϲπουδηϲ και το τηϲ υμετεραϲ αγαπηϲ γνηϲιο̅ δοκιμαζων
9 γινωϲκετε γαρ την χαριν του κ̅υ̅ ημω̅ ι̅υ̅ χ̅υ̅ οτι δι υμαϲ επτωχευϲεν πλουϲιοϲ ων ινα υμειϲ τη εκεινου πτωχια πλουτηϲητε
10 και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν ϲυμφερει οιτινεϲ ου μονον το ποιηϲαι αλλα και το θελει̅ προενηρξαϲθε απο περυϲι
11 νυνι δε και το ποιηϲαι επιτελεϲαται οπωϲ καθαπερ η προθυμια του θελειν ουτωϲ και το επιτελεϲε εκ του εχιν
12 ει γαρ η προθυμια προκειται καθο αν εχη ευπροϲδεκτοϲ ου καθο ουκ εχει
13 ου γαρ ινα αλλοιϲ ανεϲιϲ υμιν θλιψιϲ αλλ εξ ιϲοτητοϲ
14 εν τω νυν καιρω το υμων περιϲϲευμα ειϲ το εκεινων υϲτερημα ινα και {ο} [23] εκεινω̅ περιϲϲευμα γενηται ειϲ το υμων υϲτερημα οπωϲ γενηται ιϲοτηϲ
15 καθωϲ γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεοναϲεν και ο το ολιγον ουκ ηλαττονηϲεν
16 χαριϲ δε τω θ̅ω̅ τω διδοντι την αυτη̅ ϲπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου
17 οτι την μεν παρακληϲιν εδεξατο ϲπουδαιοτεροϲ δε υπαρχων αυθαιρετοϲ εξηλθεν προϲ υμαϲ
18 ϲυνεπεμψαμεν δε τον αδελφον μετ αυτου ου ο επαινοϲ εν τω ευαγγελιω δια παϲω̅ των εκκληϲιων
19 ου μονον δε αλλα και χειροτονηθειϲ υπο των εκκληϲιων ϲυνεκδημοϲ ημων ϲυ̅ τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προϲ την αυτου του κ̅υ̅ δοξαν και προθυμιαν ημων
20 ϲτελλομενοι τουτο μη τιϲ ημαϲ μωμηϲηται εν τη αδροτητι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων
21 προνοουμεν γαρ καλα ου μονον ενωπιο̅ κ̅υ̅ αλλα και ανθρωπων
22 ϲυνεπεμψαμεν δε αυτοιϲ τον αδελφον ημων ον εδοκιμαϲαμεν ε̅ πολλοιϲ πολλακιϲ ϲπουδαιον οντα νυνι δε πολυ ϲπουδαιοτερον πεποιθηϲει πολλη τη ειϲ υμαϲ
23 ειτε υπερ τιτου κοινωνοϲ εμοϲ και ειϲ υμαϲ ϲυνεργοϲ ειτε αδελφοι ημω̅ αποϲτολοι εκκληϲιων δοξα χ̅υ̅
24 {τη} [24] ουν ενδιξιν τηϲ αγαπηϲ υμων και ημων καυχηϲεωϲ υπερ υμων ειϲ αυτουϲ ενδιξαϲθαι ειϲ προϲωπον τω̅ εκκληϲιων
Примечания:
14 [23] {το}
24 [24] {την}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Второе послание к Коринфянам апостола Павла, 8 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.